เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 248
หลังจากที่ยูนาออกไปจากห้อง ฮีลตันพยายามลุกขึ้น และดึงสายน้ำเกลือออก เขาเพิ่งได้ลุกออกจากเตียง รู้สึกขาอ่อนแรงจนเกือบล้ม เขาจับขอบเตียวไว้ พยายามไปที่กระจก
ชายในกระจกมีผ้าพันแผลสีขาวพันศีรษะไว้ มีรอยบาดแผลและรอยถลอกบนใบหน้า ยังมีคราบเลือดติดอยู่บนแผล หน้าซีดเหมือนขี้เถ้า
เขารู้สึกเหมือนนอนหลับไปเป็นพันปี ไม่ใช่แค่อาทิตย์เดียวเหมือนที่ยูนาบอก
เขายกมือขึ้นแตะหน้าผากเบา ๆ นึกสงสัยว่าเกิดอะไรขึ้น
หลังจากยูนามองเขาผ่านประตูที่เปิดไว้ เธอหันมาสั่งพ่อบ้าน “ลุงจอร์จ ไปสืบมาว่าซาเวียร์มาจากไหนและเขามีญาติไหม”
“ครับ มาดาม”
“อ้อ จริงสิ มาดาม นายท่านบอกว่าออฟฟิศของยาเมส กรุ๊ป เปิดที่เมือง นอร์ท ซิตี้ เมื่อเร็วๆนี้ และท่านอยากให้คุณไปบริหารเพื่อเป็นการฝีกคุณไปด้วยครับ”
ยูนาตกใจเล็กน้อย พูดน้ำเสียงฟังแล้วขนลุก “คุณพ่อจงใจทำแบบนั้นอยู่แล้ว ใช่ไหม? ท่านรู้ว่าฉันแค่สนุกไปวัน ๆ และไม่ทำอะไรจริงจังเลย ท่านช่างกล้าที่ให้ฉันเข้ามาบริหารบริษัทของตัวเองในเมือง นอร์ท ซิตี้ เลยเหรอ? ฉันคิดว่าท่านมีเงินใช้มากเกินไป เลยอยากให้ฉันช่วยผลาญเงินละมั้ง?”
พ่อบ้านแอบขำ “มาดาม คุณฉลาดมากเลยครับ แต่ที่จริงแล้ว คุณไม่ได้สนใจอาชีพของคุณ จึงเห็นได้ชัดว่านายท่านเป็นห่วงว่าคุณจะอยู่คนเดียวหากให้คุณไปบริหารสาขาที่ นอร์ท ซิตี้ ผมจะไปช่วยดูแลคุณด้วย”
เธอมองฮีลตันที่อยู่ในห้อง “พาซาเวียร์ไปด้วย ฉันต้องมีอะไรมาดึงความสนใจที่ นอร์ท ซิตี้”
“เราจะไปกันเมื่อไหร่ครับ?”
“เมื่อซาเวียร์ดีขึ้น”
“ได้ครับ”
ยูนากำลังทานอาหารเช้าที่โต๊ะกินเช้าในเช้าวันรุ่งขึ้น
พ่อบ้านมารายงาน “มาดาม ผมไปสืบเรื่องของ ซาเวียร์ ฟัดด์ แล้ว แต่หลังจากการสืบจากทุกคนที่มีชื่อเหมือนกัน เราไม่พบข้อมูลที่เข้ากับเขาเลยครับ”
เธอหยุดหั่นไข่ลวกด้วยมีดกับส้อม “ฮึ่ม ไอ้บ้านี่ไม่อยู่ในบันทึกของรัฐบาลซะด้วย”
“มาดามครับ ผมรู้สึกว่าเขาอาจโกหกคุณก็ได้? บางทีเขาไม่ได้ชื่อ ซาเวียร์?”
“ดูจากท่าทางเขาแล้ว เหมือนว่าเขาไม่ได้โกหกนะ”
“มาดาม ก่อนที่เราจะรู้ตัวจริงของเขา ผมรู้สึกว่าคุณควรรักษาระยะห่างนะครับ”
หลังจากผ่านมาหนึ่งสัปดาห์ ยูนาพาซาเวียร์มาที่่ นอร์ท ซิตี้
ซาเวียร์ยังคงเย็นชาและพูดน้อย แต่ท่าทางเขาดูฉลาด และเธอก็ชื่นชมผู้ชายแบบเขา ผู้ชายที่เธอเคยรุ้จักมาก่อน โดยเฉพาะคนที่พ่อพามาที่บ้าน พวกนั้นขี้ขลาด เธอเกลียดผู้ชายที่ยอมก้มหัวให้เธอทำตามใจ และขี้ขลาด ไม่กล้ายืนด้วยตัวเองเหมือนที่พวกเขาทำแบบนั้นเพื่อ ยาเมส กรุ๊ป พวกเขาแค่เสแสร้งกับเธอ
แต่ซาเวียร์นั้น ไม่ยอมอ่อนให้เธอ
ทันใดนั้น ยูนาถอดแหวนออกจากนิ้วของเขา
“เอาคืนมา”
“ไม่!”
ไม่เพียงแค่ไม่คืนแหวนให้ เธอรีบใส่แหวนไว้ในสร้อยคอของเธอ “ฉันมีบุญคุณกับคุณ นี่เป็นความทรงจำสำหรับฉัน”
เธอยิ้มเยาะและจ้องเขา “คุณจะไปที่ไหนได้ถ้าทิ้งฉันล่ะ? คุณมีบ้าน มีครอบครัวเหรอ?”
เขาจ้องตอบ “นั่นเป็นเรื่องของผม”
“อย่าตามหาฉันถ้าหลงทางล่ะ”
เธอไม่เชื่อว่าเขาจะอยู่รอดด้วยตัวเองใน นอร์ท ซิตี้ แม้ว่าเขาจะทำได้ เธอจะบังคับให้เขากลับมาหาเธอ
ยูนาชอบเล่นเกมแมวจับหนู
แต่เธอไม่รู้ว่าเขาไม่ใช่หนู และไม่ใช่เหยื่อที่อยู่ในกรงเล็บ
คฤหาสน์ แชลโลว์ เบย์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน