เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 545

ตอนที่ 545 คุณผู้หญิงคือคนจากตระกูลลึกลับ!

เย่เฉินไม่อยากบอกเย่เซวียนว่าเขานอนกับฉินเสี่ยวตั่วแล้ว หญิงสาวเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว

ถึงแม้ว่าเย่เฉินจะคบหากับหล่อนไม่ได้ แต่ฉินเสี่ยวตั่วชอบเขา เย่เฉินก็ไม่อยากให้รูปภาพของหล่อนตกอยู่ในมือของเย่เซวียน

เย่เฉินกล่าว “ผมขอเตือนพี่ไว้นะ ห้ามคิดอะไรกับฉินเสี่ยวตั่วนะ! พี่ทำร้ายผู้หญิงไปตั้งเยอะแยะฉินเสี่ยวตั่วเป็นคนในครอบครัวผม!”

เย่เซวียนกดลบภาพฉินเสี่ยวตั่วแล้วบ่น “ก็ได้ๆ รู้แล้ว เราพูดเรื่องสำคัญกันก่อนได้ไหม? นายยังอยากรู้ความลับของตระกูลอยู่ไหม?”

เย่เฉินถึงได้ล้มเลิกความตั้งใจพลางถาม “ไอโฟน 18 เป็นบริษัทไอโฟนในตอนนี้เป็นคนคิดค้นเหรอ? แปดตระกูลของพวกเราทำงานร่วมกับบริษัทนั้นเหรอ?”

เย่เซวียนกล่าวพลางระบายยิ้ม “ทำงานอะไรกัน บริษัทไอโฟนกับบริษัทของสตีฟจ็อบส์เป็นบริษัทที่แปดตระกูลของพวกเราเป็นคนคิดค้นเอง! ที่จริงแล้วโทรศัพท์สมาร์ทโฟนเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ทั้งแปดตระกูลของเราเป็นคนคิดค้น แล้วก็ใช้มาหลายปีมาก ถึงได้บอกให้สตีฟปล่อยไอโฟน 4 ออกมาเปลี่ยนโลก แล้วเทคโนโลยี 5G อีก ที่จริงเราคิดค้นกันได้ตั้งแต่เมื่อหลายปีก่อนแล้ว ไม่ใช่แค่เรื่องเทคโนโลยีนะ พวกการแพทย์ก็เหมือนกันอย่างโรคมะเร็งเอย เอดส์เอย พวกโรคที่นายเห็นว่าไม่มีโรงพยาบาลไหนรักษาหาย ต้องรอความตายเท่านั้น แต่พวกเราหายได้!”

เย่เฉินนิ่งไปทันที “อะไรนะ? พี่จะบอกว่าตระกูลทั้งแปดของเราเนี่ย คิดค้นวิธีรักษาโรคมะเร็งแล้วเหรอ?”

เย่เซวียนพยักหน้ารับ “แน่นอน แล้วก็ยังมีอีกหลายด้านเลยที่ตระกูลใหญ่ทั้งแปดล้วนแต่เป็นตัวท็อปของวงการ เรียกได้ว่าเป็นความสำเร็จที่ไม่ว่าใครก็จินตนาการไม่ได้!”

เย่เฉินประหลาดใจอย่างมาก “ทำไมล่ะ? ทำไมแปดตระกูลของเราถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้ล่ะ? แล้วทำไมเราต้องซ่อนเทคโนโลยีพวกนี้เอาไว้ ทำไมไม่แบ่งปันกับชาวโลกเหรอครับ? แล้วก็แปดตระกูลของเรามีสายสัมพันธ์อะไรกันเหรอครับ? ทำไมถึงได้มีตระกูลของเราล่ะครับ?”

เย่เซวียนกล่าวว่า “พี่ไม่ได้ถามคุณปู่ลึกขนาดนี้หรอก พี่แค่ใจกล้า ไม่ละเอียดเหมือนนาย รู้แบบนี้ตอนวางยาปู่ พี่เรียกนายมาถามด้วยกันแล้ว”

เย่เฉิน “…”

ถ้ารู้เรื่องที่จะวางยาคุณปู่ ฉันไม่มีทางเห็นด้วยหรอกเข้าใจไหม!!

จู่ๆ เย่เฉินก็โพล่งถาม “เมื่อกี้พี่บอกว่าตระกูลลึกลับของเกาหลีคือตระกูลพัคเหรอ?”

เย่เฉินอยากจะพูดว่าพัคอินอาเองก็แซ่พัค หล่อนจะเกี่ยวอะไรกับแปดตระกูลนี้ไหมนะ…

เย่เซวียนกล่าว “ถูกต้องแล้ว หัวหน้าตระกูลตอนนี้ชื่อพัคซอกจิน อายุไม่ได้เยอะนะ เขามีลูกชายสองคน ลูกสาวหนึ่งคน อ้อ จริงสิ นายน่าจะเคยเจอลูกสาวเขาแล้ว ก็บ้านที่เราไปมาเมื่อกี้ไง”

เย่เฉินตัวแข็งไปทันที “อย่าบอกนะครับว่า ลูกสาวของพัคซอกจิน ก็คือพัคอินอาน่ะเหรอ?”

เย่เซวียนปลาบปลื้มใจระคนยินดี “อ้วาวนายรู้จักชื่อหล่อนเลยเหรอเนี่ย? ดูท่าแล้วเมื่อกี้คุยกันถูกคอดีเลยสิ ใช่แล้วแม่ผู้หญิงแพศยาพัคอินอาคนนั้นนี่แหละ หล่อนเป็นคนของตระกูลพัค หึหึ เป็นไงล่ะพี่ชายนายเก่งใช่ไหม? จัดการลูกสาวหล่อนไปแล้ว นี่ไม่ใช่ทายาทตระกูลร่ำรวยธรรมดาๆ น่ะ แต่เป็นลูกสาวของตระกูลที่ยิ่งใหญ่เหมือนตระกูลของเราเลยนะ”

ทว่าเย่เฉินกลับนิ่งไป

“คิดไม่ถึงว่า…คุณผู้หญิงจะเป็นคนของตระกูลลึกลับ…”

ในที่สุดเย่เฉินก็ได้เข้าใจว่าทำไมพัคอินอาถึงได้พูดว่าต่อให้เขามีทรัพย์สิน 20 ล้านล้านวอนก็ไม่คู่ควรจะเป็นผู้ชายของหล่อน!

มันต้องไม่คู่ควรอยู่แล้วสิ! นั่นเพราะหล่อนเป็นลูกหลานของตระกูลลึกลับนี่นา!

เงิน 20 ล้านล้านวอน มันก็แค่แสนล้านกว่าๆ หยวนเท่านั้นเอง สำหรับหล่อนแล้วมันไม่สะกิดขนหน้าแข้งหล่อนด้วยซ้ำ!

เย่เซวียนเห็นเย่เฉินมีท่าทีผิดปกติจึงเอ่ยถาม “เย่เฉิน ทำนายถึงเรียกผู้หญิงจอมโหดนั่นว่าคุณผู้หญิงล่ะ? อย่าบอกนะว่านายรู้จักหล่อนน่ะ?”

เย่เฉินพยักหน้ารับอย่างเหม่อลอย “ก็เมื่อสี่ปีก่อน ตอนผมไปสนามรบได้ไม่นาน หล่อนมาที่สนามรบแล้วผมเป็นบอดี้การ์ดให้หล่อน”

เย่เซวียนก็เหมือนเย่เฉินที่ศึกษาวิชาจิตวิทยาหรือโหงวเฮ้งมาก่อน แค่ปรายตาดูเท่านั้น ก็รู้เลยว่าเย่เฉินไม่ได้เป็นแค่บอดี้การ์ดของ

พัคอินอาเฉยๆ เท่านั้น

จะต้องเกิดเรื่องที่ให้ใครรู้ไม่ได้แน่ๆ!

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)