เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 281
เย่เฉินชะงักค้างไป เพราะว่าซูมู่ชิงก็คือเจ้าของร้านกาแฟคนสวยในเทียนไห่ที่ช่วงก่อนเขาไปถึงสามรอบคนนั้น
หล่อนก็คือเจ้าของร้านกาแฟซือเฉิน!
ตอนนี้เองเย่เฉินถึงได้รู้ความนัยที่ซ่อนอยู่ในชื่อร้านกาแฟซือเฉิน!
ซือเฉินที่ว่าคือคิดถึงคนที่ชื่อเย่เฉิน!
เย่เซวียนพี่ชายคนที่สองของเขาจงใจทิ้งกุญแจวิลล่าของอวี๋ซานไว้ที่นั่น ที่แท้เป้าหมายของเขาคือสิ่งนี้!
ทันใดนั้นเองความคิดที่สับสนวุ่นวายก็ประเดประดังเข้ามาในหัวของเย่เฉิน
ในเมื่อเย่เซวียนจงใจให้เย่เฉินไปเจอซูมู่ชิงที่เทียนไห่ แสดงให้เห็นว่าเขาเองก็รู้เรื่องที่เกิดขึ้นในห้องดำตอนที่เย่เฉินไปรบที่ซีเรีย!
เรื่องนั้นเป็นเรื่องยากที่จะเล่าให้คนอื่นฟังที่สุดในชีวิตของเขา เขาจึงไม่เคยบอกใครมาก่อน!
“ทำไมพี่รองถึงรู้เรื่องนี้! หรือว่า…วันนั้นคนที่ส่งซูมู่ชิงเข้ามาในห้องดำนี่ก็คือพี่รองเหรอ?!”
ก็ไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้เสียทีเดียว!
พี่รองของเย่เฉินเป็นคนที่ชอบก่อเรื่องวุ่นวาย ทำอะไรไม่สนใจผลที่จะตามมา และไม่สนใจศีลธรรมอะไรมากที่สุดในเหล่าพี่น้อง
บางทีเขาอาจจะรู้สึกว่าเย่เฉินลำบากในสนามรบ แล้วบังเอิญไปเจอผู้หญิงสวยอย่างซูมู่ชิงตามข้างทางพอดี เลยจับหล่อนมาให้เขา เพื่อให้เขาได้หาความสุข
หมอนี่ชอบทำเรื่องทำนองนี้เป็นที่สุด!
พอมาย้อนคิดดูอย่างละเอียดแล้ว ตอนนั้นที่จู่ๆ ก็มีคนบุกเข้ามาในค่าย ออกจะบังเอิญมากเกินไปจริงๆ!
เย่เฉินสาวเท้าเข้าไปหาซูมู่ชิงและลูกสาวของหล่อนช้าๆ
ก่อนนี้เขาเองก็ตกตะลึงไปกับความงดงามของหญิงสาว เขาถึงกับชวนน้องสาวไปที่นั่นด้วยกันเพียงเพื่อจะได้เห็นหญิงสาวอีกสักครั้ง
แต่ว่าสิ่งที่เขาคาดไม่ถึงเลยจริงๆ ว่าหญิงงามล่มเมืองผู้นี้จะเป็นผู้หญิงของเขามาตั้งนานแล้ว!
พอคิดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นในห้องดำวันนั้นอีกครั้ง เย่เฉินก็รู้สึกอิ่มเอมใจขึ้นมาอย่างประหลาด!
เย่เฉินมองซูมู่ชิงพลางกล่าวถาม “คุณรู้เรื่องระหว่างเรานานแล้วใช่ไหม?”
ไม่ต้องคิดก็พอจะเข้าใจว่าที่ซู่มู่หลินเกลียดชังเย่เฉิน เป็นเพราะเรื่องที่เขาเคยทำกับพี่สาวตนเอง
ในเมื่อซูมู่หลินยังรู้ว่าเป็นฝีมือเย่เฉิน เช่นนั้นแล้วตัวซูมู่ชิงเองย่อมต้องรู้แน่นอน อีกทั้งหญิงสาวก็น่าจะเป็นคนบอกน้องชายเอง
ซูมู่ชิงพยักหน้ารับ
เย่เฉินเองก็รู้สึกเก้อเขิน คิดไม่ถึงว่าตลอดการพบกันสามครั้งที่เทียนไห่ ซูมู่ชิงรู้นานแล้วว่าเย่เฉินเป็นชายหนุ่มที่เคยย่ำยีหล่อนในสงครามคนนั้น!
แต่ว่าการพบหน้ากันสามครั้งซูมู่ชิงกลับไม่เคยแสดงท่าทีโกรธเขา ทุกครั้งยังรับรองเขาเป็นอย่างดี แถมยังชงกาแฟให้เย่เฉินด้วย
เย่เฉินหันไปมองซูมู่ชิงพลางกล่าว “ทำไมคุณถึงไม่บอกผมว่าคุณคือผู้หญิงคนนั้นที่เคยนอนกับผมตอนนั้นในสงครามน่ะ?”
ซูมู่ชิงค่อยๆ ก้มหน้าลง พลางยิ้ม ในรอยยิ้มนั้นดูอ่อนหวานและเย็นชาบอกไม่ถูก
“คุณมีแฟนหน้าตาสะสวยแถมยังรักกันมากด้วย ฉันไม่อยากจะรบกวนพวกคุณสองคน”
คำพูดนี้ของซูมู่ชิงทำให้เย่เฉินรู้สึกผิดอย่างมาก!
เย่เฉินทำผิดต่อหญิงสาวมากเหลือเกิน ทั้งปล่อยให้หล่อนเลี้ยงลูกคนเดียว ปาไปสี่ปีแล้วยังไม่สามารถแต่งงานกับชายอื่นได้ด้วยซ้ำ
แต่ที่ซูมู่ชิงเลือกที่จะไม่บอกความจริงกับเขาเพียงเพราะไม่อยากจะรบกวนวิถีชีวิตของเขา เพื่อให้เขาได้มีความสุขกับฉินหงเหยียน!
ก็จริง ถ้าหากว่าอยู่ๆ ซูมู่ชิก็ปรากฏตัวขึ้นมาบอกเย่เฉินว่าฉันเป็นผู้หญิงที่เคยนอนกับคุณ แถมยังคลอดลูกของเราแล้วด้วย
ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ววิถีชีวิตของเย่เฉินคงได้รับผลกระทบเป็นอย่างมาก และเรื่องนี้คงจะส่งผลต่อชีวิตรักของเขาและฉินหงเหยียนเป็นอย่างมาก
ซูมู่ชิงคนนี้จิตใจดีเหลือเกิน!
เย่เฉินกล่าวกับหญิงสาวต่อ “ตอนผมไปที่นั่นครั้งแรก คุณเจอหน้าผมอีกครั้งไม่เกลียดผมเหรอ?”
ซูมู่ชิงส่ายหน้า “เป็นอดีตหมดแล้ว อีกทั้งเรื่องเมื่อสี่ปีก่อนจะโทษคุณก็ไม่ได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)