เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 155

"ฉันไม่ได้ ฉันจะตกหลุมรัก ฮีลตัน ฟัดด์ ได้ยังไง? คุณคิดมากเกินไป”

ยานิจ้องมองใบหน้าลุกลี้ลุกลนของเธอ ก่อนที่จะหัวเราะเบา ๆ “ผมตั้งใจให้คุณนำสร้อยข้อมือกลับไปเมื่อวานนี้ เพื่อที่จะทดสอบความอดทนของฮีลตัน”

เวอเรียนกลืนน้ำลายลงคอ และเม้มริมฝีปากของเธอ "คุณไม่ได้บอกว่าการทําให้ฮีลตันมาตกหลุมรักฉัน และได้รับความไว้วางใจจากเขาเป็นวิธีที่เร็วที่สุด และมีความสำเร็จมากที่สุดในการล้างแค้นเขา? ตอนที่ฉันสวมสร้อยเส้นนี้เมื่อคืนนี้ เขามีอาการที่ชัดเจน นั่นแสดงว่าคนที่เขาสนใจจริง ๆ คือ แซม จอยซ์ มานานแล้ว คุณก็รู้ว่าฮีบตันไม่มีวันที่จะตกหลุมรักฉัน…”

ก่อนที่เธอจะพูดจบ ยานิจ้องมองเธอ พิจารณาเธอจากทางสายตาของเขา "เวอเรียน คุณกำลังเสียใจเหรอ? ตั้งแต่เริ่มนี้เราอยู่บนเรือลําเดียวกันตั้งนานมาแล้ว หากคุณลงจากเรือกลางทาง เรือจะล่มลงทันทีนะ”

จู่ ๆ เวอเรียนก็ขมวดคิ้ว และจ้องมองเขา “ยานิ นี่คุณกำลังขู่ฉันเหรอ?”

“แน่นอนผมไม่ได้ขู่คุณ ผมแค่กังวลว่าคุณจะหมกมุ่นและจะตกหลุมรักฮีลตัน แผนของเรากำลังไปได้สวย ก่อนหน้านี้ที่คุณไปที่เกาะรีเจ้นท์ เขาเสี่ยงชีวิตเพื่อที่จะไล่ตามคุณ แค่นี้มันก็เพียงพอแล้วที่พิสูจน์ให้เห็นว่าเขามีคุณอยู่ในใจ ครั้งที่แล้วเราใช้ซันนี่ เพื่อทำให้เขารู้สึกผิดต่อคุณ จากเรื่องที่เกิดขึ้นมันจะทำให้เขาไว้ใจคุณมากขึ้น คุณทำได้ดีมาก…”

ยานิก้มหัวลงแล้วกระซิบกับเธอว่า "มันจะดีมาก ฉันจินตนาการอยู่เสมอว่าสิ่งที่เธอทํานั้นเป็นเรื่องจริง"

เวอเรียนบีบฝ่ามือของเธอ เธอสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ “ยานิ ฉันมีคำถามสองข้อที่จะถามกับคุณ”

"ถาม"

"ฮีลตันกับซันนี่...จริงเหรอ… พวกเขาได้มีอะไรกันจริงหรือเปล่า?"

ยานอจ้องมองเธออย่างลึกซึ้ง เขาเม้มริมฝีปากก่อนที่จะถามเธอ “เวอเรียน ผมกำลังรู้สึกว่า คุณกำลังหึงหวงเขาอยู่นะ เมื่อคุณตั้งคำถามแบบนี้กับผม แต่เมื่อคุณกล้าถามผมก็จะบอกคุณว่า คุณคิดว่า ฮีลตัน ฟัดด์ สามารถอดทนกับมันได้จริง ๆ เมื่อต้องอยู่ในสถานการณ์แบบนั้น ผู้ชายกับผู้หญิงอยู่ห้องเดียวกันสองต่อสอง?”

สายตาที่ผิดหวังของเวอเรียนแสดงลอดผ่านดวงตาของเธอ

"ผิดหวัง"? โทษทีผมไม่ได้คิดเรื่องนี้ให้ดีก่อส ผมน่าจะทําให้ฮีลตันเข้าใจผิดคิดว่า..."

เวอเรียนไม่ต้องการที่จะฟังอีกต่อไป เธอตัดบทเขาด้วยการถามว่า “เรื่องที่สอง คืนนั้นที่ ฮีลตัน ฟัดด์ กำลังจะเเอนทางไปที่กิจการพลเรือน คุณได้ส่งคนไปทำร้ายเขารึเปล่า? ฉันหวังว่าประธานเควนจัให้คำตอบฉันอย่างตรงไปตรงมา”

“ถ้าผมส่งคนไปชนรถของเขา จะมีอะไรดีสำหรับผม? ถ้าเขาตายผมก็หมดสนุก ผมยินดีที่จะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ ผมต้องการทรมานฮีลตัสอย่างช้า ๆ ถ้าเขาตายผมคงไม่สนุกแล้ว”

เวอเรียนจ้องมองเขาด้วยความสงสัย ยานิพูดติดตลกว่า "ตอนนี้คุณเริ่มไม่เชื่อผมแล้วใช่ไหม? เราเป็นหุ้นส่วนกัน คนที่คุณควรไว้ใจที่สุดคือผมใช่ไหม?"

"ประธานเควน ฉันหมดคำถามแล้ว ฉันขอตัวกลับไปทำงานก่อน”

ทันทีที่เธอหันไป ยานิที่ยืนอยู่ข้างหลังเธอก็กระซิบว่า "เดี๋ยวก่อน"

"ประธานเควน มีอะไรอีกไหม?"

"ฟัดด์ กรุ๊ป ได้พัฒนาเกี่ยวกับชิปอัจฉริยะขึ้นมาเมื่อเร็ว ๆ นี้ ผมคิดว่าพวกเขาน่าจะทําการวิจัยนี้เกือบสมบูรณ์แล้ว ในเมื่อฮีลตันไว้ใจคุณมากขนาดนี้ ก็ไม่น่ามีปัญหาอะไรเลยที่จะขโมยชิปอัจฉริยะนี้มา ก่อนที่พวกเขาจะลงชิปอัจฉริยะตัวนี้วางจำหน่าย"

หัวใจเวอเรียนเต้นรัว "คุณอยากให้ฉันขโมยชิปเหรอ?

ยานิ เควน นี่มันผิดกฏหมาย ถ้าฮีลตันรู้…”

“คุณกลัวที่จะต้องแบกรับความผิดที่ต้องขโมยชิป หรือกลัวว่าถ้าฮีลตันรู้เรื่องมันจะทำร้ายจิตใจเขากันแน่?”

เวอเรียนลดสายตาลงข่มอารมณ์ภายในใจของเธอ ขณะที่เธอวิเคราะห์สถานการณ์อย่างใจเย็น “ถ้าฉันขโมยชิปนี้มา มันจะมีผลกระทบอะไรต่อ ฟัดด์ กรุ๊ป ไม่เย่างนั้นเรื่องนี้ก็มีแต่จะทำให้ฮีลตัน หมดความไว้วางใจในตัวฉัน…”