เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 47
ตอนที่ 47.1
บทที่ 47
“เป็นอะไรหรือเปล่าเทีย”
ท่านปู่ช่วยปัดเสื้อผ้าของเธอที่ยับไปเล็กน้อยจากการถูกเฟเรสจับไว้เมื่อครู่ให้พลางเอ่ยถาม
“ข้าไม่เป็นอะไรค่ะ ท่านปู่ เด็กคนนี้คือเพื่อนข้า…”
“เฟเรส บรีบาเชาว์ ดิวเรลลี่”
มันเป็นชื่อเต็มที่ถูกเอ่ยขึ้นอย่างไร้ความรู้สึกราวกับประกาศลงโทษ
ไหล่ของเฟเรสผวาเล็กน้อย
สายตาของท่านปู่ทั้งเย็นชาทั้งไร้หัวใจ ท่านกวาดสายตามองเขาจากบนลงล่าง ทำราวกับกำลังประเมินสินค้าอย่างหนึ่ง
“ท่านปู่?”
นี่เป็นครั้งแรกที่ฟีเรนเทียได้เห็นภาพลักษณ์ของท่านในมุมนี้ เธอจึงเอ่ยเรียกท่านปู่อย่างระมัดระวัง
“อืม เด็กคนนี้คือเจ้าชายลำดับที่สองนี่เอง ต่อให้พบกันนอกวังก็คงจะรู้ได้แน่”
“ทำไมล่ะคะ”
ท่านปู่ขมวดคิ้วแน่นไม่ละสายตาไปจากเฟเรสในขณะที่เอ่ยตอบ
“เด็กนี่คล้ายกับจักรพรรดิองค์ก่อนมากทีเดียว ขนาดที่ทำให้คิดว่าอาจจะเป็นโอรสของอดีตจักรพรรดิ ไม่ใช่โยบาเนสเลยละ”
คำพูดนั้นทำให้นัยน์ตาของเฟเรสสั่นไหวไปชั่วขณะ
“ไม่มีใครเคยบอกเจ้าเลยหรือไง”
พอได้ยินท่านปู่ถาม เขาจึงพยักหน้าลงเล็กน้อย
“ก็นะ มารดาของเจ้าเองก็คงไม่เคยพบอดีตจักรพรรดิ โยบาเนสเองก็คงไม่อยากนึกถึงบิดาของตัวเองเท่าไหร่ เพราะอย่างนั้นถึงได้ยิ่งผลักไสให้ไกลตัว”
“ความสัมพันธ์ของฝ่าบาทกับอดีตจักรพรรดิไม่ดีเหรอคะท่านปู่”
“ไม่รู้สิ”
ท่านปู่หัวเราะหึหึพลางเอ่ยตอบ
“ขนาดข้าเองยังไม่แน่ใจเลยว่าโยบาเนสไม่ได้วางยาพิษบิดาตัวเอง”
ครอบครัวแตกแยกสุดๆ เลยสินะ
ฟีเรนเทียนึกว่าเรื่องในครอบครัวของลอมบาร์เดียจะเละเทะที่สุดแล้วเสียอีก แต่ดูเหมือนราชวงศ์จะเป็นหนักกว่า
อย่างน้อยเบเจอร์ก็เฝ้ารออยู่เงียบๆ จนกว่าท่านปู่จะเสียชีวิตลงด้วยวัยชรา
พอเห็นเธอยืนนิ่งไม่พูดไม่จา ท่านปู่ถึงเพิ่งจะสังเกตเห็น แล้วรีบพูดเสริมต่ออย่างรวดเร็ว
“แน่นอนว่าเทียของปู่ไม่จำเป็นต้องใส่ใจเรื่องพวกนั้นเลยแม้แต่นิดเดียว ลืมที่ปู่พูดไปเสียเถอะนะ”
“ค่ะ ท่านปู่”
เธอรีบตอบ ทำตัวเป็นหลานสาวนิสัยดีผู้แสนเชื่อฟังคำพูดของปู่
“อืมๆ และก็เจ้า…”
สายตาของท่านปู่หันกลับไปมองทางเฟเรสอีกครั้ง
มันดีกว่าเมื่อครู่เล็กน้อย แต่ก็ยังคงเป็นแววตาที่เย็นชาเหมือนเดิม
“ตอนนี้เจ้าอาศัยอยู่ในวังเล็กนี่คนเดียวอย่างนั้นหรือ”
เฟเรสพยักหน้า
“ไม่มีทั้งนางกำนัล ไม่มีทั้งข้ารับใช้”
เฟเรสพยักหน้าอีกครั้ง
“ดูจากที่ยังไม่อดข้าวจนตาย แสดงว่ามีคนคอยเอาของกินมาให้เป็นระยะสินะ?”
และเด็กชายก็ยังคงพยักหน้าแทนคำตอบ
“โอรสของจักรพรรดิเป็นใบ้พูดไม่ได้หรือไง! ถ้ายังเป็นมนุษย์อยู่ก็ต้องรู้จักตอบด้วยคำพูดสิ!”
ท่านปู่ดุเสียงดัง
ทันใดนั้นเฟเรสก็สะดุ้งโหยง วิ่งหนีมาหลบหลังเธอ
“ไอ้เด็กนี่!”
ท่าทางท่านปู่จะไม่ชอบใจท่าทางแบบนั้นของเขาเท่าไหร่ จึงยื่นมือออกมาหมายจะคว้าร่างเฟเรสเอาไว้
แต่ไม่รู้ทำไมจู่ๆ ท่านปู่ถึงได้หยุดชะงักการกระทำดังกล่าว
ฟีเรนเทียฉวยจังหวะนั้นจับมือของท่านปู่พลางหัวเราะแหะๆ
“ท่านปู่! พวกเราเข้าไปคุยกันข้างในเถอะนะคะ! ข้าปวดขา…”
อันที่จริงยืนแค่นี้ไม่ได้ทำให้ขาเธอปวดหรอก แต่เธอต้องหาข้ออ้างอะไรสักอย่าง ถึงได้พูดให้มันดูโอเวอร์ไปก่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล]
น่าสนุก...