บนเตียงในห้องนอนใหญ่ ฮีลตัน และ เวอเรียน นอนประกบซ้ายและขวาส่วน เจลลี่ บีน นอนระหว่างกลางของผู้ใหญ่ทั้งสองคน
ทั้งสองคนหน้านิ่งมาก ผิดกับเด็กน้อยที่มีความสุขมาก เธอกระตือรือร้นอย่างมาก และหันมากอดฮีลตัน อยู่พักหนึ่งก่อนจะหันไปหอมแก้มเวอเรียน
เวอเรียนเกิดมีอาการนอนไม่หลับอย่างหนัก
เนื่องจากคืนนี้ ฮิลตัน ไม่ได้สัมผัสตัวเธอ เธอน่าจะหลับได้ง่ายมากกว่านี้ แต่กลายเป็นว่าดวงตาของเธอทำได้เพียงจ้องมองไปที่เพดาน ในขณะที่เธอคิดเกี่ยวกับการไปรายงานตัวกับ ฟัดด์ กรุ๊ป ในเช้าวันพรุ่งนี้ เธอก็รู้สึกกระวนกระวายใจเป็นอย่างมาก
มันจะเป็นไปได้ไหมนะ... ในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาเธอเริ่มคุ้นเคยกับการที่มีเขาโอบกอดเธอในตอนนอนกันนะ
เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด
ในที่สุดเจ้าตัวน้อยก็หลับไป เธอหลับตาลงพร้อมความคิดที่สับสนเป็นอย่างมากก่อนจะเข้านอนตามไปด้วย ในตอนที่เธอกำลังจะเข้าสู่ห้วงนิทราจู่ ๆ เธอก็รู้สึกได้ถึงลมหายใจที่เป่ารดอยู่ข้างหูซึ่งทำให้รู้สึกขนลุกเล็กน้อย ตอนแรกเธอคิดว่าเป็น เจลลี่ บีน ที่นอนละเมอมาหาเธอ เธอบ่นพึมพำขึ้นว่า “เจลลี่ บีน อย่ากวนนะคะ ไปนอนซะนะคนดี..."
เธอหันไปกอด ‘เจลลี่ บีน’ และพยายามทำให้ ‘เจ้าตัวน้อย’ สงบลง แต่เมื่อมือของเธอรับรู้ว่าเป็นผู้ชายเธอก็ตกใจตื่นขึ้นมาและเธอกระพริบตาทันที่ตื่น
ธะ… เธอไม่ได้กอดเจ้าตัวน้อย! แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ชายตัวโตแทน!
เธอ... เธอกำลังกอด ฮีลตัน...!
เวอเรียน แทบจะกรีดร้องออกมาดังลั่น แต่มือเรียวใหญ่ของฮีลตัน ปิดริมฝีปากของเธอไว้พร้อมกับที่เขาลดเสียงอันน่าดึงดูดของเขาเพื่อเตือนเธอว่า “เธอกำลังจะทำให้ เจลลี่ บีน ตื่นเหรอ?”
“อืม...” เธอดิ้นสองสามครั้ง “ฮีลตัน... คุณทำอะไรนะ... ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ...”
เจลลี่ บีน เริ่มนอนไกลจากพวกเขาทั้งคู่เมื่อไหร่กัน?
หลังจากเขาปล่อยมือออกจากปากของเธอ เธอก็ขมวดคิ้วและกำลังจะพูดขึ้น แต่ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกอบอุ่นที่ริมฝีปากแทน เธอรู้สึกว่าร่างกายของเธอแนบชิดกับเตียงนอนมากยิ่งเป็นเพราะเขานั้นแหละ
"... "
เวอเรียน รู้สึกกลัว เขากำลังจะทำอะไร?!
เจลลี่ บีน ยังคงนอนหลับอยู่ข้าง ๆ นะ…
เธอใช้กำปั้นเล็ก ๆ ของเธอผลักหน้าอกที่กำลังลุกเป็นไฟของเขาโดยเป็นการเคลื่อนไหวให้เบาที่สุด เธอลดเสียงลงและพูดว่า "เรากำลังจะทำให้ เจลลี่ บีน ตื่นขึ้นมานะ... รีบปล่อยฉันได้แล้ว... อืม... ฮีลตัน...!"
เธอเผลอตะโกนพยางค์สุดท้ายของคำว่า ‘ฮีลตัน’ ด้วยเสียงสูง การกระทำเช่นนี้ของเธอ มันไม่ได้ดูว่าเธอกำลังขัดขืน แต่เหมือนกับว่าเธอแสดงท่าทางยั่วยวนเขามากกว่า
ในตอนนี้ ฮีลตันอดไม่ได้ที่จะนึกถึงร่างกายอันน่าหลงใหลของเธอ ตอนที่ขึ้นมาจากสระว่ายน้ำในงานปาร์ตี้ของ วาเนลล์ ในค่ำคืนนี้
เขาจูบเธออย่างดูดดื่มและเรียกร้องมากขึ้นเรื่อย จนเธอรู้สึกว่าอากาศในปอดของเธอกำลังจะหมด เธอเหนื่อยหอบและร่างกายอ่อนแรง
เวอเรียน อยู่ในสถานการณ์ล่อแหลมด้วยอาการตื่นตระหนก “ฮีลตัน... คุณปล่อยฉันเดี๋ยวนี้...”
ไม่ต้องพูดถึงว่าความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขานั้นเป็นของปลอม แต่ เจลลี่ บีน ยังคงนอนหลับอยู่ข้าง ๆ เขาคงไม่คิดที่จะทำแบบนี้ต่อหน้าเธอ!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เล่ห์รัก ท่านประธาน