เล่ห์ร้ายใจปรารถนา Series Follow you heart นิยาย บท 18

อีธานพาฮันน่าขับรถตรงไปที่เขต เพื่อที่จดทะเบียนสมรสกัน แม้เธอจะพยายามปฏิเสธ แต่สุดท้ายก็ต้องยอมจำนนให้กับความดื้อของอีธานอยู่ดี ส่วนรถของเธอนั้นเขาให้ลีโอขับไปรอที่ร้าน บรรยากาศภายในรถสปอร์ตคันหรูหญิงสาวหน้าตาแสนสวยสุดเซ็กซี่ ได้มีใบหน้าบึ้งตึงงอนผู้เป็นสามี ที่เขานั้นมักเอาแต่ใจ

"ฮันน่า คุณหิวหรือเปล่าแวะทานอะไรก่อนดีไหมครับ... หืม" อีธานยังคงมีความพยายามพูดจากับภรรยามาตลอดทาง แต่เธอกลับเหลือบมองเขาด้วยหางตาแล้ว ดีเท่าไหร่แล้วที่เธอไม่เอะอะโวยวายที่เขต

"วันนี้คุณไม่ไปทำงานหรือไง จอดตรงนี้ก็ได้ฉันจะนั่งแท็กซี่กลับเอง" เธอพูดออกมาด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา อีธานเข้าใจดีภรรยาคงกำลังโกรธ ที่เขาจัดการทุกอย่างลงไปโดยพลการไม่ได้ปรึกษาหารือกับเธอ แต่ผลประโยชน์ทั้งหมดมันก็ตกอยู่ที่เธอกับลูกทั้งนั้น

"ใครจะยอมให้เมียตัวเองนั่งแท็กซี่กลับละครับ... หืม เมียผมทั้งสวยทั้งเซ็กซี่ ผมหวงนะ" ชายหนุ่มกระตุกยิ้มบางๆ ด้วยแววหยอกเย้าน้ำเสียงของเขาเปี่ยมล้นไปด้วยความรักใคร่เสน่หาและสุดแสนจะอ่อนโยน ความจริงฮันน่าก็ไม่ได้โกรธอะไรเขามากมาย เพียงแค่เธอรู้สึกหมั่นไส้ที่เขาตัดสินใจจัดการอะไร โดยที่ไม่ถามความคิดเห็นจากเธอก่อน

"ไปส่งฉันแล้วก็รีบกลับไปเลยนะ ไม่ต้องไปนั่งเฝ้าเดี๋ยวใครมาเห็นเข้าก็จะสงสัย"

"ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! คุณพูดเหมือนกับว่าเราเป็นชู้กันอย่างนั้นแหละ อ้อ.... ผมลืมบอกคุณไป วันนี้ผมว่างทั้งวัน เพราะนัดกันยาและตุลาเอาไว้ ผมตั้งใจจะพาลูกออกไปชอปปิง"

"ไม่ได้!" คราวนี้ฮันน่าถึงกับพูดออกมาเสียงแข็ง เพราะหลายอย่างที่เธอห้ามอีธานก็มักจะทำ

"อะไรกันคุณ ทำไมต้องตะคอกออกมาเสียงดังแบบนั้นด้วย ผมแค่จะพาลูกไปเที่ยวซื้อของตามประสาพ่อลูก หรือคุณอยากไปด้วยก็ได้นะ ผมบอกแล้วไงครับ ผมลาออกจากวงการมาเฟียไปตั้งนานแล้วทำไมไม่เชื่อ" ฮันน่าไม่รู้ว่านับต่อจากนี้อะไรจะเกิดขึ้นกับชีวิตของเธอและลูกๆ บ้าง ชีวิตที่เคยอยู่กันอย่างสงบสุข อยู่ดีๆ ก็ได้กลายเป็นเมียในทะเบียนของมาเฟียไปแล้ว ลูกๆ ของเธอก็ตกอยู่ในสถานะ บุตรของอีธานเจ้าพ่อแห่งวงการอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่อีกด้วย

พอรถสปอร์ตคันหรูแล่นเข้ามาจอดที่ข้างร้าน ฮันน่าก็รีบสั่งให้อีธานกลับไปทันที แต่เขายังคงดึงดันที่จะอยู่ต่อให้ได้และที่สำคัญเขาจะตามเธอเข้าไปในร้านด้วย จึงทำให้ทั้งคู่มีปากเสียงกันเล็กน้อย กันยาได้ยินจึงรีบวิ่งออกมาจากร้านเพราะกลัวว่าลูกค้าและคนแถวนั้นจะนินทามันด่าเธอได้

"เกิดอะไรขึ้นค่ะแม่ ทำไมถึงได้โวยวายเสียงดังจัง"

"กันยามานี่! วันนี้พ่อจะไม่ไปไหนจะอยู่กับลูกทั้งวัน พ่อดีใจมากนะที่รู้ว่าหนูคือลูกสาวของพ่อ ให้พ่อกอดหน่อยสิครับคนดี" อีธานพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสั่นเครือ บ่งบอกให้ฮันน่าได้รู้ว่าเขาคงดีใจมากที่ได้เจอหน้าลูก และในตอนนี้กันยาเองก็ยิ้มแก้มปริ โดยมีน้ำใสๆ ไหลออกจากตาหญิงสาวคงตื้นตันที่เจอบิดา แต่ฮันน่าก็ยังไม่อยากให้ใครรู้ว่าลูกของเธอเกี่ยวข้องกับอีธานยังไง

"กันยาพา...เอ่อ... ถ้าจะคุยกันก็พาพ่อไปคุยที่บ้าน แม่ขอเข้าไปดูร้านก่อนแล้วจะตามไป" เมื่อสถานการณ์บังคับจึงทำให้ฮันน่าตัดสินใจ ให้กันยาพาอีธานเข้าบ้าน สองพ่อลูกแอบส่งสายตาและอมยิ้มให้กัน เมื่อฮันน่าดูมีทีท่าลังเล แต่สุดท้ายเธอก็ยอมให้อีธานเข้าบ้านจนได้

"ได้ค่ะแม่ คุณศิลายังนั่งรอแม่อยู่ที่ร้านเลยนะคะ ไม่รู้ว่ะเขาจะรอทำไมตั้งแต่เช้าแล้ว กันยาก็บอกตั้งหลายครั้งเดี๋ยวทางร้านจะติดต่อกลับไป แต่เขาบอกว่าจะรอคุยกับคุณฮันน่าเอง" กันยา พูดออกมาด้วยท่าทางที่ไม่ค่อยชอบเสี่ยศิลา ในประโยคสุดท้ายเธอยังทำเสียงสองเลียนแบบเขาอีกจนมารดามองตาเขม็งอย่างไม่ชอบใจ

"เป็นเด็กเป็นเล็กหัดล้อเลียนผู้ใหญ่เดี๋ยวเถอะแม่จะตีด้วยฝ่ามือเลย" ฮันน่า ไม่พูดเปล่าแต่เงื้อมือขึ้นมาเพื่อขู่กันยาเพราะมันเขี้ยวลูกสาว แต่ผู้เป็นบิดากลับรีบเอาตัวมาบังลูกสาวเอาไว้แทน