เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1127

คู่รักเชนน์-แยนนี่กลับมาคบกันอีกครั้งทำให้เกิดกระแสในโลกทวิตเตอร์ทันที

เพราะการปรากฎตัวอย่างกระทันหันของเชนน์ในไลฟ์ของแยนนี่ทำให้ผู้คนหลั่งไหลเข้ามาดูกันอย่างล้นหลาม

หลังไลฟ์จบแยนนี่ก็เข้าทวิตเตอร์แล้วทวีต

[สวัสดีค่ะคุณจินน์ @เชนน์จินน์]

เรียบง่ายและตรงไปตรงมา

เชนน์ก็โพสต์อะไรที่เรียบง่ายเช่นกัน

[สวัสดีครับคุณนายจินน์ @บราเธอร์แยนนี่อิสแยนนี่จอย]

นั่นคือการประกาศการแต่งงานอย่างเป็นทางการของพวกเขา

โลกโซเชียลกำลังคลั่ง

[ตอนแรกฉันคิดว่าพวกเขาเพิ่งกลับมาคบกันแต่กลายเป็นว่าฉันคิดผิด พวกเขาแต่งงานกันทันที… สุดยอด]

[ใครบอกว่าความรักของคุณชายเชนน์ที่มีต่อพี่แยนนี่เป็นเรื่องตลก? เขาแต่งงานกันแล้วนี่ยังตลกอยู่ไหม? ออกมาสิพวกเฮทเตอร์ทั้งหลายเจอข่าวนี่ตอกหน้าหน่อยเป็นไง!]

[ฉันอิจฉา หลังจากผ่านไป 7 ปีคู่รักเชนน์-แยนนี่ก็กลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง ฉันติดตามเรื่องราวซุบซิบของพวกเขามาตลอดปรากฎว่าเป็นเรื่องจริง]

[โอ้พระเจ้า ? นี่พวกเขาคบกันมาเจ็ดปีแล้วเหรอ? จริงไหมเนี่ย? เหลือจะเชื่อ!]

[ข่าวคราวรบกวนใจที่ผ่านมาเจ็ดปีได้จบลงแล้ว ความปรารถนาทำให้พวกเขาได้แต่งงานกันในที่สุด]

[ให้ตายเถอะ ฉันต้องไปตามไล่เรียงเรื่องราวของเชนน์-แยนนี่ใหม่แล้ว ลาก่อนทุกคน! จะกลับมาอีกทีหลังเผือกเสร็จ!]

[คุณชายเชนน์รอพี่แยนนี่มาสองปี… เพื่อที่จะพัฒนาตัวเอง… เพื่อที่จะได้แต่งงานกับคุณชายเชนน์… เรื่องราวความรักที่ไร้ที่ตินี่มันอะไรกัน? ต้องอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตนะ!]

…

ในสัปดาห์ก่อนวันสิ้นปีนั้นเชนน์เลือกที่จะไปกระทรวงกิจการพลเรือนกับแยนนี่ตั้งแต่เช้า

เนื่องจากสถานะของแยนนี่เป็นบุคคลสาธารณะเชนน์จึงต้องทำเรื่องจัดการให้สถานะนั้นให้ว่างเสียก่อนถึงจะจดทะเบียนได้

แยนนี่ยังคงงัวเงียเพราะความง่วงที่ต้องตื่นเช้าในฤดูหนาวแล้วโดนลากมาถ่ายรูปพร้อมถ่ายสำเนาใบรับรอง

ตราประทับที่ถูกปั๊มลงไปบนใบรังรองนั้นเสียงดังฟังชัดมันจะถูกล็อคไว้ในความทรงจำของทั้งคู่

และนับตั้งแต่นั้นมาเธอก็คือภรรยาของเขาโดยสมบูรณ์

นั่นเป็นความรู้สึกที่เธอเคยสัมผัสมาก่อน

แยนนี่ไม่คิดด้วยซ้ำว่าเธอจะเป็นคุณนายจินน์ที่ดีได้อย่างไร แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่อยากเป็นคุณนายจินน์

มีสำเนาทะเบียนสองชุด หนึ่งชุดสำหรับเชนน์และอีกชุดสำหรับแยนนี่

เชนน์พูดแซว “ต่อไปนี้ถ้าเธอถ่ายทำภาพยนตร์เรื่องไหน เอาใบสมรสนี่ไปตบหน้าพวกที่จะจ้องเล่นงานเธอเลยนะ ดูซิว่าจะกล้าไหม”

แยนนี่หลุดหัวเราะก่อนจะตอบกลับ “ฉันไม่คิดว่าจะมีโอกาสนั้นหรอกนะ”

เชนน์ไม่เคยคิดมากกับคำพูดนั้น เขาคิดเพียงแต่ว่าแยนนี่หมายถึงไม่มีใครจะกล้าเล่นงานเธอ

…

ในช่วงปลายปีแยนนี่เข้าร่วมพิธีมอบรางวัลภาพยนตร์

เชนน์ได้นั่งบนที่นั่งวีไอพีโดยบังเอิญสำหรับแขกผู้มีเกียรติในฐานะผู้สนับสนุน

แยนนี่ยิ้มอย่างสดใสขณะที่เธอถือถ้วยรางวัลราวกับว่ามีแสงเปล่งประกายออกมาจากเธอเมื่อยืนอยู่บนเวที สายตาของเธอทำให้เชนน์รู้สึกว่าการรอคอยทั้งหมดคุ้มค่า

แยนนี่ถือถ้วยรางวัลไว้ก่อนกล่าวสุนทรพจน์ “การได้รับรางวัลนี้เป็นแรงจูงใจที่ยอดเยี่ยมสำหรับฉัน แต่นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะได้รับรางวัล”