เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1099

เชนน์ต้องเดินทางไปทำงานที่ยุโรปสองสามวันก่อนช่วงเทศกาลฤดูใบไม้ผลิ

ในตอนแรกเขาวางแผนที่จะพาแยนนี่ไปด้วย แต่เนื่องจากเธอไม่ได้ไปร่วมเทศกาลฤดูใบไม้ผลิที่เมืองลุชเวย์เธอจึงวางแผนที่จะใช้เวลาร่วมกันกับเชนน์ แยนนี่จึงตัดสินใจเชิญเฮเธอร์มาที่นอร์ทซิตี้เมื่อไม่กี่วันก่อนเพื่อที่จะได้พาคุณป้าไปเที่ยวรอบๆ เมืองและได้ฉลองปีใหม่ล่วงหน้ากับเธอด้วย

ขณะที่แยนนี่และเฮเธอร์ออกมาจากคฤหาสน์ที่บลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียลแล้วรถลินคอล์นที่ถูกดัดแปลงให้ยาวขึ้นก็จอดขวางทางพวกเขาอยู่ที่หน้าทางเข้า

ภายในรถเธอเห็นผู้หญิงดูสูงอายุแต่งตัวดูไม่ธรรมดานั่งอยู่ด้วยท่วงท่าสง่างาม

เมื่อแยนนี่ชำเลืองมองเข้าไปอีกเธอก็พบผู้หญิงอีกคนที่แต่งตัวเรียบร้อยเป็นอย่างดีดูคุ้นตาแต่ก็นึกไม่ออกว่าเคยพบที่ไหนมาก่อน

ผู้หญิงคนนั้นสวมเสื้อโค้ทขนสัตว์สีขาวขนาดใหญ่ข้างในเธอสวมเป็นชุดเดรสยาวสีน้ำตาลที่ถูกถักทอแบบเดียวกันกับเสื้อขนสัตว์ตัวนอก เธอกำลังเดินเข้ามาหาแยนนี่ด้วยรองเท้าส้นสูงคู่ที่สั่งทำขึ้นโดยเฉพาะ

เฮเธอร์มองไปที่แยนนี่พลางถามเธอว่า "รู้จักเธอหรือ แยนนี่?"

ผู้หญิงคนนั้นเดินเข้ามาใกล้รอยยิ้มที่อบอุ่นและอ่อนโยนประดับแต้มอยู่บนใบหน้าสวยจากนั้นเธอก็โบกมือทักทายแยนนี่ "สวัสดี ฉันมาเรีย แซนเดอร์ส แม่ของเชนน์"

'มาเรีย มารดาผู้ให้กำเนิดของเชนน์'

นี่เป็นเหตุผลว่าทำไมแยนนี่ถึงรู้สึกคุ้นใบหน้านั้นเนื่องจากความงดงามของเชนน์ดูคล้ายกับผู้หญิงคนนี้เล็กน้อย จึงไม่แปลกใจที่เธอจะดูคุ้นตา

สิ่งเดียวคือแยนนี่ไม่คาดคิดว่าแม่ของเชนน์จะมาหาและเธอไม่รู้จุดประสงค์ของการพบครั้งนี้

มาเรียพูดด้วยน้ำเสียงที่สุภาพ "ฉันรู้ว่าการปรากฏตัวอย่างกะทันหันในการพบกันครั้งแรกนั้นไม่เหมาะสมนิดหน่อย แต่... คุณจอย ฉันขอคุยกับคุณเป็นการส่วนตัวได้ไหม?"

มาเรียเหลือบมองเฮเธอร์เล็กน้อยเป็นการส่งสัญญาณว่าต้องการความส่วนตัว

ทุกตารางนิ้วตั้งแต่ปลายผมจรดปลายเท้าของสตรีวัยกลางคนผู้นี้ล้วนเปล่งประกายสง่างาม ดูเหมือนว่าอายุจะไม่มีผลกับเธอเลยแม้แต่น้อยเพราะใบหน้างดงามนั้นแทบไม่มีริ้วรอย และถึงแม้ว่าจะมีริ้วรอยพวกนั้นก็คงช่วยเน้นความสวยงามของช่วงวัยสตรีผู้นี้

ไม่แน่ใจว่าเหตุใดความประทับใจแรกที่แยนนี่มีต่อเธอจึงไม่น่าพอใจนัก

ท่าทางใจดีและอบอุ่นของบุคคลนั้นทำให้เธอรู้สึกเหมือนเป็นฉากหน้า

แยนนี่บอกกับเฮเธอร์ว่า "กลับเข้าไปข้างในก่อนเถอะค่ะคุณป้า เราจะออกไปทานข้าวกันหลังจากที่ฉันคุยกับคุณแซนเดอร์สเสร็จ"

เฮเธอร์ไม่ได้พูดอะไรมากเธอเพียงแค่ลูบมือของแยนนี่เป็นการบอกให้หลานทำตัวดีๆ

หลังจากที่เฮเธอร์กลับเข้าไปข้างในแล้วคนขับรถของมาเรียก็เปิดประตูที่นั่งด้านหลังของรถคันหรูก่อนจะพูดว่า "เชิญทางนี้ครับ คุณจอย"

มาเรียและแยนนี่พูดคุยกันที่เบาะหลังของลินคอล์น

เนื่องจากแยนนี่ไม่ใช่คนใจดีเธอมักวางตัวเย่อหยิ่งต่อแขกที่ไม่ได้รับเชิญเช่นมาเรียเป็นต้น "คุณต้องการอะไรจากฉัน คุณแซนเดอร์ส"