เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 27

ฉินหงเหยียนใช้ชีวิตอยู่ในวงสังคมชั้นสูงของเมืองอวิ๋นโจว จึงรู้จักกับเหล่าผู้ดีมีอันจะกิน ผู้ชายที่ไล่ตามจีบหล่อนนั้นมีเป็นพะเรอเกวียน

แต่ไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าอีกฝ่ายมีแฟน

ไม่แน่ว่าฉินหงเหยียนอาจจะชอบผู้หญิงจริงๆ

“นี่ เหม่ออะไร? รีบตอบคำถามฉันมา นายมาที่บริษัทของเราทำไม!”

โจวหรงหรงพูดออย่างวางท่า

เย่เฉินถึงได้สติแล้วกล่าว “ผมคือเย่เฉิน ประธานคนใหม่ของบริษัทหัวเซิ่งกรุ๊ป”

โจวหรงหรงอ้าปากค้างจนกว้างพอจะยัดไข่ไก่ใส่เข้าไปได้

“ขอโทษด้วยค่ะๆ คุณเย่! ดิฉันนี่ทึ่มจริงๆ มีกุญแจเปิดประตูได้ก็ต้องเป็นท่านประธานอยู่แล้ว! ต้องขออภัยด้วยค่ะเพราะคุณฉินบอกว่ามีบุคคลต้องสงสัยมาที่บริษัท ดิฉันถึง…”

เย่เฉินรู้สึกได้ถึงความแปลกพิกลในนั้นเมื่อได้ยินคำอธิบายของโจวหรงหรง

บุคคลต้องสงสัย?

“แม่งเอ้ย คนตระกูลหวังสะกดรอยตามฉัน! พวกปลิงเกาะติดไม่ยอมเลิกรา!”

เย่เฉินเข้าใจทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น

“ช่างเถอะ คุณไปทำงานเถอะ อ้อ จริงสิ ผมได้ยินมาว่าคุณฉินเป็นผู้บริหารหญิงที่สวยที่สุดของอวิ๋นโจว ถ้าเธอมาแล้วคุณบอกให้มาที่ออฟฟิศทันที ผมอยากจะเห็นว่ารองผู้บริหารของบริษัทเราสวยขนาดไหน”

เย่เฉินสั่งโจวหรงหรง

“ค่ะ”

โจวหรงหรงเดินออกมาจากห้องทำงานของผู้บริการแล้วไปที่ห้องน้ำชั้นหนึ่งแล้วโทรศัพท์หาฉินหงเหยียน

“คุณฉิน”

ขณะนี้ฉินหงเหยียนกำลังเดินทางมาที่ออฟฟิศ เจ้าหล่อนคุยกับโจวหรงหรงผ่านทางบลูทูธบนรถพอร์ชที่ใช้

“หรงหรงเป็นยังไงบ้าง? ตรวจสอบแล้วหรือยัง? ที่บริษัทมีบุคคลต้องสงสัยหรือเปล่า?”

โจวหรงหรงพูดด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา “ตรวจสอบแล้วค่ะ ไม่มีเลยแต่ว่ามีคนที่คุณอยากพบมาตลอด!”

“ใคร?” ฉินหงเหยียนถามด้วยความประหลาดใจ

โจวหรงหรงคนนี้สนิทกับฉินหงเหยียนอย่างยิ่ง หล่อนมักจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้อีกฝ่ายฟัง

โจวหรงหรงกล่าว “ก็คุณเย่! ประธานผู้บริหารของบริษัทเรา! เขาเข้าบริษัทแล้วแถมเขายังบอกด้วยว่าอยากเจอคุณ!”

“อะไรนะ? คุณเย่เข้าบริษัทเหรอ?”

ฉินหงเหยียนตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูก จนเกือบชนท้ายรถแลนด์โรเวอร์ที่อยู่ด้านหน้า

ฉินหงเหยียนตั้งหน้าตั้งตาคอยจะพบผู้บริหารคนใหม่นี้มานานแล้ว!