เล่ห์ร้ายใจปรารถนา Series Follow you heart นิยาย บท 32

ภายในห้องทำงานของแอนนา การเจรจาได้ผ่านไปด้วยดี หล่อนเห็นด้วยกับข้อเสนอทุกอย่างที่ชายหนุ่มหยิบยกขึ้นมา จนอีธานรู้สึกแปลกใจหล่อนจะไม่โต้แย้งใดๆ เลยหรือไง ทั้งที่มีบางข้อ ที่บริษัทของเธออาจจะเสียเปรียบ แต่แอนนากลับมองว่ามันเป็นแค่เพียงเรื่องเล็กน้อย

"นี่ก็ใกล้มื้อเที่ยงแล้ว แอนว่าเราออกไปทานข้าวแล้วคุยกันไปด้วยจะดีกว่าไหมคะ" แอนนาพูดออกมาด้วยใบหน้าที่เปื้อนไปด้วยรอยยิ้มดวงตาของเธอยังคงจ้องมองไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มราวกับต้องมนต์

"เผลอแป๊บเดียวใกล้เที่ยงแล้วเหรอครับเนี่ย" อีธานพูดออกมา พร้อมกับก้มมองนาฬิกาเรือนแพงที่ข้อมือ จากนั้นจึงหยิบสมาร์ตโฟนออกมาจากกระเป๋ากางเกง เพื่อส่งข้อความให้ลีโอไปรับลูกสาวและลูกชายของเขามาทานข้าวด้วยกัน

"ไม่ทราบว่าคุณธาวินชอบทานอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ แอนจะได้เลือกร้านอาหารได้ถูก" ฟังดูเหมือนว่าหล่อนกำลังพยายามพูดจาเพื่อเอาใจชายหนุ่ม ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว เขาต่างหากที่ควรเอาใจเธอเป็นพิเศษ ในฐานะที่เป็นคู่ค้าร่วมกัน แถมบริษัทของเขายังได้ผลประโยชน์จากบริษัทของเธออีกด้วย

"อ้อ... เรื่องนั้นไม่ใช่ปัญหาเลยครับ ผมได้โทรไปสั่งอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว เชิญครับคุณแอนนา" คำบอกเล่าของอีธานยิ่งทำให้แอนนาหัวใจพองโต เพราะหล่อนกำลังคิดว่าเขาคงตั้งใจ ที่จะพาเธอออกไปทานมื้อเที่ยงเขาถึงได้เตรียมสั่งอาหารไว้รอเรียบร้อยแล้ว

"ถ้าแอนจะขอติดรถไปด้วย คุณจะสะดวกไหมคะ" หล่อนพยายามพูดจาให้ดูสดใสบ้องแบ๊ว แต่ชายหนุ่มก็พอจะมองออกว่าหล่อนพยายามเก็บอาการแค่ไหน ที่จะไม่เผยตัวตนที่แท้จริงออกมา

"ได้สิครับไม่มีปัญหาอยู่แล้ว เชิญครับคุณแอนนา" แอนนารีบเดินนำหน้าชายหนุ่มออกไปจากห้อง ด้วยความรู้สึกอยากจะครอบครองเอาเขามาไว้ข้างกาย แม้ว่าในโลกโซเชียลจะตีแผ่เรื่องคู่ควงของเขา หล่อนก็ไม่ได้สนใจ เพราะตราบใดที่เขายังไม่ได้ประกาศอย่างเป็นทางการ นั่นก็หมายถึงเขายังโสดแล้วเธอก็มีสิทธิ์ที่จะจีบ

อีธานขับรถตรงไปยังร้านอาหารที่ค่อนข้างจะหรูหรา พอเข้าไปนั่งที่โต๊ะอาหารแอนนารู้สึกแปลกใจ เพราะดูเหมือนว่าพนักงานจะตั้งใจเตรียมความพร้อมสำหรับรับประทานอาหาร ซึ่งมีจานวางเอาไว้ถึงสี่ที่ แต่หญิงสาวก็พยายามเก็บความสงสัยเอาไว้ไม่กล้าเอ่ยถามอะไรออกไป เนื่องจากว่าเธอกำลังพยายามเก็บกิริยาวาจาให้ดูเรียบร้อย

"คุณแอนนาต้องการทานอะไรเป็นพิเศษไหมครับ สั่งเพิ่มได้เลย" เมื่ออีธานพูดขึ้น พนักงานได้ยื่นเมนูให้กับแอนนา

"แต่ละเมนูมีแต่น่าทานทั้งนั้นเลยนะคะ คุณอีธานมาบ่อยเหรอคะ" มือเรียวค่อยๆ เปิดเมนู แต่ดวงตากลับจ้องมองไปที่ใบหน้าคมของชายหนุ่มพร้อมกับฉีกยิ้มหวานส่งให้กับเขา

"ที่นี่คือร้านประจำที่ผมชอบแวะมารับประทานบ่อยๆ แต่พักหลังมานี้ผมทานที่บ้านมากกว่า เพราะอาหารที่บ้านอร่อยกว่าข้างนอกเป็นไหนๆ" เมื่อพูดถึงที่บ้านแววตาของอีธานเริ่มส่องแสงเป็นประกาย เพราะฮันน่าภรรยาของเขาทำอาหารอร่อย จนเขาไม่อยากออกมารับประทานนอกบ้าน ถ้าไม่ใช่เพราะความจำเป็นแบบนี้

"ถ้าชิมแล้วติดใจ แอนคงต้องแวะมาที่นี่บ่อยๆ แล้วล่ะค่ะ" แววตาและคำพูดที่แอบแฝงไปด้วยนัย ทำให้อีธานเข้าใจว่าเธอกำลังหมายถึงสิ่งใดกันแน่

"ขอบคุณนะครับสำหรับโปรเจกต์นี้ที่ทางบริษัทของคุณเห็นด้วย ผมยินดีและรู้สึกเป็นเกียรติอย่างมากที่ได้ร่วมงานกับบริษัทของคุณ" อีธานเป็นนักธุรกิจเมื่อผลประโยชน์ที่บริษัทของเขาจะได้รับนั้นมีมาก จึงทำให้ชายหนุ่มรู้สึกขอบคุณที่แอนนายอมลงนามเซ็นสัญญาในวันนี้

"ด้วยความยินดีค่ะ แอนเองก็ต้องขอบคุณ คุณธาวินมากเลยนะคะ ที่เล็งเห็นความสำคัญบริษัทเล็กๆ ของเรา" สายตาของแอนนาเวลาที่มองอีธานนั้นช่างหวานหยาดเยิ้มไม่เปลี่ยน

"ถ้าเย็นนี้แอนจะชวนคุณไปดินเนอร์มันจะเร็วไปไหมคะ" ในที่สุดเธอก็ทนต่อความรู้สึกของตัวเองไม่ได้ แอนนาเอ่ยปากชวนผู้ชายที่รู้จักกันเพียงไม่กี่ชั่วโมงไปดินเนอร์เสียแล้ว อีธานถึงกับถอนหายใจออกมา ไม่คิดว่าเธอจะรุกหนักถึงกับยอมเอ่ยปากชวนเขาก่อน ทั้งที่ชายหนุ่มนั้นไม่ได้คิดอะไรกับเธอมากไปกว่าหุ้นส่วนทางธุรกิจ

"คุณพ่อขาาา..." เสียงใสดังมาก่อนตัว คงไม่ต้องบอกว่าเป็นใครนั่นต้องใช่เสียงของกันยาแน่ๆ อีธานหันไปมองตามเสียง เขาถึงกลับฉีกยิ้มกว้าง เมื่อลูกสาวในชุดมอปลายเดินปนวิ่งตรงมายังเขา