เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 342

สรุปบท ตอนที่ 342 เย่เซวียนปรากฏตัว!: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนที่ 342 เย่เซวียนปรากฏตัว! – ตอนที่ต้องอ่านของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)

ตอนนี้ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายActionทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง ตอนที่ 342 เย่เซวียนปรากฏตัว! จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที

ตอนที่ 342 เย่เซวียนปรากฏตัว!

ซูมู่ชิงยืนประจันหน้ากับเย่เฉิน หญิงสาวอ่อนหวานบอบบาง ทุกอากัปกริยาล้วนแต่ต้องใจผู้คน

เพราะเพิ่งจะลงมาจากด้านบนจึงไม่ได้นับผลกระทบจากแก๊สพิษใดๆ ทั้งสองคนนี้เป็นคนที่ยังยืนได้ในห้องรับแขก เป็นเหมือนคนรอดชีวิตจากสงครามอย่างไรอย่างนั้น

ซูมู่ชิงเองก็เป็นผู้หญิงที่ดี เย่เฉินย่อมสามารถสัมผัสได้เช่นกัน

ถ้าหากว่าเย่เฉินแต่งเข้าตระกูลซู แต่งงานกับซูมู่ชิง ไม่ใช่หวังเจียเหยาตั้งแต่แรก เย่เฉินคงตกหลุมรักหญิงสาวโดยไม่ต้องสงสัย

นั่นเพราะขนาดหวังเจียเหยาเป็นผู้หญิงที่มักนอกใจแถมยังหลงใหลในเกียรติยศเงินทอง เย่เฉินยังรักได้ลง เย่เฉินไม่มีเหตุผลที่จะหวั่นไหวไปกับซูมู่ชิง

เพราะหากทั้งสองคนคบหากันแล้วล่ะก็ไม่น่าจะแยกจากกันอีก ถึงตอนนั้นต่อให้เจอฉินหงเหยียน ด้วยนิสัยของเย่เฉินก็ไม่มีทางนอกใจภรรยาไปหาอีกฝ่าย

เช่นนั้นแล้วเย่เฉินกับฉินหงเหยียนก็จะเป็นแค่คนรู้จักกันเท่านั้น

ในวินาทีนี้เย่ฉินถึงเพิ่งได้รู้สึกว่าลำดับในการปรากฏตัวขึ้นของคนรักในชีวิตเขานั้นสำคัญจริงๆ

คนที่ใช่ในเวลาที่ไม่ใช่ก็จะได้ผลลัพธ์ที่แตกต่างออกไป

ไปคราวนี้บางทีทั้งชีวิตนี้ของเขาอาจจะไม่ได้กลับมาที่นี่อีก เขาจึงมองอีกฝ่ายครู่หนึ่งอย่างอดไม่ไหว จดจำความงามล่มเมือง รอยยิ้มที่เห็นเพียงนิดเดียวก็ทำให้เขาหวั่นไหว

จากนั้นเย่เฉินก็เปิดประตูออกมา

“ห้ามขยับ!”

ทันใดนั้นเองจู่ๆ ก็มีคนในชุดบอดี้การ์ดเดินถือปืนมา

ปัง ปัง ปัง…

เย่เฉินยังไม่ทันต้องสั่ง เมื่อเห็นอีกฝ่ายตกอยู่ในอันตราย หวังเอ้อร์เชอก็ควบคุม UFO ให้โจมตีคนพวกนี้ทันที

“ห้ามยิง ปล่อยเขาไป!”

ซูมู่ชิงตะโกนเสียงกร้าว แล้วเดินออกมา

คนพวกนี้ต่างเชื่อฟังคำพูดของซูมู่ชิง พวกเขาไม่มีใครกลล้ายิง

ส่วนเย่เฉินเองก็ใช้ไมโครโฟนติดตัวคุยกับหวังเอ้อร์เชอ “หยุดการโจมตี เข้าสู่สภาวะพรางตัว”

“ครับ!

แล้วเครื่องบิน UFO ที่ลอยอยู่กลางอากาศก็อันตรธานหายไปทันที

“มหัศจรรย์จริงๆ!”

“คิดไม่ถึงว่าเครื่องบินรบลำนี้จะพรางตัวได้!”

เครื่องบินที่พรางตัวได้ในทางการทหารนั้น ไม่ใช่เรื่องที่แปลกประหลาดยากอะไรตั้งนานแล้ว ไม่ว่าจะ F-22 ของอเมริกาหรือว่าจะ Chengdu J-20 ของประเทศเราล้วนแต่เป็นเครื่องบินรบที่ร้ายกาจทั้งนั้น

ส่วนเจ้า UFO เครื่องบินที่ยืมมาจาก Musk ตัวนี้ ที่จริงแล้วก็เทียบกับ F-22 หรือ Chengdu J-20 ไม่ได้ด้วยซ้ำ

เปรียบกับเครื่องบินที่กล่าวมาข้างต้น UFO ลำนี้ของเย่เฉินอย่างมากก็เป็นแค่ไซส์มินิเท่านั้ อาวุธเองก็มีไม่กี่ประเภท การป้องกันตัวก็อ่อนแออย่างมาก ทันทีที่ระเบิดจะเละไม่เหลือชิ้นดี

นี่เป็นแค่ของเล่นชิ้นหนึ่งของ Musk เท่านั้น

เย่เฉินเองก็ไม่ได้รีรอแต่อย่างใด เขาสาวเท้าเดินออกไปช้าๆ

คิดดูแล้วคนที่สามารถหักขาซูมู่หลินให้หัก แล้วยังสามารถเดินออกจากบ้านตระกูลซูได้อย่างปลอดภัยน่าจะมีไม่กี่คน

เขาเดินออกมาจากปากซอย แล้วเรียกรถแท็กซี่หนึ่งคัน เตรียมกลับบ้านไปเจอฉินหงเหยียน

……

ในเวลาเดียวกัน ณ เรือนสี่ประสานของฉินหงเหยียน

“แม่ครับ ผมอยากกินผลไม้เคลือบน้ำตาล”

“ได้ๆ เดี๋ยวแม่ซื้อให้ลูกนะ”

แม่ลูกคู่หนึ่งกำลังคุยกัน ชายหนุ่มที่ใส่หมวกแก็ปและแมสปิดปาก เดินผ่านมาพวกหล่อนไป

ก็เตะเข้าที่กำแพง แล้วตัวเขาก็ลอยขึ้นมา ทันใดนั้นเองก็ปีนเข้ากำแพงเข้าไปในเรือนสี่ประสาน!

ภาพเหตุการณ์ตรงหน้าไม่มีใครเห็นแต่อย่างใด ฝีมือของเขาเรียกได้ว่าทำให้คนตกตะลึง! เหมือนมีวรยุทธ์อย่างไรอย่างนั้น!

ชายหนุ่มกล่าว “สุดยอด คิดไม่ถึงว่าจะหลอกผมได้สำเร็จ แถมยังเอามีดทาบคอผมได้สำเร็จด้วย ในโลกนี้มีคนไม่มากหรอกนะที่ทำได้แบบนี้ ฉินหงเหยียน สมแล้วที่เป็นผู้หญิงที่น้องชายคนที่สามผมชอบ!”

“อะไรนะ?”

พอได้ยินสรรพนามคำว่าน้องชายคนที่สามฉินหงเหยียนก็นิ่งชะงักไป “คุณคือ?”

ชายหนุ่มไม่แสร้งวางท่าแต่อย่างใด แล้วถอดที่ปิดปากลงไป จากนั้นก็เผยให้เห็นใบหน้าที่ทั้งหล่อเหลาและดูเจ้าเล่ห์ออกมา!

คนผู้นี้ดูแล้วอายุไม่มากนัก เหมือนอายุไม่ต่างกับเย่เฉินมากนัก

ฉินหงเหยียนโลดแล่นในวงการธุรกิจมาหลายปีดีดัก แถมยังเป็นนักล่าผู้บริหาร หล่อนมองเพียงปราดเดียวก็รู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ไมใช่นักเลงหัวไม้ธรรมดาๆ แต่เป็นลูกเศรษฐีแน่นอน!

พวกนักเลงหัวไม้ทั่วๆ ไปไม่มีทางมีมาดและบุคลิกแบบนี้ มีแต่คุณชายตระกูลเย่เท่านั้นจึงมี!

“คุณคือพี่ชายคนโตของเย่เฉินเหรอ?” ฉินหงเหยียนตื่นตระหนก แล้วอุทานถาม

ทว่าชายหนุ่มกลับขมวดคิ้วมุ่น “ผมแก่ขนาดนั้นเลยเหรอ? อีกอย่างเย่เฉินไม่ได้บอกคุณเหรอว่าเย่เทียนน่ะเป็นที่หน้าตาอัปลักษณ์ที่สุดบรรดาเราสามคน?”

“พวกเราสามพี่น้อง ผมคือคนที่หล่อที่สุด รองลงมาก็เจ้าเด็กเย่เฉินนั่น ลำดับสุดท้ายก็คือเย่เทียน”

ฉินหงเหยียนระบายยิ้ม “คุณคือพี่ชายคนที่สองของเย่เฉินเหรอ? คุณคือเย่เซวียนเหรอ?”

ชายผู้นั้นระบายยิ้มพลางพยักหน้ารับ!

เขาก็คือเย่เซวียน!

เขาคือเย่เซวียนทายาทรุ่นที่ 2 ของตระกูลเย่ เป็นคนที่คัดเหลือหวังเจียหยามาจากหญิงสาวจำนวนมหาศาล จากนั้นก็โยนซูมู่ชิงให้เย่เฉินได้เสพย์สม!

ตอนนี้ตระกูลซูส่งคนไล่ล่าเขา มิน่าเขาถึงได้แต่งตัวมิดชิดขนาดนั้น

ฉินหงเหยียนถามเขาอย่างร่าเริง “คุณมาช่วยเย่เฉินเหรอ? เขาไปตระกูลซู แต่เขาเพิ่งส่งข้อความมาบอกว่าเขาแก้ไขปัญหาแล้ว คุณเป็นคนช่วยเขาเหรอ?”

เย่เซวียนไม่ตอบคำถามหล่อน ทว่ากลับย้อนถามหญิงสาว “ฉินหงเหยียน คุณ อยากไปเจอพ่อของคุณไหม?”

เย่เซียนหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วกดวีดีโอคอล ในปลายสายนั้นเป็นภาพของฉินอ้าวหมิงบิดาของฉินหงเหยียน!

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)