เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 425

ตอนที่ 425 คุณก็คือควีนแห่งบาร์เหล้า!

เช้าวันต่อมาซูมู่ชิงตื่นไปวิ่งแต่เช้า

ส่วนเย่เฉินที่วางแผนธุรกิจตลอดทั้งคืน เขาจึงตั้งนาฬิกาปลุกไว้ตอน 6 โมงเช้า

ตอนแรกว่าจะตื่นเช้าๆ เพื่อไป Morning kiss ตามที่ซูมู่ชิงชอบ

เสียดายที่เขาตื่นไม่ทันหญิงสาว

ดังนั้นเย่เฉินเลยทำอาหารให้หญิงสาวเองกับมือ

เขาจัดแจงใส่เส้น ต้นหอม ขิง กระเทียมสับละเอียด ปรุงรสด้วยซีอิ๊ว จิ๊กโฉว่ ผสมน้ำมัน ต้มน้ำแล้วคลุกเคล้าให้เจ้ากัน จากนั้นก็ใส่ผักสด

แล้วกลิ่นหอมของน้ำมันก็หอมลอยโชยออกมาจากเตา

ซูมู่ชิงเพิ่งกลับมาจากไปวิ่ง หล่อนสวมหมวกปีกยาวและผ้าปิดปาก หญิงสาวถอดผ้าปิดปากออกมาเมื่อเดินเข้ามาภายในตัวบ้าน

ใบหน้าสดใสเต็มไปด้วยเหงื่อผุดออกมาเต็มใบหน้า

ทำให้หญิงสาวดูสะสวยและบริสุทธิ์อย่างเห็นได้ชัด

เพิ่งจะเดินเข้าตัวบ้าน ซูมู่ชิงก็ได้กลิ่นหอมลอยออกมา ทันที่เดินเข้าตัวบ้านก็พบว่าเย่เฉินกำลังเตรียมอาหารเช้า

ส่วนซวงเอ๋อร์กับซือซือนั่งข้างๆ เขา พวกหล่อนเริ่มลงมือกินอาหารแล้ว

เย่เฉินเห็นซูมู่ชิงไปวิ่งกลับมาก็กล่าวพลางระบายยิ้ม “มู่ชิง คุณกลับมาแล้วเหรอ เร็วๆ รีบกินตอนร้อนๆ ลองชิม โหยวพัวเมี่ยนที่ผมเพิ่งทำเสร็จนี่สิ”

ซูมู่ชิงยังคงปั้นสีหน้าเย็นชาใส่เขา หล่อนส่ายหน้า “ไม่ล่ะ ฉันไม่ชอบกินของมันๆ ตอนเช้า”

เย่เฉินถือช้อนและตะเกียบเดินไปหาซูมู่ชิง แล้วเป็นฝ่ายหยิบก๋วยเตี๋ยวเส้นหนาขึ้นมาป้อนเข้าปากของซูมู่ชิง

“ไม่มันหรอก หอมมากนะ คุณลองชิมสิ”

“ฉันไม่กิน”

ปากซูมู่ชิงพูดว่าไม่กินแต่ไม่รู้ว่าทำไม ตอนที่เย่เฉินถือถ้วยบะหมี่เดินมาหา ซูมู่ชิงก็อ้าปากโดยอัตโนมัติ

เคี้ยวๆ ไปสักพักก็จัดการกลืนเจ้าบะหมี่ที่ว่าลงท้องไป

ซือซือที่อยู่ข้าๆง ก็หัวเราะออกมา “ฮ่าๆ คุณแม่ปากบอกไม่กินแต่ว่าก็กินเข้าไปแล้ว”

ซูมู่ชิงลอบด่าตัวเองว่าไม่เอาไหนเลย ทำไมปากถึงไม่ทำตามที่ใจสั่งล่ะ?

ต้องโทษที่ตัวตะกละในท้องหล่อน หล่อนเองก็เป็นนักกินคนหนึ่ง!

“อร่อยล่ะสิ? ให้ผมตักให้สักจานไหม?” เย่เฉินถามพลางระบายยิ้ม

ซูมู่ชิงมีสีหน้าเก้อเขิน หล่อนกินข้าวไปแล้วก็กลืนน้ำลายไม่หยุด และไม่เสแสร้งอีกต่อไป “อืม”

เย่เฉินจึงตักให้หญิงสาวชามหนึ่ง ซึ่งหล่อนเองก็กินอย่างเอร็ดอร่อย

ซวงเอ๋อร์และซือซือก็เช่นกัน

ซวงเอ๋อร์กินไปและชมไปด้วย “คุณชายทำอาหารอร่อยมากจริงๆ! แหมมีความสุขจังค่ะ ที่ได้กินอะไรอร่อยๆ แบบนี้ทุกวัน”

ซูมู่ชิงหันไปเคาะหน้าผากสาวใช้ “เธอนี่นะ ยังจะกล้าพูดอีก เรื่องแบบนี้เธอน่าจะเป็นคนทำไม่ใช่เหรอ?”

ซวงเอ๋อร์กล่าวพลาระบายยิ้ม “อาหารที่ฉันทำจะอร่อยเท่าของคุณชายได้ยังไงล่ะคะ”

ถึงแม้ว่าซวงเอ๋อร์จะเป็นสาวใช้ของซูมู่ชิง แต่ซูมู่ชิงปฏิบัติกับหล่อนราวเป็นน้องสาวแท้ๆ ไม่ได้แบ่งแยกชนชั้นเป็นเจ้านายกับสาวใช้แต่อย่างใด