เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 579

ตอนที่ 579 จู้โหยวซู่! เวทมนต์โบราณ

จงโหย่วเหอกล่าว “ตระกูลเย่และตระกูลพัคก็เป็นแปดตระกูลลึกลับเหมือนกัน หลายสิบปีก่อนนี้ทั้งแปดตระกูลสนิทสนมกันราวเป็นญาติ แต่ตอนนี้ในรุ่นของพวกคุณ ถึงจะไม่ได้สนิทสนมกันแบบคนรุ่นก่อน แต่พวกเขาก็ไม่น่าถึงขนาดจะรังแกคุณ”

เย่เฉินกล่าว “ผมไม่กลัวว่าเขาจะทำร้ายผม แต่ผมกลัวว่าเขาวางก้ามต่อหน้าผม แล้วผมจะทนไม่ได้ต่างหาก! ก่อนนี้ที่ผมแต่งเข้าตระกูลหวัง สามารถอดทนยอมให้คนอื่นอวดรวย ดูถูกว่าผมเป็นเพียงคนจนได้ นั้นเพราะผมรู้ดีแก่ใจว่าตระกูลเย่ของเรารวยกว่าพวกเขา ในสายตาผมพวกเขาเป็นเพียงมดปลวกนั้นเอง ผมสามารถมองข้ามเสียงด่าของพวกเขาได้เลย แต่ว่าตระกูลพัคนั้นต่างออกไป ตระกูลของพวกเขาเก่งมากจริงๆ!”

จงโหย่วเหอถอนหายใจ “นั่นสิครับ ผมได้ยินมาว่าตระกูลพัคค่อนข้างให้ความสนใจกับการวิจัยเรื่องความสวยความงาม คงจะมีพัฒนาการมากทีเดียว”

เย่เฉินกล่าว “เขาคิดค้นยาที่ทำให้คนอายุน้อยลง 10 ปี”

“อะไรนะ?”

จงโหย่วเหอแตกตื่น “ตระกูลพัคเก่งขนาดนี้เลยเหรอ?”

เย่เฉินพยักหน้ารับ “ผมไปเกาหลีรอบนี้ ก็เพราะอยากไปขโมยยาของพวกเขามา เพื่อให้ทีมวิจัยของเราได้ลองดูยา คุณหมอจงผมได้ยินคุณปู่เล่าว่าแพทย์แผนจีนของพวกเรา ตอนนี้น่าจะพัฒนาไปได้ไกลมากแล้ว่ไหม?”

จงโหย่วเหอลูบเคราตนเองอย่างภูมิใจ “ถูกต้อง เพราะได้ความช่วยเหลือจากเทพธิกาในอดีต ทำให้แพทย์แผนจีนของพวกเราถึงได้พัฒนาไปไกลขนาดนี้! โรคที่รักษายากๆ เราสามารถใช้ความรู้แพทย์แผนจีนของเรา โดยการกินยา ฝังเข็ม รักษาผู้ป่วยได้! คุณชายตอนนี้มีภรรยากี่คนแล้วเหรอครับ?”

เย่เฉินไม่เข้าใจว่าทำไมจู่ๆ เขาถึงได้โยงเรื่องนี้ขึ้นมาแต่ก็ตอบกลับ “สองคน”

จงโหย่วเหอหัวเราะร่วน “ถึงแม้ว่าคุณชายจะแข็งแรงแต่เรี่ยวแรงก็มีจำกัด ตอนนี้ผมจะให้ยาจีนคุณชาย ผมรับรองเลยว่าถ้าคุณชายกินเข้าไปแล้วจะทำให้คุณนายทั้งสองพอใจมากๆ ได้แน่นอน”

เย่เฉิน “…”

เย่เฉินเก้อเขินไปทันที บบ้าชิบ ตระกูลเย่ตอนนั้นขอความช่วยเหลือจากเทพธิดาเพื่อเพิ่มศักยภาพของแพทย์แผนจีน คงจะไม่สนใจแต่เพิ่มความแข็งแรงให้กับอวัยวะภายในร่างกายนั้นหรอกมั้ง?

เย่เฉินรีบดึงมือจงโหย่วเหอ “คุณหมอจง ผมไม่รีบครับ ผมยังอายุน้อยอยู่เลย ตอนนนี้ยังไหว ไม่ต้องกินยาหรอกครับ…”

เย่เฉินค่อนข้างมีความเชื่อมั่นในด้านนี้อย่างมาก กินยาอะไร ในฐานะลูกผู้ชายมันน่าขายหน้าสุดๆ

เย่เฉินถามด้วยท่าทีขึงขัง “มียาอะไรที่คล้ายๆ กับยาของตระกูลพัคไหม? หรือว่ามียาที่เจ๋งกว่ายาที่ทำให้คนอายุน้อยกว่า 10 ปีหรือเปล่า?”

จงโหย่วเหอส่ายหน้า “ถ้ำให้หน้าตาอ่อนวัยลงหรือสุขภาพหนุ่มขึ้น 10 ปี นี่มันผิดธรรมชาติแล้ว การแพทย์ของพวกเราเองก้าวหน้ากว่าการแพทย์ทั่วๆ ไปแต่ก็ยังไม่ถึงขนาดนั้น”

เย่เฉินถอนหายใจอย่างเสียดาย ระดับการแพทย์ของตระกูลเย่น่าจะสู้ตระกูลพัคไม่ได้

แต่ว่าเย่เฉินไม่อยากจะให้พัคซุงวูดูถูกพวกเขา ในเมื่อเขาจะต้องเป็นตัวแทนตระกูลเย่ ก็ควรจะเป็นหน้าเป็นตาให้ตระกูล ให้คนในตระกูลอื่นๆ ต้องสรรเสริญเขา!

เย่เฉินจึงถามต่อ “งั้นพอจะมียาที่ทำให้ดูเก่งๆ หน่อยไหม? เอาไว้ไปข่มคนอื่น”

“ข่มคนอื่นเหรอ?”

จงโหย่วเหอได้ยินคำพูดตรงๆ แบบนี้ ก็ชะงักไปแล้วส่ายหน้า

เย่เฉินถอนหายใจ “ในเมื่อไม่มี งั้นผมขอตัว ไว้ผมจะมาขอความรู้เรื่องการแพทย์ของตระกูลเย่กับคุณใหม่”

ในตอนที่เย่เฉินกำลังจะกลับออกไปด้วยความผิดหวังนั้นเอง จงโหย่วเหอกลับเรียกเขา “เดี๋ยวก่อนครับ!”

จงโหย่วเหอเดินปราดเข้ามาแล้วกล่าว “คุณชายเย่ ถ้าพูดตรงๆ คือทักษะของตระกูลเราอาจจะด้อยกว่าเขา แต่ถ้าคุณชายอยากได้วิชาแพทย์ที่ดูเจ๋งๆ แต่ใช้ไม่ได้จริงก็พอมีอยู่ครับ”

เย่เฉินดีใจ “อะไรเหรอครับ?”

จงโหย่วเหอกล่าวด้วบใบหน้าเผื้อนยิ้ม “จู้โหยวซู่!”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)