เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 156
สรุปบท ตอนที่ 156 แหกพวกหน้าเงิน!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)
สรุปตอน ตอนที่ 156 แหกพวกหน้าเงิน! – จากเรื่อง เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet
ตอน ตอนที่ 156 แหกพวกหน้าเงิน! ของนิยายActionเรื่องดัง เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
เย่เฉินยิ้มน้อยๆ ขณะกดรับสาย
บนหน้าจอมือถือของเขาก็ปรากฏภาพชายชราในวัยช่วงผ่านการฉลองแซยิดคนหนึ่งขึ้น
“ฮัลโหล MR. A!”
เย่เฉินทักทายชายชราในสายวีดีโอคอลตรงหน้า
คนต่างชาติเรียกคนแก่ไม่เหมือนคนจีน
ในประเทศเราจะใช้คำว่าคุณปู่ นอกประเทศจะใช้คำว่ามิสเตอร์ แล้วเรียกชื่อไปเลยตรงๆ ไม่ได้มีลำดับศักดิ์อาวุโสอะไรให้วุ่นวาย
ส่วน A เป็นอักษรตัวแรกของชื่อ เพราะเขาชื่อ Arnauld เย่เฉินจึงเรียกเขาแบบนี้
“คริส ไม่เจอกันนานเลยนะ ขอโทษด้วยเมื่อกี้เข้านอนไปแล้ว เลยไม่ทันได้รับวีดีโอคอลของนาย”
Arnauld พูดด้วยใบหน้าสำนึกผิด
เย่เฉินกล่าวอย่างเกรงใจ “ไม่เป็นไร ผมโทรหาคุณดึกเกินไป รบกวนคุณต่างหาก”
“อย่าพูดแบบนี้เลย นายไม่รู้หรอกว่าฉันคิดถึงเด็กจอมซนแบบนายขนาดไหน! ฮ่าๆ”
“ฮ่าๆ ผมเองก็คิดถึงคุณมากเลยครับ อ้อ จริงด้วย ผมจะแนะนำแฟนผมให้คุณรู้จัก ฉินหงเหยียน”
เย่เฉินสังเกตเห็นฉินหงเหยียนเองก็เข้ามาในกล้อง เขาจึงพอจะรู้ว่าหญิงสาวจะต้องอยากรู้จักลูกพี่ของบริษัทแบรนด์เนมคนนี้แน่ๆ
ดังนั้นถึงได้อาศัยจังหวะนี้แนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน
“อ้อ สวัสดีนะคุณฉิน คุณเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆ เลย หมอนี่มันชอบผู้หญิงสวยๆ เหมือนผมเลย ฮ่าๆ!”
Arnauld พูดกระเซ้า เขามีท่าทีดีใจเมื่อเห็นแฟนของเย่เฉิน
ฉินหงเหยียนตื่นเต้นอย่างยิ่ง คนในสายเป็นถึงบิดาของโลกของแบรนด์เนมเลยเชียวนะ!
เมื่อสองเดือนก่อนเขายังเป็น 1 ใน 100 คนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก!
“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักมากๆ เลยนะคะ สวรรค์ ฉันตื่นเต้นมากเลย คุณเป็นไอดอลของฉันเลยค่ะ!”
ฉินหงเหยียนกระอึกกระอัก บวกกับภาษาอังกฤษของหญิงสาวก็ไม่ถือว่าเก่งอะไรมากนักดังนั้นจึงตื่นเต้นเล็กน้อย
เหวินเชี่ยนเชี่ยนและจินฉ่าวนั่งอยู่ตรงข้ามกับพวกเขาจึงไม่เห็นหน้าจอโทรศัพท์ของเย่เฉิน
และในเวลานี้เองทั้งสองคนก็สบตากันอย่างประหลาดใจ หรือว่าคนในโทรศัพท์ก็คือเจ้าของ LV จริงๆ?
“ฉันไม่เชื่อหรอก! ถ้าเป็น Arnauld จริงๆ ฉันจะกินจานตอนนี้เลย!”
จินฉ่าวชันตัวลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินไปหาเย่เฉิน พอเห็นชายชราในโทรศัพท์ ก็แข้งขาอ่อนลงทันที
“คุณพระคุณเจ้า…เจ้าของแบรนด์ LV จริงด้วย…”
“OMG! ไอดอล! ไอดอล! ไอดอลผมรักคุณ!”
ในฐานะที่เหวินเชี่ยนเชี่ยนเป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์เสริมความงาม แค่มองเพียงปราดเดียวก็จำเจ้าของแบรนด์หรูหรานั้นได้
หญิงสาวตื่นเต้นและเลื่อมใสเขาจนไม่สามารถควบคุมตนเองได้ อุทาชื่ออีกฝ่ายออกมาเสียงดัง
เหวินเชี่ยนเชี่ยนฉวยโอกาสนี้แนะนำลิปสติกของตนเอง ถ้าหากได้ร่วมมือกับแบรนด์เนมหรูหราแบบพวกเขาได้ก็จะได้หน้าอย่างมาก!
แต่ว่าในตอนที่เหวินเชี่ยนเชี่ยนกำลังจะเอื้อมมือไปคว้ามือถือของเย่เฉินมานั้นเอง เย่เฉินก็เปลี่ยนมือข้างที่ถือโทรศัพท์ทันที ไม่ยอมเปิดโอกาสให้อีกฝ่าย
“นาย…” เหวินเชี่ยนเชี่ยนหัวเสีย
เย่เฉินไม่สนใจหญิงสาวแต่คุยกับคนปลายสายต่อ “MR. A ผมมีเรื่องจะถาม กระะเป๋าใบนี้ยี่ห้ออะไร?”
เย่เฉินหันกล้องไปทางกระเป๋า LV ของจินฉ่าว
จินฉ่าวตื่นเต้นอย่างมาก“สวรรค์ เจ้าของ LV กำลังดูกระเป๋าของฉัน! ฉันนี่โชคดีจริงๆ!”
ทว่าเขากลับรู้สึกว่าคำถามของเย่เฉินช่างโง่งมเหลือเกิน เขาเป็นถึงเจ้าของแบรนด์ LV จะไม่รู้จักกระเป๋าแบรนด์ตัวเองได้ยังไง?
ก็ดี ในเมื่อเขาไม่เชื่อข้อมูลในป๋ายตู้ ก็ให้เจ้าของแบรนด์แหกหน้านายแล้วกัน!
ทว่าใครจะรู้อีกฝ่ายกลับพูดว่า “แอปเปิ้ล”
ทั้งสามคนบนโต๊ะรวมไปถึงฉินหงเหยียนชะงักไป
“เอ่อ…”
เหวินเชี่ยนเชี่ยนยืนนิ่งด้วยใบหน้าเก้อเขิน
ฉินหงเหยียนลุกขึ้นแล้วจับมือเหวินเชี่ยนเชี่ยนพลางกล่าว “เชี่ยนเชี่ยน เธอกลับไปนั่งกินข้าวดีๆ เถอะ เรื่องนี้เดี๋ยวเราค่อยๆ คุยกันทีหลังดีไหม?”
เหวินเชี่ยนเชี่ยนกล่าวพลางระบายยิ้ม “ก็ได้ๆ เพราะไม่ว่ายังไงหงเหยียนเธอก็เป็นรองประธาน เย่เฉินเป็นแฟนเธอไม่มีทางไม่สนใจเธอแน่ ต่อไปโปรเจ็กต์ที่จะ COLLAP กับ LV คงต้องฝากเธอแล้วล่ะ ฮ่าๆ!”
ฉินหงเหยียนส่ายหน้าอย่างเอือมระอา หญิงสาวรู้ว่าตอนนี้เย่เฉินไม่ใช่คนของตระกูลเย่ อาจจะเป็นเพราะว่า Arnauld ไม่ล่วงรู้เรื่องนี้ ดังนั้นถึงได้เกรงอกเกรงใจเขาแบบนี้
ทว่าไม่ว่าจะพูดอย่างไร อนาคตของฉินหงเหยียนจะต้องทุ่มเทให้บริษัทผลิตภัณฑ์เสริมความงามเหวินเชี่ยน
ฉินหงเหยียนส่งบัตรธนาคารใบหนึ่งให้เหวินเชี่ยนเชี่ยน “เชี่ยนเชี่ยน ในบัตรมีเงินห้าสิบล้านหยวนถือว่าเป็นเงินลงทุนส่วนหนึ่งของฉัน”
เหวินเชี่ยนเชี่ยนไม่อิดออด อย่างไรเสียนี่ถือเป็นการร่วมลงทุน ไม่ใช่ของขวัญ
เหวินเชี่ยนเชี่ยนรับเงินมาอย่างเบิกบานใจกล่าวพลางส่งยิ้ม “ยินดีต้อนรับเธอเข้าสู่การเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทเหวินเชี่ยนเรา พวกเราสองคนร่วมมือกันจะต้องไร้เทียมทานแน่ ฮ่าๆ!”
“มา ชนแก้ว!”
“ชนแก้ว!”
เย่เฉินถือแก้วแล้วกล่าว “เดี๋ยวผมต้องขับรถไปดูบ้านกับหงเหยียนอีก ผมขอใช้น้ำเปล่าแทนเหล้าร่วมฉลองกับพวกคุณ”
“ขอบคุณค่ะคุณชายเย่!”
หลังจากเหวินเชี่ยนเชี่ยนพอจะเห็นเส้นสายของเย่เฉินแล้ว ก็ไม่สนใจอีกแล้วว่าเย่เฉินจะดื่มเหล้าหรือน้ำเปล่า
ส่วนจินฉ่าวก็ไม่กล้าล่วงเกินเขาอีก
หลังจากกินข้าวแล้ว เหวินเชี่ยนเชี่ยนกับจินฉ่าวก็ปลีกตัวไปก่อน เหวินเชี่ยนเชี่ยนเดิมทียังจะทู่ซี้ไปดูบ้านเป็นเพื่อนพวกเขาด้วยซ้ำไป
ทว่าฉินหงเหยียนรู้ว่าหล่อนยุ่งมาก อีกทั้งพวกเขายังต้องไปดูบ้านอีกมากต้องใช้เวลาในการเลือกนาน เลยไม่รบกวนเวลาอีกฝ่าย
หลังจากที่ทั้งสองคนไปแล้ว ฉินหงเหยียนก็ควงแขนแฟนหนุ่มแล้วกล่าว “ที่รักคะ คุณอยากอยู่บ้านแบบไหน? จะเป็นคอนโดหรือวิลล่าดี? คุณเลือกได้ตามสบายเลย ชอบหลังไหนฉันซื้อเอง!”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)