สรุปเนื้อหา ตอนที่ 586 พิสูจน์เพื่อตระกูลเย่! – เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) โดย Internet
บท ตอนที่ 586 พิสูจน์เพื่อตระกูลเย่! ของ เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) ในหมวดนิยายAction เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย Internet อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
ตอนที่ 586 พิสูจน์เพื่อตระกูลเย่!
เย่เฉินยังคงมีท่าทียิ่งเฉย โดนสิบกว่าคนใช้ปืนเล็งมาที่หัวแล้ว แต่ก็ไม่มีท่าทีหวาดกลัว!
เขากลับเป็นฝ่ายเดินเข้าไปหาพัคซุงวู!
เย่เฉินจ้องพัคซุงวูด้วยแววตาเคียดแค้นพลางกล่าว “แกกล้าลั่นไกใส่ฉันเหรอ? แกอยากให้ตระกูลเย่กับตระกูลพัคะเลาะกันใช่ไหม?”
พัคซุงวูตอบกลับ “ตระกูลเย่ของพวกแกไม่มีทางจะทำเพื่อแก…”
พัคซุงวูยังไม่ทันพูดจบ เย่เฉินก็ตะโกนเสียงกร้าวต่อ “แกกล้าทำให้โลกตกอยู่ในความวุ่นวายเชียวเหรอ?!”
ขอแค่เย่เฉินตายอยู่ที่นี่ ตระกูลเย่อาจจะโมโหจนใช้ทั้งเทคโนลีและอาวุธที่ล้ำหน้าหลายสิบปี โลกนี้คงจะตกอยู่ในความวุ่นวายแน่นอน!
พอถึงตอนนั้นต่อให้เป็นตระกูลทั้งแปด ไม่ว่าจะมุมใดในโลกก็คงจะไม่มีสถานที่ที่สงบสุข!
พัคซุงวูหัวฟัดหัวเหวี่ยง “บ้าชิบ! อย่าพูดเหมือนตัวเองสำคัญเสียเต็มประดา! แกจะตายหรือไม่ ไม่ได้มีผลกระทบอะไรต่อโลกใบนี้เลยด้วยซ้ำไป! แกเป็นตัวอะไร! วันนี้ฉันจะฆ่าแกให้ตาย! ฉันเองก็อยากจะเห็นว่าตระกูลเย่จะกล้ามีเรื่องกับตระกูลฉันเพื่อแกไหม!”
ในตอนที่พัคซุงวูกำลังจะส่งสัญญาณเพื่อถ่ายทอดคำสั่งให้ลูกน้องของเขายิงเย่เฉิน
และในเวลานี้เอง จู่ๆ ก็มีเสียงดังโครมคราม!
โครม!
เสียงดังโครมครามดังขึ้นที่นอกตึก ทว่าพวกคนภายในตึกกลับสัมผัสได้ถึงแรงสั่นไหวของตัวตึก
“รนหาที่ตาย!”
พัคซุงวูใช้มือยันกำแพงถึงจะสามารถประคองตัวเอาไว้ได้ เขามีท่าทีหวาดกลัวทันที “รีบไปตรวจดูที เมื่อครู่มันเสียงอะไร!”
เย่เฉินกลับยืนนิ่งไม่ไหวติงเขากล่าวว่า “พัคซุงวู ฉันว่าคนตระกูลพัคแกต่างหากที่เป็นขยะ ถ้าฉันไม่เตรียมตัวอะไรเอาไว้แล้วฉันจะมาที่นี่หรือไง? พูดกันตามความจริงเลยนะลูกน้องฉันเห็นหมดแหละว่าฉันทำอะไรบ้าง!”
และในตอนนี้เองลูกน้องของพัคซุงวูก็รีบถือ IPAD ที่ค่อยข้างไฮเทคมา แล้วใช้โฮโลแกรมฉายภาพเหตุการ์ที่เกิดขึ้นด้านนอกตัวตึกพลางกล่าว
“คุณชาย ด้านนอกมีเครื่องบินรนกำลังถล่มยิงตึกเราอยู่ครับ!”
หลังจากที่พัคซุงวูเห็นแล้วก็ขมวดคิ้วมุ่น “บ้าชิบ นั่นมันเหอเฟิงของตระกูลเย่!”
คนตระกูลพัคก็ค่อนข้างมีความรู้เรื่อเหอเฟิงของตระกูลเย่เป็นอย่างดี
ก่อนหน้านี้ เย่เซวียนพี่รองของเย่เฉินก็เคยใช้เหอเฟิงหมายเลข 2 ไปหาพัคอินอาที่เกาหลีบ่อยๆ ผลคือเขาเคยต่อสู้กับเครื่องบินรบของตระกูลพัคด้วย
เขาจึงพอจะรู้ศักยภาพของเหอเฟิงเป็นอย่างดี
เย่เฉินกล่าว “พัคซุงวูฉันรับรงกับแกได้เลยว่า ขอแค่แกลั่นไกยิงฉัน วินาทีต่อมาเหิเฟิงของฉันก็จะระเบิดตึกนี้จนเป็นผุยผง ถึงเวลาตอนนั้นแกเองก็ต้องตายไปพร้อมๆ กับฉันด้วย! ถ้าวันนี้แกอยากตายเป็นเพื่อนฉันล่ะก็ เข้ามาเลย!”
พัคซุงวูโกรธจนกำหมัดแน่น วินาทีนี้เขาไม่กล้าผลีผลามทำอะไร
เย่เฉินไม่ต่อปากต่อคำกับอีกฝ่าย และไม่ได้ลงไม้ลงมือ เขากลับหัวเราะร่า
“ฮ่าๆ…”
พัคซุงวูได้ยินเสียงหัวเราะของเย่เฉิน ก็ถามอย่างแปลกใจ “แกหัวเราะอะไร?”
เย่เฉินกล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ฉันหัวเราะเพราะแกมันโง่เง่า หัวเราะที่แกโง่! คิดไม่ถึงว่าจะรู้สึกว่าตระกูลเย่ของพวกเราเป็นตระกูลที่ด้อยที่สุดจากทั้งแปดตระกูล ฮ่าๆ น่าขำจริงๆ! ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าแกจะยังคิดว่าตระกูลเย่ของเราจะมาขโมยยาของพวกแกงั้นเหรอ? หัวเราะจนฟันจะหัก!”
พัคซุงวูได้ยินก็หัวเสีย “บังอาจ! ตระกูลเย่ของพวกแกเป็นตระกูลที่ห่วยที่สุดจากทั้งแปดตระกูล นี่เป็นสิ่งที่เราทั้งแปดตระกูลเห็นเหมือนกัน! ต่อให้เป็นพี่ชายคนโตของแก ถ้าวันนี้ปู่ของแกอยู่ที่นี่ ก็ต้องยอมรับความจริงข้อนี้เหมือนกัน! แกมีสิทธิ์อะไรมาเยาะเย้ยยาตระกูลพัคของเรางั้นเหรอ? ยาที่ตระกูลพัคของเราคิดค้น ยาของตระกูลเย่แกได้ไม่ถึงเศษเสี้ยว!”
เย่เฉินยังคงไม่มีอารมณ์อะไร เขากล่าวด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม “ทักษะทางการแพทย์ของตระกูลพัคแก ก็พอใช้ได้ ปู่ฉันยังเคยชมว่าที่ทักษะทางการแพทย์ของตระกูลพัคมาถึงขั้นนี้ไม่ใช่เพียงเรื่องโชคเท่านั้น”
พัคซุงวูได้ใจ “หึ ปู่ของแกนี่ยังยอมรับความจริงกว่า คราวก่อนตอนงานประชุมของทั้งแปดตระกูล ฉันเคยเจอเขาครั้งหนึ่ง เขาชื่นชมเทคโนโลยีทางการแพทย์ของตระกูลเรามากนะ!”
เย่เฉินกล่าว “ฉันยัพูดไม่จบ ปู่ของฉันบอกว่าที่การแพทย์ของตระกูลแกพัฒนาอย่างรวดเร็ว ไม่ใช่เรื่องบังเอิญแต่เป็นเรื่องเหลือเชื่อต่างหาก!”
พัคซุงวูหน้าถอดสีทันที “แกพูดอะไรนะ? ตระกูลเย่ของแกดูถูกตระกูลพัคของฉันเหรอ?”
เย่เฉินกล่าว “เราดูถูกแกอยู่แล้ว ดังนั้นถึงได้ตกใจไง ว่าพวกแกเป็นเป็นแค่หมอที่ทำศัลยกรรม ทำไมถึงจะมีการแพทย์ที่ล่วงหน้าทันสมัยที่สุดในโลกได้ล่ะ แต่ว่าต่อให้พวกแกจะทันสมัยมากขนาดไหน อาจจะพอสู้พวกตระกูลยุโรปได้บ้าง แต่กับตระกูลเย่ของเรา แกเป็นแค่ฝุ่นธุลีเท่านั้นแหละ!”
พัคซุงวูระเบิดเสียงหัวเราะออกมา “ฮ่าๆ แกนี่มันปากเก่งจริงๆ ขนาดตระกูลจอร์จกับรอธส์ไชลด์ของอเมริกายังไม่กล้าปากเก่งกับตระกูลพัคเราเลย คิดไม่ถึงว่าแกจะยังกล้าพูดว่าตระกูลเย่ของแกเก่งกว่าตระกูลพัคของฉันมากมายนักหนางั้นเหรอ? เย่เฉินดูแล้วคุณปู่ของแกคงจะไม่ได้เล่าเรื่องของตระกูลเย่ของแกสินะ ระดับการแพทย์ตระกูลเย่ของแกยังอยู่ที่เมื่อหลายสิบปีก่อน ตอนที่ยังได้ความช่วยเหลือจากเทพธิดาอยู่เลย แต่ทั้งเจ็ดตระกูลมีพัฒนาการใหม่ๆ จากความพยายามและการค้นคว้าวิจัยกว่า 20 ปี! จะโทษก็โทษพ่อที่ไร้ประโยชน์ของแกเองเถอะนะ ฮ่าๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)