เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 1190

พวกเขาทำการเอาเลือดของเธอไปทำการทดสอบ

และเมื่อผลออกมา มีค่าบางอย่างที่แสดงตํ่ากว่ามาตรฐานปกติ

เบนมองรายงานผลการทดสอบ คิ้วค่อย ๆ ขมวดเป็นปม

เชนน์รู้สึกได้ว่าต้องไม่ใช่เรื่องดีจึงถาม “มันร้ายแรงมากเหรอ?”

เบนเงียบพักใหญ่ เหมือนไม่รู้ว่าต้องพูดอะไร

แยนนี่กลัวว่าเบนจะโดนเชนน์ข่มขู่ เธอเอ่ยขึ้น “ดร.ฮาร์วีย์คะ บอกตามความจริงเถอะค่ะ”

ในที่สุดเบนก็กล้าพูดออกมา “ค่าเกล็ดเลือดอยู่ในฝั่งที่ตํ่าครับ แต่ก็ไม่ได้อยู่ในระดับที่ตํ่ากว่าทางการแพทย์ การรักษาด้วยยาอาจจะไม่สะดวกนัก เพราะงั้นตามค่าเกล็ดเลือดของคุณหญิง คุณจะต้องเพิ่มค่าเกล็ดเลือดขึ้นมาให้มากกว่าปกติครับ แต่ถ้าเราใช้การรักษาโดยฮอร์โมน อาจมีผลข้างเคียงเกิดขึ้นเล็กน้อยขณะเดียวกันการรักษานี้ก็ยังระบุผลอย่างเจาะจงไม่ได้ แต่ยังไงค่าเกล็ดเลือดของคุณหญิงจินจะไม่ลดลงจากเดิมเพราะผลข้างเคียงครับ”

เชนน์ขมวดคิ้ว “นายเอาแต่พล่ามไร้สาระอยู่นั่นแหละ สรุปมีทางรักษาไหม? นายรักษาได้หรือไม่ได้”

แยนนี่เอื้อมไปจับมือของเชนน์ ส่งสัญญาณให้เขาใจเย็นลง

เชนน์ทำหน้าบูดแล้วยอมนั่งลงข้าง ๆ อย่างอดทนแต่โดยดี

แยนนี่ถาม “นอกจากค่าเกล็ดเลือดที่ตํ่าแล้ว ฉันมีปัญหาอย่างอื่นอีกไหมคะ?”

เบนตอบกลับตามความจริง “ฮอร์โมนแอนโดรเจนของคุณตํ่ามาก โดยปกติแอนโดรเจนจะสามารถกระตุ้นกระผลิตเม็ดเลือดในไขกระดูก ถ้ามันอยู่ในปริมาณตํ่าก็จะทำให้เกล็ดเลือดของคุณตํ่าไปด้วย แต่การรับฮอร์โมนกลูโคคอร์ติคอยด์และฮอร์โมนแอนโดรเจนจะทำให้เกิดผลข้างเคียงกับร่างกายได้ สำหรับคุณหญิงจินแล้ว ผลของมันอาจไม่คุ้มค่าเท่าไหร่”

“คุณมีคำแนะนำอื่นอีกไหมคะ?” แยนนี่ถาม

เบนครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ แล้วถาม “การทานอาหารของคุณหญิงจินเป็นยังไงบ้างครับ?”

“ไม่แย่ค่ะ ฉันกินของเผ็ดและของทอดได้ ฉันเป็นคนไม่เลือกกินค่ะ”

เบนตรวจชีพจรของแยนนี่อีกครั้งแล้วถาม “ถ้าการกินของคุณไม่แย่ งั้นลองใช้การบำบัดแบบธรรมชาติควบคู่กับการใช้ยาแบบการแพทย์ตะวันตกดูนะครับ นั่นอาจช่วยให้ได้ผลดีขึ้น”

หลังจ่ายยาแล้ว เบนสั่ง “ระหว่างที่คุณทานยา คุณต้องไม่เกิดการตั้งครรภ์หรือมีบุตรนะครับ ไม่งั้นอาจส่งผลให้เด็กในครรภ์ผิดปกติได้ ผมจะจ่ายยาให้คุณสำหรับครึ่งเดือนแรกก่อน คุณหญิงจินสามารถมาเพื่อติดตามอาการตามนัดได้ครับ”

“ตกลงค่ะ”

“แล้วก็คุณต้องออกกำลังกายเพื่อกระตุ้นการหลั่งฮอร์โมนแอนโดรเจนจะได้ปรับสมดุลฮอร์โมนด้วยนะครับ แต่อย่าฝืนร่างกายตัวเองมากเกินไปและหลีกเลี่ยงความเครียด ถ้าร่างกายของคุณอยู่ในสภาวะที่ผ่อนคลายจะทำให้อาการผิดปกติต่าง ๆ ของคุณดีขึ้น อาการปวดประจำเดือนเป็นอาการเจ็บที่ไม่เป็นอันตราย ขณะเดียวกัน คุณต้องระวังเรื่องเกล็ดเลือดของคุณให้ดี คุณต้องติดตามผลอย่างสมํ่าเสมอ กรุ๊ปเลือดของคุณหายากยิ่งกว่ายาก คุณต้องระวังการได้รับบาดเจ็บเป็นพิเศษ ยิ่งการแข็งตัวของเลือดตํ่าแล้วด้วย ถ้าคุณโดนมีดบาดนิ้วเลือดจะไหลไม่หยุด คุณต้องมาโรงพยาบาลเพื่อรักษานะครับ”

แยนนี่พยักหน้า จดจำรายละเอียดตามที่เหมอสั่ง “ค่ะ ขอบคุณค่ะ ดร.ฮาร์วีย์”

เมื่อรับยาถุงขนาดใหญ่ ข้างในเต็มไปด้วยทั้งยาตามแบบการแพทย์ตะวันตกและยาชีวจิต

ทั้งหมดนี้สำหรับแค่ครึ่งเดือนเท่านั้น

เชนน์พูดขึ้นเสียงเข้ม “แยนนี่ ฉันบอกให้คนอื่น ๆ มีลูกหรือไม่มีลูกไม่ได้ เพราะงั้น ต่อไปไม่ว่าใครจะมาพูดโน้มน้าวให้เธอมีลูก ให้ตอบกลับไปเลย ‘อย่ามาจุ้น’ ถ้าพวกนั้นอยากมีลูกก็ไปมีกันเองสิ เลิกสอดรู้เรื่องของเมียฉันสักที ฉันเป็นคนที่จะให้เธอมีลูกหรือไม่มี ไม่ใช่เสียงนกเสียงกาที่มาทำเป็นหวังดีพวกนั้น”

แยนนี่มองใบหน้าที่โกรธเกรี้ยวอย่างจริงจังของชายหนุ่ม แล้วเริ่มหัวเราะ เธออธิบาย “เวอเรียนไม่ได้พูดให้ฉันอยากมีลูกนะ เธอแค่ยังไม่รู้เรื่องสภาพร่างกายของฉัน เวลาคุยเรื่องเด็ก ๆ กันเธอเลยเผลอพูดเรื่องนี้ขึ้นมา ฉันไม่ได้รู้สึกอิจฉาเพราะเธอมีลูกตั้งสองคนแล้วหรอก ฉันชอบเจลลี่ บีนไม่ใช่เพราะฉันชอบเด็ก แต่เพราะฉันรู้สึกว่าเจลลี่ บีนน่ารักในสายตาฉันเท่านั้นเอง”

“ถ้าคุณยังจะพูดห้ามไม่ให้ฉันมีลูกอีกฉันจะสู้ทุกทางเพื่อให้ได้มีสักคน การมีลูกเป็นเรื่องของใครของมัน เราไม่จำเป็นต้องทะเลาะกันเพราะเรื่องนี้หรอก”

แยนนี่เอ่ย “ตอนแรกฉันก็ไม่ค่อยชอบเด็กหรอกนะ ฉันเคยคิดว่าถ้าฉันต้องมีลูกสักคน หลายอย่างคงวุ่นวายน่าดู อย่างเช่นการกำกับหนัง ฉันไม่สามารถพาเด็ก ๆ ไปด้วยระหว่างการถ่ายทำหรอก แต่หลังแต่งงานกับคุณแล้ว บางทีฉันก็อยากรู้ว่าลูกของเราจะน่าตาเป็นยังไง? เอาเถอะ ฉันก็ไม่สนเรื่องการมีลูกแล้ว ถ้าคุณเองก็ไม่สน ก็ช่างมันเถอะ ฉันจะได้มีต้องเสี่ยงด้วย”

สุดท้ายเชนน์ก็ไม่สามารถปล่อยให้แยนนี่ต้องเสี่ยงชีวิตกับการมีลูกให้เขาได้

เมื่อรักที่มีมากเกินไป บางครั้งมันก็ไม่ใช่การฝันหวานว่าจะดีสักแค่ไหนหากมีโซ่คล้องใจร่วมเส้นทาง แต่กลับเป็นความกังวลกับความเสี่ยงที่เธออาจต้องเผชิญหากต้องให้กำเนิดเด็กสักคน แค่คิดภาพที่ร่างจมกองเลือดของเธอ เชนน์ก็ปอดแหกนำแยนนี่ไปก่อนแล้ว

พอมาถึงบลู วอเทอร์ เรสซิเดนเชียล แอเรีย เฮเธอร์จัดเตรียมอาหารเต็มโต๊ะ เธอทำราวิโอลี่ไส้ต่าง ๆ ไว้สองสามจาน

แยนนี่ที่โดนรบกวนด้วยเสียงประทัดเมื่อเช้า เธอรู้สึกหนังตาจะหย่อนทันทีทานอาหารเสร็จ พอล้างจานแล้วเธอก็เข้านอนทันที

กิจวัตรประจำวันของเธอดูจะเหมือนคนแก่เสียยิ่งกว่าเฮเธอร์อีก

เชนน์ยังไม่รู้สึกง่วง เฮเธอร์ชวนเขามานั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น

เมื่อเฮเธอร์เห็นว่าประตูห้องนอนปิดสนิทแล้ว ก็รีบบอกกับเชนน์ว่า “ตั้งแต่เธอประสบเหตุหิมะถล่มตอนนั้นบวกกับที่นอร์ท ซิตี้มีพายุหิมะบ่อย ๆ หนูแยนนี่ก็สะดุ้งตื่นเพราะฝันร้ายอยู่สองสามครั้ง พ่อหนุ่มรู้ใช่ไหมว่าป้ากำลังหมายความว่ายังไง?”