เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 544

ตอนที่ 544 ตระกูลลึกลับทั้งแปดตระกูลของโลก!!

เย่เซวียนไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาจัดการบอกความลับที่สุดในโลกใบนี้กับเย่เฉิน!

เย่เซวียนกล่าว “ที่จริงแล้วโลกใบนี้ไม่ได้มีตระกูลลึกลับแค่ตระกูลเย่เพียงตระกูลเดียว ทั้งโลกใบนี้มีตระกูลลึกลับทั้งหมด 8 ตระกูล! มีตระกูลเย่ของเรา ตระกูลพัคของเกาหลี ตระกูลโคโมโตะจากญี่ปุ่น ตระกูลรอธส์ไชลด์และตระกูลจอร์จ

จากอเมริกา ตระกูลแอดดิงตันจากอังกฤษ ตระกูลเฮ้าส์จากเยอรมันรวมไปถึงตระกูลสมิตซ์จากสวิตเซอร์แลนด์!”

เย่เฉินตกใจทันที ที่แท้แล้วตระกูลลึกลับในระดับเดียวกับตระกูลเย่นั้นจะมีอีกถึงแปดตระกูล!

เย่เฉินกล่าวว่า “ตระกูลตระกูลรอธส์ไชลด์ ตระกูลร็อกเกอะเฟลเลอร์ ไม่น่าจะถือเป็นตระกูลลลึกลับหรอกมั้ง?”

ตระกูลรอธส์ไชลด์และร็อกเกอะเฟลเลอร์ต่างก็ถูกชาวเน็ตเรียกเป็นตระกูลลึกลับ

แต่เย่เซวียนกลับหัวเราะ “พวกเขาต่างก็เก็บตัว ทำตัวลึกลับ แต่ว่าตระกูลทั้งแปดสู้พวกเราไม่ได้สักนิดเดียว ส่วนตระกูลอื่นๆ อย่างมากก็แค่ซุกซ่อนสมับติ แต่นายรู้ไหมว่าตระกูลลึกลับทั้งแปดซ่อนอะไรเอาไว้? ไม่ว่าจะเป็นการแพทย์ วิทยาศาสตร์ หรือกำลังทหาร เทคโนโลยีต่างๆ เป็นโลกที่คนทั่วๆ ไปไม่มีทางได้รับรู้ หรืออาจจะไม่เคยแม้แต่จะได้ยินด้วยซ้ำ!”

เย่เฉินกล่าวถาม “พี่จะบอกว่า ตระกูลทั้งแปดของเราเนี่ยมีเทคโนโลยีต่างๆ เหนือกว่าคนอื่นๆ เหรอครับ?”

ที่จริงแล้วเย่เฉินเองก็พอจะเดาเรื่องนี้ออกนานแล้ว

อย่างเช่นระบบบรรเลงดนตรีในปราสาทที่อังกฤษ ที่แค่ร้องเพลง ระบบก็จะบรรเลงดนตรีประกอบให้ทันที

เทคโนโลยีที่สุดยอด โลกในยุคปัจจุบันทำไม่ได้ด้วยซ้ำไป

แล้วก็กล่องยาที่เย่เฉินมักจะพกติดตัวอยู่ตลอดเวลา ยาพวกนั้นสรรพคุณดีกว่าที่วางขายทั่วไปตามท้องตลาดอย่างเห็นได้ชัด

ที่เย่เฉินโดนหลิ่วอวี่เจ๋อทำร้ายครั้งนั้น หมอที่เมืองเสินเฉิงยังรักษาเขาไม่ได้ แต่เย่เฉินแค่กินยาของที่บ้านก็หายดี

เห็นได้ชัดเลยว่ายาของตระกูลเย่นั้น ถึงจะเป็นโรงพยาบาลในหัวเมืองใหญ่ๆ ก็ไม่มี

เย่เซวียนกล่าวว่า “จะเรียกแค่ว่าก้าวหน้าได้ยังไง? ยาดีๆ ในท้องตลาดตอนนี้ เป็นระดับต่ำที่สุดในสายตาตระกูลใหญ่ทั้งแปดด้วยซ้ำ! ฉินอ้าวหมิงเองตอนนั้นเป็นวิศวกรแนวหน้าในประเทศจีน แต่พอเทียบกับวิศวกรของตระกูลเราแล้วเขาก้เป็นแค่เด็กน้อยเท่านั้น! แต่ว่าตระกูลเย่ของเราเห็นเขามีพรสวรรค์ ก็เลยถามเขาว่ายินดีจะทำงานให้กับตระกูลเย่ของเราหรือเปล่า เขาเองเป็นคนหลงใหลในเทคโนโลยีต่างๆ พอเห็นเทคโนโลยีของเราก้าวหน้า ก็รีบรับปากเราทิ้งลูกทิ้งเมีย ลบร่องรอยตัวตน แล้วทำงานให้ตระกูลเรา”

เย่เฉินเข้าใจความจริงเรื่องการแกล้งตายของฉินอ้าวหมิง

ที่แท้แล้วเพราะตระกูลเย่ชอบความสามารถของฉินอ้าวหมิง

ส่วนฉินอ้าวหมิงเองก็สนใจในเทคโนโลยีของตระกูลเย่ เหมือนคนติดเกมคอนทราอยู่ แต่จู่ๆ ก็มีเกมใหม่อย่างคอลล์ ออฟ ดิวตี้ออกมา

ความรู้สึกตื่นเต้นแบบนั้นมาก เย้ายวนใจเกินต้านทานกับคนที่หลงใหลในเทคโนโลยี ฉินอ้าวหมิงไม่มีเหตุผลที่จะต้องปฏิเสธ

เย่เฉินจึงกล่าวถาม “เทคโนโลยีของทั้งแปดตระกูลของเรามันขนาดไหนเหรอครับพี่?”

ทันใดนั้นเองเย่เซวียนก็หยิบของที่มีขนาดประมาณก้อนช็อคโกแลตออกมาจากในกระเป๋าเสื้อ แล้วโยนให้เย่เฉินพลางถาม

“มือถือที่ฮิตที่สุดในตอนนี้คืออะไร?”

เย่เฉินตอบ “ไอโฟน 12 เหรอครับ?”

เย่เซวียนชี้ไปของชิ้นนั้นในมือเย่เฉิน แล้วกล่าว “ในมือที่นายถือน่ะ คือไอโฟน 18”

เย่เฉินตกใจ “อะไรนะครับ? มีไอโฟน 18 แล้วเหรอครับเนี่ย?!”

เย่เฉินเหลือเชื่อ ก่อนจะมองของในมือนี้อย่างละเอียด แต่ไม่รู้ว่าควรจะต้องเปิดมือถือยังไง อีกทั้งของชิ้นนี้ก็มีขนาดเล็กจ้อย ถึงแม้ว่าจะถือสะดวก แต่หน้าจอเล็กขนาดนี้ น่าจะใช้ไม่ค่อยสะดวกล่ะมั้ง?

ในตอนที่เย่เฉินกำลังสงสัยอยู่นั้นเอง จู่ๆ เขาก็พบว่ามือถือเครื่องนี้สามารถขยายขนาดได้!

เย่เฉินค่อยๆ แกะให้มือถือกลายเป็นมือถือที่มีขนาดปกติ

ปกติแล้วนั้นของอย่างมือถือพับได้ ถ้าทำให้กลายเป็นขนาดปกติแล้ว จอจะมีรอยพับ ดูไม่ค่อยสบายตา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)