เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?) นิยาย บท 604
ตอนที่ 604 ปลาติดเบ็ค!
เกอร์ธาคนนี้ใสซื่อ คิดอะไรก็พูดอย่างนั้น
ซึ่งก็จริงถ้าเกอร์ธาใช้ประโยชน์จากความรักที่พัคซุงวูมีให้กับหล่อนแล้วหลอกเขาออกมา จนทำให้เขาตาย หญิงสาวก็ไม่ต่างอะไรกับฆาตกร
เย่เฉินย่ิมไม่หวังให้เด็กสาวที่สซื่อแบบนี้ต้องกลายเป็นฆาตกร
เย่เฉินจึงกล่าวรับรอง “เกอร์ธา สบายใจได้เลย ผมไม่ฆ่าเขาหรอก ผมแค่อยากบีบให้เขาส่งตัวแม่ยายผมมาให้ เขาเป็นคนตระกูลพัค ถ้าผมฆ่าเขาไปก็จะเท่ากับว่า”
เกอร์ธาพยักหน้ารับ เด็กสาวเชื่อในคำสัญญาของเย่เฉินอย่างมาก “พี่…พี่มีแม่ยายแล้วเหรอคะ? พี่แต่งงานแล้วเหรอ?”
เย่เฉินกล่าวพลางระบายยิ้ม “ใช่แล้ว ผมมีภรรยาสองคนแล้ว”
เกอร์ธาอุทานออกมาอย่างตกใจ “ว้าว คนชาติคุณไม่ได้มีแค่ผัวเดียวเมียเดียวหรอคะ? แล้วสรุปแต่งงานได้กี่คนเหรอคะ? พี่ยังแต่งงานได้อีกไหมคะ?”
“แค่ก…”
เย่เฉินไม่รู้จะตอบอย่างไรดี แม่หนูน้อยคนนี้ทำไมถึงได้สนใจกับเรื่องแบบนี้นักนะ!
เห็นเย่เฉินเขินอายทำอะไรไม่ถูก เกอร์ธาก็หัวเราะออกมา “ฉันแค่ถามไปเรื่อยเปื่อยค่ะ ฉันจะช่วยพี่นัดพี่พัคซุงวูออกมานะคะ เอ่อ ฉันนัดเขามาที่สวิสได้ไหมคะ? เมื่อก่อนเขาเอาแต่บอกว่าอยากมาหาฉันที่นี่ เขารู้ว่าปกติแล้วฉันออกไปไหนไม่ได้”
เย่เฉินพยักหน้ารับ “ได้สิ ขอแค่เขาโผล่มา ไม่ว่าจะที่ไหนก็ไม่มีปัญหา!”
เย่เฉินมีเหอเผิงหมายเลข 3 ไม่ว่าจะที่ไหนในโลก เขาก็สามารถไปถึงได้อย่างรวดเร็ว
“ได้ค่ะ งั้นพี่รอฉันเดี๋ยวนะคะ”
เกอร์ธาออฟไลน์ไปอย่างรวดเร็ว
หลังจากที่เกอร์ธาออฟไลน์ไปแล้ว เย่เฉินก็เอนตัวลงบรเก้าอี้ดื่มด่ำไปกับแสงอาทิตย์และลมทะเล
แล้วเด็ดลูกมะพร้าวจากต้นไม้ข้างๆ
เขาดื่มน้ำมะพร้าวแล้วพึมพำกับตนเอง
“ไม่รู้ว่าเกอร์ธาช่วยเราจริงหรือเปล่า…”
เย่เฉินค่อนข้างระแวดระวังอย่างมาก เขามักรู้สึกว่าเกอร์ธาที่เป็นทายาทของตระกูลลึกลับ ออกจะใสซื่อเกินไปหรือเปล่า สภาพแบบนี้จะสืบทอดธุรกิจของตระกูลได้ยังไงกัน?
เย่เฉินรออีกฝ่ายอย่างยาวนานเหมือนเป็นปี จนในที่สุดเด็กสาวในชุดบิกินี่ที่คุ้นตาก็ปรากฏตัวขึ้นอีกครั้ง!
“เกอร์…เกอร์ธา？”
เย่เฉินเห็นเด็กสาวตรงหน้าแล้วก็ไม่กล้าทักหล่อน!
นั่นเพราะเด็กสาวตรงหน้ายังมีใบหน้าที่งดงามใสซื่อ แต่เรือนร่างกับแตกต่างจากเมื่อครู่!
ไม้กระดานเมื่อครู่กลายเป็นเรือนร่างสุดเซ็กซี่ที่ต้องได้รับการกดไลก์หลักล้านจากโลกโซเชียล!
เย่เฉินเองมองอย่างตกตะลึง นี่เป็นเรือนร่างแบบซูมู่ชิงและหวังหยวนหยวนรวมกัน!
เรือนร่างของหล่อนเด็ดกว่าหวังหยวนหยวนมาก!
“คุณ… ทำไม… ทำไมคุณถึงได้…”
เย่เฉินชี้เกอร์ธาแล้วพะงาบๆ พูดตะกุกตะกัก
เกอร์ธาก้มหน้าลงอย่างเขินอายแล้วก้มลงมองตัวเอง เย่เฉินกล้าพนันเลยว่าจากครรลองสายตาแบบนี้หล่อนไม่มีทางเห็นปลายเท้าตัวเอง!
เพราะอะไรๆ มันขวางอยู่!
จากนั้นเกอร์ธาก็กล่าว “ฉันเห็นพี่เย่เฉินเป็นเพื่อนนะคะ ฉันคิดว่าคนเป็นเพื่อนกันต้องจริงใจต่อกัน ไม่ควรจะมีเรื่องปิดบังกัน ดังนั้นตอนที่ฉันเข้าเกมเลยใช้เวลาปรับหุ่นในเกมให้เหมือนตัวจริงเป๊ะๆ”
เย่เฉินตกตะลึง “อะไรนะ? นี่คือหุ่นจริงๆ ของคุณเหรอ?”
เกอร์ธาพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย “ใช่แล้วค่ะ เหมือนตัวจริงฉันเป๊ะๆ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยที่โดนทิ้ง (แท้จริงแล้วเป็นประธานบริษัท!?)