เกิดใหม่ชาตินี้ ฉันจะเป็นเจ้าตระกูล [นิยายแปล] นิยาย บท 6

เล่ม 6 บทที่ 255.1

ตอนที่ 255

“เสด็จมาแล้วหรือพ่ะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท”

“ฝ่าบาทล่ะ”

“วันนี้ก็เหมือนเคยพ่ะย่ะค่ะ ซ้ำร้ายยังดูจะอาการแย่ลงด้วย…”

อัศวินที่ยืนเฝ้าอยู่หน้าห้องบรรทมส่ายหน้าเบาๆ

“แต่ในเมื่อเจ้าชายเสด็จมาเยี่ยม พระองค์จะต้องยินดีแน่พ่ะย่ะค่ะ ดูเหมือนจะรอเจ้าชายอยู่ทั้งวัน”

“อย่างนั้นหรือ”

เฟเรสตอบสั้นๆ แต่ก็ไม่อาจห้ามไม่ให้มุมปากข้างหนึ่งกระตุกขึ้นได้

องค์จักรพรรดิเฝ้ารอการมาของเขาอย่างนั้นหรือ

ชุดน้ำชาบนถาดในมือส่งเสียงดังแกรกเบาๆ

“เปิดประตู”

“พ่ะย่ะค่ะ เจ้าชาย”

เหล่าอัศวินผู้จงรักภักดีรีบเปิดประตูห้องบรรทมขององค์จักรพรรดิออกอย่างรวดเร็ว

วันละสองครั้ง มันเป็นเวลาที่ถูกกำหนดเอาไว้อยู่แล้วว่าเฟเรสจะต้องมาชงชาให้โยบาเนส ดังนั้นนางกำนัลทั้งหลายจึงปลีกตัวออกไปจากห้องกันก่อนที่เขาจะมาถึง

“มาช้า”

โยบาเนสกล่าวพร้อมเสียงลมหายใจเหนื่อยอ่อนดังแฮก แฮก

พูดเช่นนี้เหมือนกันทุกครา

ข้างเตียงมีเศษแจกันแตกเป็นชิ้นตกอยู่บนพื้น ดูท่าทางวันนี้โยบาเนสก็คงไม่อาจเอาชนะอารมณ์ฉุนเฉียวของตัวเองได้อีกแล้ว

“กระหม่อมชงชามาถวายพ่ะย่ะค่ะ”

เฟเรสเตรียมชามาเหมือนทุกวัน

น้ำชาร้อนกรุ่นถูกรินใส่แก้วชาใบหนาทนทานกว่าชุดน้ำชาทั่วไป เด็กหนุ่มช่วยส่งมันให้ถึงมือของโยบาเนส

ถึงแม้มือจะสั่นเทาไม่หยุด หายใจได้ลำบากแค่ไหน แต่โยบาเนสก็รีบรับชาแก้วนั้นมาถือไว้

“แปลกจริง ดื่มชานี่ทีไร ก็รู้สึกหายใจได้คล่องขึ้นมาก”

โยบาเนสกล่าวเช่นนั้น แล้วจิบน้ำชาลงคอ

สายตาของเฟเรสเฝ้ามองภาพนั้นอยู่เงียบๆ

“อีกแก้ว”

โยบาเนสรีบร้อนดื่มชาจนหมดไปถึงสองแก้ว

“ฮู่ว อืม ค่อยดีขึ้นหน่อย”

โยบาเนสยกมือขึ้นลูบอกตัวเองด้วยใบหน้าพอใจ

ตลอดระยะเวลาที่ได้แต่นอนซมติดเตียง โยบาเนสผ่ายผอมลงไปมากเสียจนไม่อาจจินตนาการได้ถึงภาพลักษณ์องอาจที่เคยมีในวันเก่าๆ

แต่นัยน์ตาคู่นั้นก็ยังมีแต่ความเหยียดหยามยามมองไปทางเฟเรสเหมือนเคย

“วันมะรืนใช่มั้ย พิธีราชาภิเษกของเจ้า”