เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 156

เย่เฉินยิ้มน้อยๆ ขณะกดรับสาย

บนหน้าจอมือถือของเขาก็ปรากฏภาพชายชราในวัยช่วงผ่านการฉลองแซยิดคนหนึ่งขึ้น

“ฮัลโหล MR. A!”

เย่เฉินทักทายชายชราในสายวีดีโอคอลตรงหน้า

คนต่างชาติเรียกคนแก่ไม่เหมือนคนจีน

ในประเทศเราจะใช้คำว่าคุณปู่ นอกประเทศจะใช้คำว่ามิสเตอร์ แล้วเรียกชื่อไปเลยตรงๆ ไม่ได้มีลำดับศักดิ์อาวุโสอะไรให้วุ่นวาย

ส่วน A เป็นอักษรตัวแรกของชื่อ เพราะเขาชื่อ Arnauld เย่เฉินจึงเรียกเขาแบบนี้

“คริส ไม่เจอกันนานเลยนะ ขอโทษด้วยเมื่อกี้เข้านอนไปแล้ว เลยไม่ทันได้รับวีดีโอคอลของนาย”

Arnauld พูดด้วยใบหน้าสำนึกผิด

เย่เฉินกล่าวอย่างเกรงใจ “ไม่เป็นไร ผมโทรหาคุณดึกเกินไป รบกวนคุณต่างหาก”

“อย่าพูดแบบนี้เลย นายไม่รู้หรอกว่าฉันคิดถึงเด็กจอมซนแบบนายขนาดไหน! ฮ่าๆ”

“ฮ่าๆ ผมเองก็คิดถึงคุณมากเลยครับ อ้อ จริงด้วย ผมจะแนะนำแฟนผมให้คุณรู้จัก ฉินหงเหยียน”

เย่เฉินสังเกตเห็นฉินหงเหยียนเองก็เข้ามาในกล้อง เขาจึงพอจะรู้ว่าหญิงสาวจะต้องอยากรู้จักลูกพี่ของบริษัทแบรนด์เนมคนนี้แน่ๆ

ดังนั้นถึงได้อาศัยจังหวะนี้แนะนำให้ทั้งสองคนรู้จักกัน

“อ้อ สวัสดีนะคุณฉิน คุณเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆ เลย หมอนี่มันชอบผู้หญิงสวยๆ เหมือนผมเลย ฮ่าๆ!”

Arnauld พูดกระเซ้า เขามีท่าทีดีใจเมื่อเห็นแฟนของเย่เฉิน

ฉินหงเหยียนตื่นเต้นอย่างยิ่ง คนในสายเป็นถึงบิดาของโลกของแบรนด์เนมเลยเชียวนะ!

เมื่อสองเดือนก่อนเขายังเป็น 1 ใน 100 คนที่ร่ำรวยที่สุดในโลก!

“สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักมากๆ เลยนะคะ สวรรค์ ฉันตื่นเต้นมากเลย คุณเป็นไอดอลของฉันเลยค่ะ!”

ฉินหงเหยียนกระอึกกระอัก บวกกับภาษาอังกฤษของหญิงสาวก็ไม่ถือว่าเก่งอะไรมากนักดังนั้นจึงตื่นเต้นเล็กน้อย

เหวินเชี่ยนเชี่ยนและจินฉ่าวนั่งอยู่ตรงข้ามกับพวกเขาจึงไม่เห็นหน้าจอโทรศัพท์ของเย่เฉิน

และในเวลานี้เองทั้งสองคนก็สบตากันอย่างประหลาดใจ หรือว่าคนในโทรศัพท์ก็คือเจ้าของ LV จริงๆ?

“ฉันไม่เชื่อหรอก! ถ้าเป็น Arnauld จริงๆ ฉันจะกินจานตอนนี้เลย!”

จินฉ่าวชันตัวลุกขึ้นจากที่นั่งแล้วเดินไปหาเย่เฉิน พอเห็นชายชราในโทรศัพท์ ก็แข้งขาอ่อนลงทันที

“คุณพระคุณเจ้า…เจ้าของแบรนด์ LV จริงด้วย…”

“OMG! ไอดอล! ไอดอล! ไอดอลผมรักคุณ!”

ในฐานะที่เหวินเชี่ยนเชี่ยนเป็นเจ้าของผลิตภัณฑ์เสริมความงาม แค่มองเพียงปราดเดียวก็จำเจ้าของแบรนด์หรูหรานั้นได้

หญิงสาวตื่นเต้นและเลื่อมใสเขาจนไม่สามารถควบคุมตนเองได้ อุทาชื่ออีกฝ่ายออกมาเสียงดัง

เหวินเชี่ยนเชี่ยนฉวยโอกาสนี้แนะนำลิปสติกของตนเอง ถ้าหากได้ร่วมมือกับแบรนด์เนมหรูหราแบบพวกเขาได้ก็จะได้หน้าอย่างมาก!

แต่ว่าในตอนที่เหวินเชี่ยนเชี่ยนกำลังจะเอื้อมมือไปคว้ามือถือของเย่เฉินมานั้นเอง เย่เฉินก็เปลี่ยนมือข้างที่ถือโทรศัพท์ทันที ไม่ยอมเปิดโอกาสให้อีกฝ่าย

“นาย…” เหวินเชี่ยนเชี่ยนหัวเสีย

เย่เฉินไม่สนใจหญิงสาวแต่คุยกับคนปลายสายต่อ “MR. A ผมมีเรื่องจะถาม กระะเป๋าใบนี้ยี่ห้ออะไร?”

เย่เฉินหันกล้องไปทางกระเป๋า LV ของจินฉ่าว

จินฉ่าวตื่นเต้นอย่างมาก“สวรรค์ เจ้าของ LV กำลังดูกระเป๋าของฉัน! ฉันนี่โชคดีจริงๆ!”

ทว่าเขากลับรู้สึกว่าคำถามของเย่เฉินช่างโง่งมเหลือเกิน เขาเป็นถึงเจ้าของแบรนด์ LV จะไม่รู้จักกระเป๋าแบรนด์ตัวเองได้ยังไง?

ก็ดี ในเมื่อเขาไม่เชื่อข้อมูลในป๋ายตู้ ก็ให้เจ้าของแบรนด์แหกหน้านายแล้วกัน!

ทว่าใครจะรู้อีกฝ่ายกลับพูดว่า “แอปเปิ้ล”

ทั้งสามคนบนโต๊ะรวมไปถึงฉินหงเหยียนชะงักไป