เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 274

หลังจากฮีลตันกับเวอเรียนออกจากโรงพยาบาล เวอเรียนนั่งบนที่นั่งผู้โดยสาร เธอเริ่มรู้สึกเหนื่อย

"ฮีลตัน บอกฉันที ฉันไปทำอะไรให้เจนนี่นักหนา? ทำไมเธอทำให้ฉันลำบากใจตลอด?"

เวอเรียนอายุเท่าเจน ทั้งสองคนเป็นผู้หญิงและเจนมักจะหาข้อผิดพลาดในตัวเธอเสมอ ต้องบอกว่าลึกๆแล้ว เวอเรียนรู้สึกแย่

"เจนนี่มักจะถูกน้ารองตามใจ ตั้งแต่ยังเด็ก เธอไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่ยังเด็ก และเป็นคนเอาแต่ใจ คุณอย่าไปถือสาเลย คุณไม่ต้องเป็นกังวลว่าเธอจะชอบคุณหรือไม่"

เวอเรียนทำปากจู๋ "ฉันไม่สนหรอก ว่าเธอจะชอบฉันหรือไม่"

ฮีลตันเหลือบมองเธอแล้วขำ เขายื่นมือออกไปหยิกเธอ

เธอลูบหน้าท้องแล้วพูด "ตอนนี้นี้ฉันรู้สึกดีขึ้นแล้ว ถ้าเราระวังและดูแลอย่างดี เราจะคลอดเด็กคนนี้อย่างปลอดภัย"

ตอนนี้เธออารมณ์ดีขึ้น นอกจากฮีลตันจะให้เธอกินดหมือนลูกหมูแล้ว อาหารที่เธอกินก็ลดอาการคลื่นไส้ ซึ่งมีผลทำให้น้ำหนักเพิ่มขึ้น

"เราจะตรวจครรภ์อีกครั้งในสองสามวันนี้"

"โอเค"

เมื่อหมอเข้ามาตรวจเจมส์ในห้อง เขาถาม "คุณหมอ สุขภาพของผมตอนนี้เป็นยังไงบ้าง?"

"นายท่านฟัดด์ โปรดอย่ากังวล ถ้าคุณได้พักฟื้นเต็มที่ กล้ามเนื้อหัวใจของคุณ..."

ยังไม่ทันที่หมอจะพูดจบประโยค เจมส์ก็ขัดเขา "หมอ คุณไม่ต้องปลอบผมหรอก นี่คือร่างกายผม ผมรู้ดี ผมป่วยแบบนี้มาเป็นปีแล้ว ผมเข้าใจว่ามันรุนแรงแค่ไหน"

หมอพยักหน้าแล้วบอกความจริง "นายท่านฟัดด์ อาการป่วยของคุณค่อนข้างรุนแรง ก่อนหน้านี้ ก่อนหน้านี้คุณหมดสติบ่อยไหม?"

เจมส์พยักหน้า "หมอ บอกความจริงมาเถอะ ผม...ผมมีชีวิตอยู่ได้นานแค่ไหน?"

"นี่...นายท่านฟัดด์ ผมไม่สามารรับประกันได้ ถ้าคุณดูแลร่างการดี ๆ ก็เป็นไปได้ที่คุณจะมีชีวิตอยู่ต่ออีกสิบปี ในกรณีที่กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเฉียบพลัน มันจะดีที่สุด ถ้าคุณหลีกเลี่ยงไม่ไปกระตุ้นมันอีก ถ้าเราไม่ได้ช่วยชีวิตคุณได้ทันเวลา คุณคงจะ...ผมแนะนำให้คุณพักที่โรงพยาบาล เพื่อตัวคุณเอง"

หลังจากหมอออกไปแล้ว เจมส์เรียกผู้ช่วยเข้ามา

"ฉันอยากพบทนาย ซาเวียร์บอกเขาให้มาพบฉันที่โรงพยาบาล"

"ครับ ท่านประธาน"

ถ้าเขามีชีวิตอยู่ได้ไม่นาน มีบางอย่างที่เขาควรจะทำ

บางทีพระเจ้าอาจกำหนดให้เขาได้พบกับลูกสาวในเวลานี้ หลายปีมานี้ เขาคิดถึงลูกที่เขาคิดว่าตายไปแล้วในตอนนั้น แต่ตอนนี้ การปรากฎของเวอเรียน ได้เติมเต็มตวามปรารถนาของเขา

"ท่านประธาน ท่านแน่ใจเหรอครับว่าจะแบ่งสมบัติครึ่งหนึ่งให้คนอื่น?"

"ฉันแน่ใจ สมบัติครึ่งหนึ่งฉันจะยกให้ภรรยาของฉัน ซาร่า และอีกครึ่งเป็นของเวอเรียน"

ทนายซาเวียร์ ไม่เข้าใจเจตนาของเขา "ท่านประธาน ผมไม่เข้าใจ..."

"ทนายซาเวียร์ คุณไม่ต้องรู้เหตุผลหรอก ผมตัดสินใจแล้ว หลังจากผมตาย คุณต้องแน่ใจว่าสมบัติครึ่งหนึ่งจะเป็นของ เวอเรียน มอนท์"

เขาติดค้างโจลินกับลูกมากเหลือเกิน เขาไม่สามารถให้ความรักของพ่อ เมื่อเขายังมีชีวิตอยู่ เขาชดเชยให้เธอได้แค่สมบัติของเขา

ทนายซาเวียร์พยักหน้า "วางใจได้เลยครับ ท่านประธาน ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้ ท่านไว้ใจผมได้เลยครับ"

ที่หน้าห้องคนไข้ เจนไปห้องน้ำ แล้วเมื่อเธอกลับมา เธอได้ยินบทสนทนาระหว่างพ่อของเธอกับทนายซาเวียร์

พ่อของเธอต้องการยกสมบัติครึ่งหนึ่งให้ เวอเรียน มอนท์!

เจนคิดกับตัวเอง 'อะไรที่ทำให้ เวอเรียน มอนท์ ได้รับสิทธิพิเศษ! นามสกุลของเธอไม่ใช่ ฟัดด์ ด้วยซ้ำ ทำไมเธอถึงได้สมบัติครึ่งหนึ่งจากคุณพ่อ!"

เจนกำหมัดไว้แน่น ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเกลียดชังที่มีต่อเวอเรียน เธอคือลูกแท้ ๆ ของคุณพ่อ แต่พ่อของเธอ...ปฏิบัติกับเวอเรียนดีกว่าเธอ! เธอและแม่ต้องแบ่งสมบัติกันคนละครึ่ง แต่เวอเรียนไม่ควรจะได้อีกครึ่งของเธอไป!

ในผับแห่งหนึ่ง เจนสวมชุดกระโปรงสั้นสีดำแต่งหน้าเข้ม นั่งดื่มเหล้าตรงเคาน์เตอร์

ในใจเธอมีแต่ความโกรธและความอิจฉา