เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 4
สรุปบท เล่ม 4 บทที่ 129.1: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
เล่ม 4 บทที่ 129.1 – ตอนที่ต้องอ่านของ เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
ตอนนี้ของ เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] โดย Internet ถือเป็นช่วงเวลาสำคัญของนิยายแฟนตาซีทั้งเรื่อง ด้วยบทสนทนาทรงพลัง ความสัมพันธ์ของตัวละครที่พัฒนา และเหตุการณ์ที่เปลี่ยนโทนเรื่องอย่างสิ้นเชิง เล่ม 4 บทที่ 129.1 จะทำให้คุณอยากอ่านต่อทันที
ตอนที่ 129
ณ สำนักงานของร้านค้าเพลเลส
“…ว่ายังไงนะครับ”
เครย์ลีบันที่กำลังยุ่งวุ่นวายกับการจัดการงานในช่วงเช้าตกใจจนถึงกับต้องวางปากกาลง ในขณะที่เอ่ยถามกลับไป
เธอพูดให้เขาฟังอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่พยายามทำให้นิ่งสงบมากที่สุด
“เฟเรสเป็นเจ้าของกลุ่มการค้าโมนัคค่ะ”
“…จริงหรือครับ”
เครย์ลีบันหันไปถามเบ๊ตที่นั่งอยู่ข้างเธอ
“ครับ ตรวจสอบเรียบร้อยแล้วครับ ข้าเองก็ตกใจเช่นกัน ถึงได้แจ้งให้ทราบหลังจากตรวจสอบแล้วตรวจสอบอีกหลายครั้งจนแน่ใจครับ”
“มะ ไม่สิ…จะเป็นไปได้ยังไง…”
เครย์ลีบันยกมือขึ้นลูบใบหน้าของตน เขาพูดอะไรไม่ออกจริงๆ
เธอเข้าใจความรู้สึกนั้นดีเลยละ
ตอนที่เธอได้ยินเรื่องนี้ครั้งแรก เธอเองก็ตกใจมากเหมือนกัน
ไม่รู้ว่าเธอถามเบ๊ตไปกี่ครั้งแล้วว่าเขาแน่ใจใช่มั้ย เหมือนกับที่เครย์ลีบันกำลังถามอยู่ตอนนี้นี่แหละ
เธอช่วยเติมน้ำให้เครย์ลีบันด้วยความรู้สึกเหมือนเห็นภาพของตัวเองเมื่อคืน ก่อนจะเอ่ยขึ้นว่า
“ดื่มน้ำสักแก้วก่อนนะคะ แล้วใจเย็นๆ ก่อน”
“ครับ…”
เครย์ลีบันดื่มน้ำอึกๆ แต่ก็ยังคงงุนงงตั้งสติไม่ได้อยู่ดี
เขากะพริบตาปริบๆ ด้วยใบหน้าเหม่อลอย ก่อนจะพึมพำเสียงแผ่วราวกับในที่สุดก็ตระหนักเรื่องบางอย่างขึ้นมาได้
“เพราะอย่างนั้นถึงได้ระแวงข้าขนาดนั้น ในเมื่อทางเหนือกำลังแข่งขันกับร้านค้าเพลเลสอยู่ตลอด…”
“มีเรื่องแบบนั้นด้วยเหรอคะ”
“ครับ ที่งานเลี้ยงน่ะครับ ก่อนที่ท่านฟีเรนเทียจะกลับมาร่วมโต๊ะ…”
“อย่าใส่ใจมากไปเลยค่ะ ถ้าหากเฟเรสคิดระแวงกันจริงๆ เขาคงจะเก็บซ่อนความรู้สึกไว้ในใจได้อย่างมิดชิดอยู่แล้ว ขนาดที่ไม่มีใครสังเกตเห็นได้เลยละค่ะ”
“ก็นะ คงเป็นเช่นนั้นแหละครับ…”
เครย์ลีบันพยักหน้ายอมรับ เขาได้แต่หัวเราะเยาะตัวเอง
“คิดว่าต้องเป็นพ่อค้ามากประสบการณ์แท้ๆ รู้สึกเหมือนโดนใครตีเข้าที่ท้ายทอยเลยครับ…”
“อา ที่พูดมานั่นก็ถูกต้องแล้วละครับ”
เบ๊ตหยิบช็อกโกแลตสำหรับแขกที่วางเตรียมไว้บนโต๊ะใส่ปากหนึ่งชิ้น ก่อนจะเอ่ยว่า
“กลุ่มการค้านั่นสร้างขึ้นมาภายใต้ชื่อของพ่อค้าวัยกลางคนนามว่าโนเชียร์ครับ แต่เจ้าของที่แท้จริงคือเจ้าชายลำดับที่สอง”
“อะไรกัน งั้นก็เหมือนข้ากับเครย์ลีบันเลยสินะคะเนี่ย”
“อา…”
ถึงแม้จะพูดออกไปอย่างสงบ แต่เธอเองก็ตกใจมากเหมือนกัน
เพราะในชีวิตก่อนเธอไม่เคยได้ยินชื่อกลุ่มการค้าโมนัคเลยสักครั้ง
“จะว่าไปเจ้าชายลำดับที่สองก็ไม่ธรรมดาเลยนะครับยืมนามคนอื่นสร้างกลุ่มการค้าขึ้นมาแบบนี้ อ๊ะ แน่นอนว่าเทียบกับคุณหนูฟีเรนเทียไม่ได้หรอกนะครับ”
เครย์ลีบันกลับมามีท่าทางสงบนิ่งใจเย็นเหมือนทุกวัน เขาเน้นย้ำปลายประโยคที่เอ่ยชมเธอราวกับกลัวเธอจะน้อยใจอย่างไรอย่างนั้น
“แต่ถ้าเป็นแบบนี้เจ้าชายลำดับที่หนึ่งก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าชายลำดับที่สองอีกต่อไปแล้วละครับ”
“ตั้งแต่แรกก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่เหมาะสมกันอยู่แล้วนี่คะ”
ไอ้อาสทาน่าบ้านั่นจะไปเทียบอะไรได้
“แต่เบื้องหลังเจ้าชายลำดับที่หนึ่งยังมีจักรพรรดินีอยู่ คงไม่ใช่การต่อสู้ที่ง่ายนักหรอกครับ”
ในชีวิตก่อนไม่ใช่แค่อังเกนัสจากทางตะวันตกเท่านั้น แต่เฟเรสต้องเผชิญหน้ากับลอมบาร์เดียที่ตั้งตัวอยู่ฝ่ายตรงข้ามเขาด้วย
และสำหรับภาคตะวันตก เฟเรสก็ได้จัดการปัญหาเรื่องนี้ด้วยการลากอังเกนัสลงจากการเป็นตระกูลตัวแทน ส่วนลอมบาร์เดียจากภาคกลางก็โดนข้อหาหลบเลี่ยงภาษีและวางแผนก่อการกบฏ ทำให้ต้องปิดประตูคฤหาสน์โดนล้มล้างทั้งตระกูลยังไงล่ะ
“เจ้าเด็กน่ากลัว”
พอนึกถึงภาพของเฟเรสในชีวิตก่อนที่มีแต่ความอาฆาตพยาบาทขึ้นมา ไหล่ของเธอก็สั่นเทาไม่หยุด
ทำให้เครย์ลีบันหันมามองเธอด้วยความเป็นห่วงเล็กน้อย
“ท่านฟีเรนเทีย”
“ไม่มีอะไรค่ะเรื่องเฟเรสกับกลุ่มการค้าโมนัคน่ะช่างเถอะ ทางเราล่ะคะ เป็นยังไงกันบ้าง”
“ถึงแม้กลุ่มการค้าโมนัคจะน่ารำคาญไปบ้าง แต่โล่งอกที่ทางเราก็จัดการซื้อต้นทรีบ้าได้ค่อนข้างมั่นคงแล้วครับ”
“ดูเหมือนไวโอเล็ตคงจะพยายามอย่างหนักเลยสินะคะเนี่ย”
“ไม่รู้จักยอมแพ้เลยสักนิด ท่านฟีเรนเทียเองก็ทราบนิสัยของไวโอเล็ตดีไม่ใช่หรือครับ นางยอมตายดีกว่าทำให้ท่านฟีเรนเทียต้องผิดหวัง”
คำพูดของเครย์ลีบันทำให้เธอต้องหัวเราะออกมา เพราะมันเป็นเรื่องที่ห้ามปรามไม่ได้เลยจริงๆ
เพราะในบรรดาคนที่เธอรู้จักทั้งหมด ไวโอเล็ตเป็นคนที่ขยันและทุ่มเทมากที่สุดแล้ว
“แต่ยังไงก็ต้องรู้จักพักบ้างสิคะตั้งแต่ปีที่แล้วพวกเราก็รวบรวมต้นทรีบ้ามาโดยตลอด ตอนนี้ไม่จำเป็นต้องทุ่มเทกว้านซื้ออีกก็ได้ค่ะ”
“ถ้างั้นให้แจ้งไวโอเล็ตว่าอะไรดีครับ”
“จะซื้อต้นทรีบ้าต่อก็ได้ แต่บอกให้นางลดความถี่ในการแข่งขันกับกลุ่มการค้าโมนัคลงนะคะ เพราะยังไงทางนั้นเองก็คงจะมีเรื่องให้ต้องใช้ต้นทรีบ้าน่ะค่ะ”
ถึงแม้เธอจะรู้เรื่องที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอยู่แล้วก็เถอะ แต่เธออยากจะเฝ้ามองดูว่า เฟเรสวางแผนตั้งใจจะทำอะไรกันแน่
“เช่นนั้นข้าขอตัวกลับไปที่ร้านก่อนนะครับ”
เบ๊ตกล่าวลาบอกว่าหมดธุระของเขาแล้ว ก่อนจะเดินออกไปจากสำนักงาน
ส่วนเครย์ลีบันกับเธอยังต้องอยู่ประชุมกันต่อ
บทใหม่
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...