เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 416

ตอนที่ 416 เจอหลักฐาน!

“แปลกจัง… ถ้าหากว่าทั้งสองคนเคยมีความสัมพันธ์อย่างนั้นกันจริงๆ ทำไมถึงได้ทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้ากันเลยล่ะ?”

เมื่อที่เคยดักฟังนั้น เย่เฉินประสบความสำเร็จอย่างยิ่ง

แต่ว่าแอบฟังซูมู่ชิงครั้งนี้กลับไม่ได้ข่าวคราวอะไรมาเลย

ถ้าไม่ใช่เพราะซูมู่ชิงเสแสร้งแสดงเก่ง ก็ซูมู่ชิงไม่ได้ทำอะไรผิดกับเขาเลย

“คุณชายเย่เจออะไรได้ไหมครับ?”

ซีกวาถามอย่างประหลาดใจ เขาเองก็อยากให้ซูมู่ชิงคิดไม่ซื่อ เพราะเขาชอบฉินเสี่ยวตั่วมากกว่า

ถ้าหากเย่เฉินหย่ากับซูมู่ชิง ซีกวาก็จะได้ยุให้เย่เฉินไปตามจีบฉินเสี่ยวตั่วได้อย่างโจ่งแจ้ง

เย่เฉินส่ายหน้า “กัวเยว่หมิงพาซูมู่ชิงไปส่งบ้านแบบรักษามารยาทมากเลย ระหว่างนั้นเขาไม่ได้พูดจาน่าเกลียดอะไรเลยแต่ว่าถ้าพี่ชายฉันสืบเจอว่าพวกเขามีปัญหาก็ต้องมีอะไรแน่ๆ เขาไม่มีทางหลอกฉันหรอก ซีกวาส่งคนไปตามรถของกัวเยว่หมิงดูว่าบ้านเขาอยู่ที่ไหน พรุ่งนี้ฉันจะลองไปค้นของในบ้านเขาดู”

กัวเยว่หมิงไม่มีทางยอมรับแน่ดังนั้นเย่เฉินเลยตั้งใจจะแอบเข้าบ้านเขาเพื่อไปสืบหลักฐาน

ซีกว่ากล่าว “กำลังสะกดรอยตามอยู่ครับ ผมสืบเจอที่อยู่บ้านเขาตั้งนานแล้ว เขาอยู่ที่เขตเล่อเฉิง ผมส่งคนไปเฝ้าที่หน้าบ้านเขาแล้วพบว่าเป็นรหัสลายนิ้วมือ เปิดยากอยู่นะครับ”

เย่เฉินกล่าว “ไม่ต้องกลัว กล่องใบนั้นที่ฉันให้นายไปเมื่อคราวก่อนล่ะ?”

“อยู่หลังรถครับ เดี๋ยวผมไปเอา”

ซีกวาลงจากรถแล้วเดินไปเปิดหลังรถแล้วเปิดกล่อง

เย่เฉินกล่าว “ด้านในนั้นมีเสื้อผ้าเด็กสีล้วนชุดหนึ่ง นายหยิบออกมา ใช้มือจับหมวกแล้วอย่างไปแตะต้องที่อื่น”

ซีกวาคว้าเสื้อฮู้ดของเด็กตัวนี้อย่างระมัดระวังแล้วถาม“คุณชายเย่ คุณชายเอามาทำอะไรเหรอครับ?”

เย่เฉินกล่าว “รีบไปหาเด็กผู้หญิงมาสักคนแล้วให้กัวเยว่หมิงชนเด็กน้อยที่หน้าบ้านแล้วล้มลง เขาจะต้องใช้มือประคองหล่อนขึ้นมาแล้วเราก็จะได้ลายนิ้วมือของเขามา”

ซีกวาเข้าใจแจ่มแจ้ง “ที่แท้จะเอาเสื้อตัวนี้เอาลายนิ้วมือนี่เอง! ผมก็ว่าทำไมเนื้อผ้าแปลกๆ”

เย่เฉินพยักหน้ารับ “นี่เป็นเสื้อที่จากวัสดุพิเศษเพื่อเก็บลายนิ้วมือมาโดยเฉพาะ ทันทีที่มือไปแตะใส่เสื้อตัวนี้แล้ว มันจะเก็บลายนิ้วมือเองโดยอัตโนมัติจนได้ลายนิ้วมือมา ลายนิ้วมือที่ได้จากเสื้อตัวนี้จะชัดเจนเต็มร้อย สามารถใช้เปิดประตูบ้านของกัวเยว่หมิงได้”

ซีกวาอดชมไม่ได้ “คุณชายเย่สุดยอด! คุณชายรอบรู้จริงๆ! ผมจะทำตามที่คุณชายสั่งเดี๋ยวนี้เลยครับ!”

เรื่องราวก็ดำเนินไปอย่างราบรื่น เมื่อกัวเยว่หมิงชนเข้ากับเด็กผู้หญิงแล้ว เขาก็ยื่นมือออกไปประคองให้เด็กหญิงลุกขึ้นมาจริงๆ

ทำให้เย่เฉินได้ลายนิ้วมืออีกฝ่ายมาอย่างง่ายดาย และแน่อนว่าเขาใช้แค่นิ้วหัวแม่โป้งก็เพียงพอแล้ว

……

เช้าวันต่อมาหลังจากที่กัวเยว่หมิงออกจากบ้านไปทำงานแล้ว เย่เฉินก็มาถึงบ้านพักของเขาแทบจะในทันทีทันใด

กัวเยว่หมิงเป็นชายโสดเนื้อหอม หลังจากที่เขาออกจากบ้านไปแล้วที่บ้านก็ไม่มีใคร

เย่เฉินหยิบเอาสก็อตเทปที่มีลายนิ้วมือออกมา และประทับนิ้วลงบนประตูเบาๆ

เสียงกริ๊กดังขึ้นทันที แล้วประตูก็เปิดออกในทันที!

“ฮ่าๆ ใช้ได้จริงๆ ด้วยครับ! คุณชายเย่สุดยอดจริงๆ!”

ซีกวารู้สึกแปลกใจอย่างมาก ถ้าทำแบบนี้เป็นจะเท่ากับว่าอยากไปบ้านใครก็ได้หรือเปล่า?

เย่เฉินใส่แมสก์ปิดปากแล้วกำชับ “พวกนายรออยู่ด้านนอก ฉันจะเข้าไปคนเดียว”

คนเข้าไปในบ้านจำนวนมากเกินไปอาจจะทำให้การจัดวางของบ้านเปลี่ยนไป

เย่เฉินเป็นคนทีมีความรู้เรื่องนี้เป็นอย่างดี แต่คนอย่างซีกวาเป็นพวกคนหยาบกระด้างทำเป็นแต่ต่อยตี แต่ทำเรื่องละเอียดๆ ไม่ค่อยเป็น

“ครับ คุณชายเย่!”

เย่เฉินสวมถุงมือเดินเข้าไปในบ้านของกัวเยว่หมิงแล้วก็พบว่าหมอนี้เป็นลูกคนรวยชัดๆ

ถึงแม้ว่าจะตกแต่งอย่างเรียบง่าย แต่ในความเรียบง่ายนั้นก็ยังดูหรูหรา