เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 50

บทที่ 50

ในขณะเดียวกันเฟเรสก็ปล่อยแขนของคาอิลรัสที่เขาจับไว้แน่นจนแทบจะบีบมันให้แหลกละเอียดออก

“หาว หลับสบายจัง”

ฟีเรนเทียบิดขี้เกียจสุดแรง ก่อนที่จะพบว่าผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนอยู่ข้างกายเธอ จึงเอ่ยถามออกไปอย่างใสซื่อ

“หืม? ใครน่ะ”

ทันทีที่ลืมตาตื่นขึ้น ปฏิกิริยานั้นช่างแตกต่างกับเฟเรสที่ระแวดระวังราวกับแมวที่ได้รับบาดแผลจนกางเขี้ยวเล็บอย่างสุดขั้ว

“อ่า…”

ในตอนนั้นเองคาอิลรัสที่กำลังลูบแขนของตนที่จู่ๆ ก็ถูกคลายออกถึงค่อยตั้งสติขึ้นมาได้ จึงรีบเอ่ยพูดทักทายออกไปทันที

“สวัสดีครับ คุณหนูฟีเรนเทีย ลอมบาร์เดีย ข้ามีนามว่าคาอิลรัส เฮย์ลิ่ง เป็นผู้ดูแลประจำวังเจ้าชายลำดับที่สองครับ”

“อา วังเจ้าชายลำดับที่สอง…”

นัยน์ตากลมโตกะพริบปริบๆ ฟีเรนเทียพยักหน้าอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะปรบมือเล็กพลางเอ่ยพูด

“ถ้าเป็นตระกูลเฮย์ลิ่ง งั้นก็ตระกูลเฮย์ลิ่งที่ดูแลองค์กรทุนการศึกษาของลอมบาร์เดียเหรอคะ”

“ครับ ใช่แล้วครับ คุณหนู”

“แคทเธอรีนก็มาด้วยเหรอคะเนี่ย”

“หลับสบายมั้ยคะ คุณหนู”

แคทเธอรีนเอ่ยทักทายด้วยความนอบน้อม

“ว้าว คนดีๆ มาช่วยเต็มเลยเหรอเนี่ย”

ทำไมถึงได้พูดราวกับทราบดีอยู่แล้วว่าจะต้องมีใครมาที่นี่อย่างแน่นอน

คาอิลรัสเอียงคอด้วยความสงสัยอยู่ในใจ เขาเหลือบสังเกตท่าทางของเฟเรส

ไอ้ท่าทางดุร้ายที่ทำท่าราวกับจะหักมือของตนที่ยื่นเข้าไปหาฟีเรนเทียเมื่อครู่นี้มันหายไปไหนหมดแล้ว

เฟเรสกำลังมองฟีเรนเทียที่ยิ้มกว้างอย่างสงบเสงี่ยม

คาอิลรัสกับแคทเธอรีนต่างก็ลอบแลกเปลี่ยนสายตากันเงียบๆ

ท่าทางทั้งสองท่านจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาเสียแล้ว

แคทเธอรีนเดินเข้าไปช่วยจัดเสื้อผ้าและเผ้าผมของฟีเรนเทียที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นทรงให้

เฟเรสมองฟีเรนเทียที่ได้รับความช่วยเหลือของพวกเขาราวกับคุ้นชินเป็นอย่างดีอย่างใกล้ชิด ก่อนจะเอ่ยถามนาง

“คนรู้จักเหรอ”

“อื้อ เคยเจอแคทเธอรีนตอนแวะมาคฤหาสน์น่ะ ส่วนคาอิลรัส…เพิ่งพบครั้งแรก แต่ว่าเป็นคนจากตระกูลที่สนิทกับตระกูลของข้ามากเลยนะ”

คำพูดของฟีเรนเทียทำให้คาอิลรัสยิ้มด้วยใบหน้าภาคภูมิใจเพราะเขาดีใจที่ตระกูลเฮย์ลิ่งซึ่งเป็นตระกูลใต้บังคับบัญชาของลอมบาร์เดียได้รับการยอมรับจากอีกฝ่าย

“ทั้งสองท่านคงจะเหนื่อยกันมาก แต่ตอนนี้ต้องเคลื่อนไหวกันแล้วละครับ”

“เคลื่อนไหวเหรอ”

เฟเรสหน้าบึ้งตึง

ทำเอาคาอิลรัสอยากร่ำร้องหาพระเจ้าเหลือเกิน

วังเล็กนี่มันไม่ต่างอะไรจากซากปรักหักพังที่แทบจะอยู่ไม่ได้อยู่แล้วก็จริง แต่ถึงยังไงมันก็เป็นสถานที่ที่เจ้าชายลำดับที่สองเติบโตขึ้นมา ทั้งยังเป็นสถานที่ที่มีความทรงจำต่างๆ นานากับมารดาอยู่ด้วย

เขาได้แต่ลังเลว่าจะต้องอธิบายยังไงดี แต่ฟีเรนเทียที่อยู่ด้านข้างก็จับมือของเฟเรสเอาไว้ แล้วช่วยอธิบายให้แทน