เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 367

ตอนที่ 367 ซูมู่ชิงตกอยู่ในอันตราย!

รถของผู้จัดการช่ายคือรถ Porsche ไฟฟ้ารุ่น taycan สีขาว

ทันทีที่ขึ้นรถเด็กหญิงตัวน้อยก็ผล็อยหลับไปอย่างรวดเร็ว บางทีอาจเพราะแม่หนูน้อยเล่นอยู่ในร้านนั้นถึงสามชั่วโมงติดต่อกัน พลังงานจึงถูกใช้ไปจนหมดแล้ว

ฟากเย่เฉินเองก็ขับรถไปและกล่าวกับซูมู่ชิง “ถ้าคุณง่วงก็นอนเถอะ ถึงบ้านแล้วเดี๋ยวผมปลุกคุณเอง”

ซูมู่ชิงส่ายหน้า “ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันไม่ง่วง”

เย่เฉินมองด้านหน้า แล้วย้อนนึกถึงเรื่องเมื่อกลางวันพลางกล่าว “คุณน่าจะเดาได้ว่าผู้จัดการช่ายเป็นอะไรกับพี่ชายผมใช่ไหมล่ะ? ผมจำได้ว่าตอนเจอคุณในร้านกาแฟที่เทียนไห่ครั้งแรก ผมก็คิดว่าคุณเป็นผู้หญิงของพี่รอง เพราะผมรู้จักคุณเป็นอย่างดี เขาเป็นพวกเห็นคนสวยจะห้ามใจไม่ไหวทุกที

จริงสิ เขาน่ะ นอกจากทิ้งคุณเอาไว้ที่ผมแล้วเขาได้ทำอะไรคุณหรือเปล่า? ผมเองก็ไม่ได้มีเจตนาอะไรนะ ถ้าเขาเคยรังแกคุณ เดี๋ยวถ้าผมเจอเขา ผมจะจัดการคุณให้เขาเอง!”

ตอนที่ซูมู่ชิงได้ยินชื่อเย่เซวียน ท่าทางหญิงสาวสงบนิ่ง “ไม่ค่ะ เย่เซวียนให้เกียรติฉันมากทีเดียว อีกอย่างฉันก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่จะใจง่ายนอนกับผู้ชายคนไหนก็ได้”

เย่เฉินได้ยินแบบนี้ ก็รีบร้อนอธิบาย “แน่นอนอยู่แล้ว ผมรู้ว่าคุณไม่ใช่คนแบบนั้น ผมเองก็ไม่ได้หมายความอย่างนั้น คุณอย่าเข้าใจผมผิดเลยนะ”

ทว่าหญิงสาวกลับตอบว่า “ฉันเองก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คุณคิด”

“ครับ? หมายความว่ายังไงเหรอครับ?” เย่เฉินเองก็เริ่มงงๆ ขึ้นมา

ไม่ได้เป็นอย่างที่เขาคิด? แปลว่าอะไร?

ทันใดนั้นเองซูมู่ชิงมีท่าทีเหมือนไม่อยากพูดเรื่องนี้อีกแล้ว หล่อนปิดตาลงแล้วกล่าว “ฉันชักจะเหนื่อยแล้ว ถ้าถึงบ้านคุณค่อยเรียกฉันแล้วกัน”

ซูมู่ชิงปิดเปลือกตาลง เขาเองก็ไม่รู้ว่าหญิงสาวหลับจริงหรือแค่แกล้งเท่านั้น แต่ว่าเขาอาศัยจังหวะรถติด เหลือบมองสองแม่ลูก รู้สึกว่าภาพแม่และลูกที่นอนกอดกันนี้ น่ารักมากเหลือเกิน

เย่เฉินอดถ่ายภาพของพวกเขาสองคนไม่ได้เพื่อบันทึกภาพความงดงามนี้ไม่ได้

ในวินาทีที่ถ่ายภาพนั้น เย่เฉินสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนว่าสีหน้าของซูมู่ชิงเกิดความเคลื่อนไหวน้อยๆ

เย่เฉินรู้ได้ในทันทีว่าซูมู่ชิงกำลังแกล้งนอนหลับ

“ดูแล้ว ซูมู่ชิงน่าจะยังมีความลับอะไรปิดบังเรา”

แต่ว่าใครบ้างจะไม่มีความลับ?

ตัวเย่เฉินเองเกิดในครอบครัวที่ลึกลับ กระทั่งความลับในครอบครัวเขาเองก็ยังไม่รู้เลย เขาจึงรู้สึกว่าตนเองไม่มีความจำเป็นต้องไปล้วงความลับของผู้หญิงที่กำลังจะเป็นภรรยาของคนอื่นหรอก

เมื่อส่งสองคนแม่ลูกที่บ้านแล้ว เย่เฉินก็จัดแจงทำอาหารเที่ยงหลากหลายอย่างให้สองคนแม่ลูก หลังจากนั้นก็ขับรถไปคืนรถให้ผู้จัดการช่ายที่ CBD

หลังจากนั้นเขาก็นั่งรถไฟฟ้ากลับไปยังสถานที่ทำงาน

……

ตอน 5 ทุ่มเย่เฉินกับอาเจี๋ยกำลังเดินลาดตระเวนอยู่ด้านนอก ผู้จัดการหวงกำลังดื่มเหล้าเมามายมาจากด้านนอก ก็กำลังคุยกับพวกเขาอีก

ทันใดนั้นเองเย่เฉินก็ได้ยินเสียงบุตรสาว

“คุณพ่อ!”

เขาหันตามเสียงที่ได้ยินแล้วก็เห็นลูกสาววิ่งมาหาเขา โดยมีซูมู่ชิงเดินตามอยู่ด้านหลัง

“อ้าวซือซือ”

เย่เฉินแปลกใจอย่างมาก ที่สองคนแม่ลูกถึงมาที่นี่ในเวลาดึกดื่นขนาดนี้? ทั้งที่ห้างสรรพสินค้าปิดไปตั้งนานแล้ว

ซูมู่ชิงมัดผมม้า หญิงสาวสวมชุดคลุมตัวยาวสีขาว กางเกงสีดำรัดรูปขนเห็นเรียวขาวสวยของหล่อน

หญิงสาวระบายยิ้มพลางกล่าว “ไม่รู้ว่าซือซือเป็นอะไร วันนี้กล่อมยังไงก็ไม่ยอมนอน บอกว่าอยากจะมาหาคุณ”

เย่เฉินยิ้มรับ เขาเองก็ดีใจอย่างยิ่งที่ลูกสาวคิดถึงเขา นี่แปลว่าสายใยพ่อลูกนั้นแน่นแฟ้นมากขึ้นไปเรื่อยๆ