เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 274
สรุปบท บทที่ 274 สมบัติครึ่งหนึ่งจะเป็นของ เวอเรียน มอนท์: เล่ห์รัก ท่านประธาน
สรุปตอน บทที่ 274 สมบัติครึ่งหนึ่งจะเป็นของ เวอเรียน มอนท์ – จากเรื่อง เล่ห์รัก ท่านประธาน โดย โอเอสเต้ ลูน่า
ตอน บทที่ 274 สมบัติครึ่งหนึ่งจะเป็นของ เวอเรียน มอนท์ ของนิยายนิยาย โรแมนติคเรื่องดัง เล่ห์รัก ท่านประธาน โดยนักเขียน โอเอสเต้ ลูน่า เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
หลังจากฮีลตันกับเวอเรียนออกจากโรงพยาบาล เวอเรียนนั่งบนที่นั่งผู้โดยสาร เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อย
"ฮีลตัน บอกฉันที ฉันไปทำอะไรให้เจนนี่นักหนา? ทำไมเธอทำให้ฉันลำบากใจตลอด?"
เวอเรียนอายุเท่าเจน ทั้งสองคนเป็นผู้หญิงและเจนมักจะหาข้อผิดพลาดในตัวเธอเสมอ ต้องบอกว่าลึกๆแล้ว เวอเรียนรู้สึกแย่
"เจนนี่มักจะถูกน้ารองตามใจ ตั้งแต่ยังเด็ก เธอไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ยังเด็ก และเป็นคนเอาแต่ใจ คุณอย่าไปถือสาเลย คุณไม่ต้องเป็นกังวลว่าเธอจะชอบคุณหรือไม่"
เวอเรียนทำปากจู๋ "ฉันไม่สนหรอก ว่าเธอจะชอบฉันหรือไม่"
ฮีลตันเหลือบมองเธอแล้วขำ เขายื่นมือออกไปหยิกเธอ
เธอลูบหน้าท้องแล้วพูด "ตอนนี้นี้ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้ว ถ้าเราระวังและดูแลอย่างดี เราจะคลอดเด็กคนนี้อย่างปลอดภัย"
ตอนนี้เธออารมณ์ดีขึ้น นอกจากฮีลตันจะให้เธอกินดหมือนลูกหมูแล้ว อาหารที่เธอกินก็ลดอาการคลื่นไส้ ซึ่งมีผลทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้น
"เราจะตรวจครรภ์อีกครั้งในสองสามวันนี้"
"โอเค"
เมื่อหมอเข้ามาตรวจเจมส์ในห้อง เขาถาม "คุณหมอ สุขภาพของผมตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?"
"นายท่านฟัดด์ โปรดอย่ากังวล ถ้าคุณได้พักฟื้นเต็มที่ กล้ามเนื้อหัวใจของคุณ..."
ยังไม่ทันที่หมอจะพูดจบประโยค เจมส์ก็ขัดเขา "หมอ คุณไม่ต้องปลอบผมหรอก นี่คือร่างกายผม ผมรู้ดี ผมป่วยแบบนี้มาเป็นปีแล้ว ผมเข้าใจว่ามันรุนแรงแค่ไหน"
หมอพยักหน้าแล้วบอกความจริง "นายท่านฟัดด์ อาการป่วยของคุณค่อนข้างรุนแรง ก่อนหน้านี้ ก่อนหน้านี้คุณหมดสติบ่อยไหม?"
เจมส์พยักหน้า "หมอ บอกความจริงมาเถอะ ผม...ผมมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน?"
"นี่...นายท่านฟัดด์ ผมไม่สามารรับประกันได้ ถ้าคุณดูแลร่างการดี ๆ ก็เป็นไปได้ที่คุณจะมีชีวิตอยู่ต่ออีกสิบปี ในกรณีที่กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเฉียบพลัน มันจะดีที่สุด ถ้าคุณหลีกเลี่ยงไม่ไปกระตุ้นมันอีก ถ้าเราไม่ได้ช่วยชีวิตคุณได้ทันเวลา คุณคงจะ...ผมแนะนำให้คุณพักที่โรงพยาบาล เพื่อตัวคุณเอง"
หลังจากหมอออกไปแล้ว เจมส์เรียกผู้ช่วยเข้ามา
"ฉันอยากพบทนาย ซาเวียร์บอกเขาให้มาพบฉันที่โรงพยาบาล"
"ครับ ท่านประธาน"
ถ้าเขามีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน มีบางอย่างที่เขาควรจะทำ
บางทีพระเจ้าอาจกำหนดให้เขาได้พบกับลูกสาวในเวลานี้ หลายปีมานี้ เขาคิดถึงลูกที่เขาคิดว่าตายไปแล้วในตอนนั้น แต่ตอนนี้ การปรากฎของเวอเรียน ได้เติมเต็มตวามปรารถนาของเขา
"ท่านประธาน ท่านแน่ใจเหรอครับว่าจะแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่งให้คนอื่น?"
"ฉันแน่ใจ สมบัติครึ่งหนึ่งฉันจะยกให้ภรรยาของฉัน ซาร่า และอีกครึ่งเป็นของเวอเรียน"
ทนายซาเวียร์ ไม่เข้าใจเจตนาของเขา "ท่านประธาน ผมไม่เข้าใจ..."
"ทนายซาเวียร์ คุณไม่ต้องรู้เหตุผลหรอก ผมตัดสินใจแล้ว หลังจากผมตาย คุณต้องแน่ใจว่าสมบัติครึ่งหนึ่งจะเป็นของ เวอเรียน มอนท์"
เขาติดค้างโจลินกับลูกมากเหลือเกิน เขาไม่สามารถให้ความรักของพ่อ เมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เขาชดเชยให้เธอได้แค่สมบัติของเขา
ทนายซาเวียร์พยักหน้า "วางใจได้เลยครับ ท่านประธาน ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้ ท่านไว้ใจผมได้เลยครับ"
ที่หน้าห้องคนไข้ เจนไปห้องน้ำ แล้วเมื่อเธอกลับมา เธอได้ยินบทสนทนาระหว่างพ่อของเธอกับทนายซาเวียร์
พ่อของเธอต้องการยกสมบัติครึ่งหนึ่งให้ เวอเรียน มอนท์!
เจนคิดกับตัวเอง 'อะไรที่ทำให้ เวอเรียน มอนท์ ได้รับสิทธิพิเศษ! นามสกุลของเธอไม่ใช่ ฟัดด์ ด้วยซ้ำ ทำไมเธอถึงได้สมบัติครึ่งหนึ่งจากคุณพ่อ!"
เจนกำหมัดไว้แน่น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเวอเรียน เธอคือลูกแท้ ๆ ของคุณพ่อ แต่พ่อของเธอ...ปฏิบัติกับเวอเรียนดีกว่าเธอ! เธอและแม่ต้องแบ่งสมบัติกันคนละครึ่ง แต่เวอเรียนไม่ควรจะได้อีกครึ่งของเธอไป!
ในผับแห่งหนึ่ง เจนสวมชุดกระโปรงสั้นสีดำแต่งหน้าเข้ม นั่งดื่มเหล้าตรงเคาน์เตอร์
ในใจเธอมีแต่ความโกรธและความอิจฉา
เจนยืนอยู่ตรงนั้น ตกตะลึง ไม่รู้จะทำอย่างไรในตอนนั้น "คุณแม่...แม่คะ..."
ซาร่ามองชุดที่เธอใส่ แล้วขมวดคิ้ว "ลูกออกไปดื่มเหล้าที่ผับเหรอ? เหม็นกลิ่นเหล้าไปหมด!"
"คุณแม่คะ...หนูอารมณ์ไม่ดี จึงออกไปดื่มเหล้าที่ผับ"
ซาร่าถอนหายใจ เธอกอดลูกและลูบหลังเธอ แล้วพูดกับเธออย่างจริงใจ "แม่รู้ว่าลูกอารมณ์ไม่ดีเพราะเวอเรียน แต่รู้ไหมว่าแม่เป็นห่วงแค่ไหนตอนลูกออกไปข้างนอกเมื่อวานนี้ และติดต่อลูกไม่ได้ อย่าทำแบบนี้อีกนะ"
เจนพยักหน้า เสียงเธอแหบล็กน้อย "แม่คะหนูจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว"
"โอเค รีบขึ้นไปข้างบนเถอะ ไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้า แม่ทำข้าวต้มให้แล้ว ลงมากินหลังจากอาบน้ำเสร็จนะ"
เจนรีบวิ่งขึ้นไปข้างบนแล้วรีบเข้าไปในห้อง
เธอเข้าไปในห้องน้ำและยืนอยู่ใกล้ฝักบัวเธออาบน้ำที่ร้อนที่สุดที่จะชำระล้างร่างกายเธอได้
เธอน้ำตาคลอแล้วถูผิวหนังอย่างแรง
ความโกรธ ความเจ็บปวด ความเสียใจ เธอปลดปล่อยอารมณ์ทั้งหมดนั้นออกมา
ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเวอเรียน มันเป็นเพราะเธอทั้งหมด!
เวอเรียนทำลายเธอ!
ความบริสุทธิ์ของเธอ ความภูมิใจและศักดิ์ศรีของเธอ ทุกอย่างถูกทำลายเพราะ เวอเรียน มอนท์!
เธอไม่มีความสุขกับชีวิต แต่เธอก็ไม่ปล่อยให้เวอเรียนใช้ชีวิตอย่างมีความสุขเช่นกัน!
ทำไมเธอต้องมาเจอเรื่องนรกแบบนี้ ในขณะที่เวอเรียน กำลังมีความสุขในอ้อมกอดของชายที่รักของเธอ เธอต้องให้เวอเรียนชดใช้ด้วยเหมือนกัน!
เจนเอามือปิดหน้า ใช้เสียงน้ำไหลจากฝักบัวปิดบังเสียงร้องของเธอ เล็บมือกดลงไปบนผิวบอบบางบนแขนของเธอ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน