เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1188

สองสามปีที่ผ่านมา อาการปวดประจำเดือนของแยนนี่เรียกได้ว่ารุนแรงตลอดเวลา

ตอนอยู่อังกฤษ มีครั้งหนึ่งที่เธอนอนขดตัวอยู่บนเตียงด้วยความเจ็บปวดและจบด้วยการถูกซามูเอลส่งไปโรงพยาบาล

เธอได้รับยาแก้ปวดมากิน แต่ทุกครั้งร่างกายของเธอจะค่อย ๆ ต่อต้านมันจนในที่สุดยาแก้ปวดก็ไม่ได้ผลอีก เธอทำได้แค่พึ่งพลังใจของตัวเองให้อดทนต่อความเจ็บปวดที่เกิดขึ้น

ทุกครั้งที่ประจำเดือนมาเธอจะเจ็บจนแทบจะเป็นลม

เชนน์ประคองกายของเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วรีบพาไปยังห้องนอนชั้นบน เขาวางเธอลงบนเตียงแล้วดึงผ้าห่มคลุมร่างของเธอ

แยนนี่เอ่ยถามด้วยใบหน้าซีด “คุณมีผ้าอนามัยไหม?”

“ฉันจะไปซื้อให้ ในบ้านไม่มีเลย”

ตลอดสองสามปีก่อนที่ไม่มีแยนนี่อยู่ เชนน์ไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย ไม่แม้แต่จะพามาบ้านด้วยซ้ำ จึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะมีของใช้ของผู้หญิงอยู่ในคฤหาสน์

และต่อให้มี มันก็คงเป็นของแยนนี่และคงถูกทิ้งเพราะหมดอายุไปแล้ว

แยนนี่ขดตัวอยู่ในผ้าห่ม เธอไม่กล้าขยับเขยื้อนเพราะจะเสียดท้องขึ้นมา เธอรู้สึกเหมือนกำลังถูกรถม้าทึ้งกระชากร่างของเธอให้แยกอออกกันเป็นส่วน ๆ ตัวเธองอเป็นกุ้งสุก หญิงสาวรู้สึกดีขึ้นเล็กน้อยยามเธอขดตัวเหมือนเด็กทารก

เชนน์เอื้อมมือไปแตะหน้าผากที่เต็มไปด้วยเหงื่อกาฬ แววตาสะท้อนควาสงสารจับใจ "ฉันจะไปเอาน้ำอุ่นมากให้นะ"

เชนน์ลงบันไดพร้อมกับรีบค้นข้อมูลจากโทรศัพท์ [ถ้าภรรยาปวดท้องประจำเดือนต้องทำยังไง?]

คำตอบมากมายปรากฎขึ้นบนหน้าจอกูเกิ้ล

[โอนเงิน 520 เหรียญให้เธอ อาการปวดประจำเดือนของเธอจะหายไป]

เชนน์กดข้ามคำแนะนำนั้นไปทันที ต่อให้เขาโอนเงิน 5.2 ล้านเหรียญให้เธอจริง ๆ เขาเกรงว่าเธอจะยังไม่หายปวด

คำแนะนำโง่ ๆ จากคนพวกนี้เชื่อถือไม่ได้

[ดื่มนํ้าอุ่มเยอะ ๆ]

คำแนะนำตื้น ๆ

[ชงชาสมุนไพรหวาน ๆ ให้ ใช้สูตรตามนี้ ต้มสิบนาที มันจะช่วยการไหลเวียนของเลือด ได้ผลดีสุด ๆ โดยเฉพาะเมื่อคุณผู้ชายชงให้คนที่รัก]

เป็นไอเดียที่น่าลอง

เชนน์ตั้งหม้อต้มนํ้า แล้วเปิดดูเย็นหาวัตถุดิบที่มีอยู่ในรายการแล้วเอามันลงหม้อต้ม พอต้มจนครบสิบนาที ชาสมุนไพรกลิ่นหอมหวานก็เสร็จเรียบร้อย

ห้องครัวคือสนามรบที่เชนน์เป็นเหมือนไก่อ่อน แค่ต้มชาสมุนไพรง่าย ๆ เขาก็ได้แผลลวกไหม้บนมือมาสองสามแห่ง

ขนาดหม้อต้มยังเกือบทำไหม้

เชนน์เจอถุงประคบร้อน เขาเติมนํ้าอุ่นลงไปแล้วปิดฝาให้สนิท ก่อนจะพกมันขึ้นบันใดไปพร้อมกับถ้วยชาสมุนไพรอุ่น

แยนนี่เจ็บปวดจนแทบจะเป็นลม สติของเธอพร่าเบลอเหมือนจะประคองไว้ไม่อยู่ จังหวะนั้นเองที่ถุงประคบร้อนวางแนบลงบนท้องน้อยของเธออย่างแผ่วเบา

เธอยังไม่เห็นแน่ชัดว่ามันคืออะไร ได้แต่เอ่ยถามด้วยอาการที่ทุเลาลง “อะไรน่ะ?”

“ถุงประคบร้อนน่ะ ถ้าท้องของเธออุ่นอาจช่วยให้ดีขึ้นได้”

เชนน์ช่วยเธอลุกขึ้นมาแนบอิงกับอกแกร่งของเขาไว้ ชายหนุ่มขยับถ้วยช้าเข้าไปใกล้แล้วป้อนเธอด้วยช้อน “เป็นครั้งแรกที่ฉันทำนี่ ไม่รู้ว่าเธอกินได้ไหมแต่รสชาติของมันหวาน ไม่น่าจะแย่”

แยนนี่จ้องเขา ดวงตาร้อนผ่าวขึ้นมา

เชนน์คิดว่าเธอเจ็บจนจะร้องไห้ เขามองดวงตาของเธอที่บวมแดงก่อนขมวดคิ้วชนกัน “แยนนี่ ถ้าฉันรับความเจ็บปวดของเธอมาได้ จะดีแค่ไหนนะ?”

มันเป็นความผิดของเขา ถ้าไม่ใช่เพราะเธอต้องเสียเลือดจากการบริจาคมากขนาดนั้น เธอคงไม่ต้องทรมานกับอาการปวดท้องที่ไม่มีวันหาย

นํ้าตาของแยนนี่ร่วงลงมา

เชนน์เป็นกังวลมากขึ้นเรื่อย ๆ เขายกมือขึ้นเช็ดนํ้าตาให้เธอก่อนเอ่ย “พรุ่งนี้ ฉันจะหาหมอที่มีชื่อเสียงในเรื่องนี้มาช่วยรักษาอาการปวดประจำเดือนของเธอนะ พวกหมอที่นี่ไม่รู้วิธีรักษาแบบธรรมชาติบำบัด พวกเขาจ่ายเป็นแต่ยาแก้ปวด ฉันพอรู้จักหมอที่รักษาโดยธรรมชาติบำบัดอยู่บ้าง ฉันเชื่อว่าพวกเขาจะรักษาเธอได้ฉันเคยติดพวกเขาก่อนหน้านี้ ฉันอยากจะพาเธอไปรักษาต้นตอจริง ๆ กับพวกเขา แต่ฉันกล้วว่าถ้าชวนเธอแล้วจะไปสะกิดเรื่องไม่ดีในอดีตเข้า ถ้าพวกเขารักษาเธอไม่ได้และมันเกินความสามารถของพวกเขา ฉันจะออกท่องโลกหาคนมารักษาเธอให้ได้”

แยนนี่ร้องไห้อีกครั้ง นํ้าตาของเธอไหลเป็นทาง ตัวสั่นเทา

แยนนี่ไม่ใช่คนที่จะร้องไห้ง่าย ๆ มีเพียงไม่กี่ครั้งที่เธอร้องได้ให้เชนน์เห็น

เชนน์ประหม่าไปหมด เขารู้สึกผิดแต่ก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง เขาได้แต่ใช้นิ้วเช็ดนํ้าตาของเธอออกให้ ก่อนเอ่ย “ถ้าเธอเจ็บจนทนไม่ไหวล่ะก็จะกัดฉันก็ได้นะ”

แยนนี่ยิ้มออกมาทั้งนํ้าตา “ฉันไม่มีแรงจะกัดคุณเลย…”

“แยนนี่ ไม่ร้องนะ ถ้าเธอยังร้อง ฉันจะร้องตามไปด้วยนะ”

แยนนี่กำลังปวดท้องอยู่ก็จริงแต่ก็รู้สึกอยากจะขำด้วย และแล้วเธอก็ระเบิดหัวเราะออกมา

แต่เชนน์ไม่ได้รู้สึกตลกกับเธอเลย เขากำลังเครียด ดวงตาของเขารื้นนํ้าตาจากความรู้สึกเสียใจต่อแยนนี่

เขาคือต้นเหตุที่ทำให้เธอต้องทรมาน จะไม่ให้เขารู้สึกผิดได้อย่างไร?

เชนน์ค่อย ๆ ช่วยป้อนชาสมุนไพรให้กับเธอ ปริมาณนํ้าตาลที่ใส่มาอย่างพอดีช่วยให้ดื่มง่ายขึ้น ไม่นานแยนนี่ก็ดื่มมันจนหมดถ้วย

มุมปากของแยนนี่ยกยิ้มแล้วพูดขึ้น “อร่อยดี”

เชนน์ก้มหัวลงวางหน้าผากของเขาติดกับของเธอ แล้วบรรจงจูบตรงปลายจมูก ก่อนเอ่ยด้วยนํ้าเสียงอบอุ่น “นอนหลับสักพักเถอะ เดี๋ยวฉันจะออกไปซื้อผ้าอนามัยให้”

เชนน์ขับรถไปยังร้านสะดวกซื้อที่ใกล้ที่สุด

ตรงชั้นวางผ้าอนามัย เขากวาดมันใส่ตะกร้าทุกยี่ห้อ