เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 476

หลังจากมื้อเย็น เฮเลนล้างจาน เช็ดมือของเธอจนแห้ง และตรงไปยังห้องนอนเพื่อหยิบชุดนอนของเธอออกมาก่อนจะไปอาบน้ำ

เธอเห็นกล่องของขวัญสีพีชในตู้เสื้อผ้าเมื่อตอนที่เธอไปหยิบชุดนอน มันมีริบบิ้นผูกไว้ทำให้ดูมีระดับและประณีต เฮเลนตกตะลึงกับสิ่งนั้น

คาร์เตอร์แอบซื้อของขวัญมาให้เธออย่างนั้นเหรอ?

เฮเลนเปิดกล่องและพบกับชุดเดรสชิ้นเดียวอยู่ข้างในนั้น เป็นเรื่องบังเอิญที่เดรสชุดนี้ดูเหมือนกับชุดที่เธอเคยเห็นในห้างสรรพสินค้าเมื่อสองวันก่อนเป๊ะ

ขณะกำลังถือชุดไว้ในมือเธอมองไปยังคาร์เตอร์ที่กำลังทำงานหนัก

ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่ชายหนุ่มคนนี้เรียนรู้ที่จะทำให้เธอประหลาดใจ?

เฮเลนวิ่งไปหาเขา “ที่รัก คุณกำลังซ่อนอะไรบางอย่างจากฉันอีกแล้วเหรอ? ชุดเดรสนี่มันยังไงคะ?”

แม้ว่าเสียงของเธอจะฟังเหมือนตั้งคำถามแก่เขา แต่ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความสุข

คาร์เตอร์ดึงเธอลงมาในอ้อมแขนของเขาและจ้องมองเธออย่างอ่อนโยน “ผมคิดว่าคุณน่าจะชอบชุดนั้นจริง ๆ? ผมไม่เคยซื้อของขวัญให้คุณเลยและมันก็ค่อนข้างนานแล้วที่คุณเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ ผมคิดว่ามันไม่มากเกินไปที่ผมจะซื้อชุดให้คุณสักชุด?”

เฮเลนกลั้นยิ้ม “แต่ชุดนี่มันแพงจริง ๆ นะคะ”

“แต่คุณชอบมัน”

ยิ่งไปกว่านั้นมันแค่ราคาประมาณสองพันเหรียญเท่านั้นเอง ต่อให้ชุดจะราคาสองหมื่นเหรียญมันก็ไม่แพงถ้ามันเป็นของคุณนายเกล

เฮเลนถามเขาอย่างสงสัย “คุณรู้ได้ยังไงว่าฉันจ้องชุดนี้ตอนที่ไปชอปปิงกับเวอเรียน?”

คาร์เตอร์ขมวดคิ้ว

เขาไม่สามารถรู้เรื่องนี้ได้จากการถามไปเรื่อย

คืนนั้นฮีลตันตั้งใจส่งข้อความมาเพื่อล้อเลียนเขา โดยพูดว่าผู้หญิงของเขาไม่สามารถพอที่จะซื้อชุดเดรสชิ้นเดียว แน่นอนว่าคาร์เตอร์ไม่ปล่อยเรื่องนี้ให้ผ่านไปง่าย ๆ ฮีลตันคือคนที่ช่วยเขาถามเวอเรียนเกี่ยวกับชุดนั้น มันเกิดขึ้นเพราะเวอเรียนถ่ายรูปที่เฮเลนกำลังสวมมันแล้วเธอก็ส่งมันมาให้คาร์เตอร์

คาร์เตอร์มองไปยังผู้หญิงบนตักของเขาและถอนหายใจเบา ๆ “คุณนายเกล คุณสมบูรณ์แบบในทุก ๆ ด้าน แต่คุณหมกมุ่นกับการช่วยสามีประหยัดเงินมากเกินไป”

“มันไม่ดีเหรอที่เป็นคนประหยัด? อย่าบอกนะว่าคุณอยากให้ฉันเป็นคนฟุ่มเฟือย?”

คาร์เตอร์หัวเราะคิกคักเขารู้ว่าเฮเลนรู้สึกไม่ดีต่อเขาเพราะมันไม่ง่ายเลยสำหรับเขาในการหาเลี้ยงชีพ เขายกมือเล็ก ๆ ของเธอมาตรงหน้าริมฝีปากและกดจูบลงบนหลังมือของเธอ “ผมรู้สึกไม่ดีที่ทำให้คุณทุกข์ทรมานเพราะผม ผมสามารถทำงานหนักเพื่อหาเงินได้ แต่จะเป็นอย่างไรถ้าคุณไม่ได้เห็นความสวยของตัวเองในช่วงที่คุณสวยที่สุด? คุณจะเสียใจกับมันไหมตอนที่คุณแก่ตัวลง?”

เฮเลนเสมองด้านข้าง “ดังนั้นสิ่งที่คุณจะพูดคือฉันไม่สวยพอและคุณเริ่มรู้สึกที่จะไม่ชอบฉันแล้ว?”

“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น คุณไปเรียนการบิดเบือนคำพูดของผมเพื่อให้ผมฟังดูแย่มาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?”

เฮเลนโอบแขนของเธอรอบคอของเขาและฝังหน้าของเธอลงบนคอของเขา “ฉันรู้ว่าคุณรักฉันและต้องการที่จะแสดงความรักต่อฉันมาก อย่างไรก็ตามฉันก็ไม่ค่อยมีโอกาสที่จะได้ใส่ชุดแพง ๆ แบบนี้ในวันปกติ แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้นฉันก็ชอบชุดนี้ที่คุณให้มาก ขอบคุณนะคะที่รัก!”

ผู้หญิงคนไหนไม่ชอบของขวัญอย่างเสื้อผ้าหรือลิปสติกบ้าง? ถึงแม้ว่าพวกเธอจะพูดว่ามันเปลืองเงินอยู่เสมอ แต่ในใจของพวกเธอก็รู้สึกดีใจมากอยู่ดี

คาร์เตอร์อุ้มเธอและเดินไปยังเตียงนอน “ผมชอบรับคำขอบคุณเป็นการกระทำที่เป็นรูปธรรมมากกว่า”

“แต่ฉันยังไม่ได้อาบน้ำเลย…”

คาร์เตอร์กดจูบที่ริมฝีปากของเธอขณะพูดด้วยเสียงแหบ “นั่นสมบูรณ์แบบ ค่อยอาบน้ำหลังจากที่เราออกกำลังกายเสร็จ”

เฮเลนพูดไม่ออก

…

มันเป็นเวลาเจ็ดโมงตอนที่คาร์เตอร์ตื่นนอน เขามองไปยังผู้หญิงซึ่งนอนอยู่ถัดจากเขาและมองดูเธอกำลังหลับปุ๋ย โทรศัพท์ของเขาดังขึ้น

เขาคว้าโทรศัพท์ของเข้ามาและดูหมายเลขผู้โทร เขาค่อย ๆ ดึงแขนตัวเองออกจากใต้ศีรษะของเฮเลนและลุกออกจากเตียง

เขาเดินไปที่ระเบียงและรับสาย

เสียงที่ฟังดูบงการของนายท่านดังเข้ามาในสาย “คาร์เตอร์ เกล แกทำให้ฉันประสาทเสีย! รีบกลับมาเมืองหลวงเดี๋ยวนี้!”

คาร์เตอร์ขมวดคิ้วเล็กน้อย นายท่านคำรามใส่เขาตั้งแต่เช้าตรู่นั่นทำให้เขาปวดหู “พ่อ ผมไม่อยากทะเลาะกับพ่อตั้งแต่เช้าแบบนี้นะ”