เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 519

เวอเรียนกับยานเดลกลับเข้าไปทานอาหารค่ำกับคนอื่นในบ้าน พวกเขาคุยกันสักพัก ก่อนที่บางคนจะขอตัวกลับบ้าน ส่วนคนที่เหลือก็กลับเข้าไปพักในห้อง

เวอเรียนท้องอืดเพราะกินเยอะ หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จแล้ว เธอก็ขึ้นไปนอนบนเตียง แต่ไม่รู้สึกง่วงนอน

เพราะส่วนใหญ่เธอจะนอนกับฮีลตัน จึงไม่ค่อยได้นอนคนเดียวและในคืนนั้น เธอก็นอนไม่หลับเลย เพราะไม่มีฮีลตันอยู่เคียงข้าง

ในตอนนั้น หน้าจอโทรศัพท์ของเธอก็สว่างขึ้นมา ฮีลตันส่งข้อความวีแชทมาหาเธอ

[คุณนายฟัดด์ หลับรึยัง?]

เมื่อได้อ่านข้อความแล้วเธอก็ยิ้ม เธอนอนพลิกตัวบนเตียงแล้วตอบเขา [ยัง ฉันนอนไม่หลับ]

ข้อแรก ฮีลตันไม่ได้นอนอยู่ข้างเธอ และข้อที่สอง เธอรู้สึกตื่นเต้นเพราะพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญ เธอจึงไม่รู้สึกง่วงนอนเลย

พวกเขาจัดพิธีแต่งงานกันหลังจากที่จดทะเบียนสมรสกันก่อนแล้ว แม้ว่าเธอจะรู้สึกว่ามันเป็นเพียงแค่พิธีการ แต่เธอก็รู้สึกตื่นเต้นกับงานแต่งงานของเธอ

นั่นเป็นเพราะว่าเธอแต่งงานกับผู้ชายที่ชื่อฮีลตัน เธอจึงตื่นเต้นและดีใจมาก

พวกเขาเป็นแค่สามีภรรยากันหลังจากที่จดทะเบียนสมรสกันแล้ว ในตอนนั้นเธอก็แค่อยากจะกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลมอนท์ แต่เบื้องหลังความสำคัญในการแต่งงานของพวกเขา มันก็ไม่ได้ง่ายไปมากกว่าการเดินเคียงคู่กันไปตามทางเดิน

เธอรักผู้ชายที่ชื่อ ฮีลตัน ฟัดด์มาก และนั่นก็เป็นงานแต่งงานที่เธอต้องการ

ฮีลตันไม่ได้พิมพ์อะไรมากในข้อความ [เป็นเด็กดีนะ นอนเถอะ พรุ่งนี้เช้าผมจะพาคุณกลับบ้าน]

เวอเรียนยิ้มหวาน [โอเค]

เธอถือโทรศัพท์ไว้ในมือแล้วเริ่มง่วงนอน และเธอก็นนอนหลับฝันดี

ในความฝัน เธอกับฮีลตันนอนบนเตียงที่โรยไปด้วยกลีบกุหลาบ พวกเขาเดินเที่ยวไปตามท้องถนนในหลายประเทศ ฟังเสียงนกและได้กลิ่นหอมของดอกไม้ เมื่อพระอาทิตย์ตกในตอนเย็น พวกเขายืนอยู่บนสะพานคู่รัก กำลังกอดและจูบกันอย่างดูดดื่ม พวกเขาเดินควงแขนกันผ่านทุ่งดอกไม้ เธอรู้สึกเหมือนผ่านไปนานนับศตวรรษ แต่เธอก็ไม่รู้สึกเบื่อหน่ายเลย

เช้าวันรุ่งขึ้น มาดามกันท์เข้ามาปลุกเธอ

ในรุ่งสาง ช่างทำผมและช่างแต่งหน้าที่พวกเขาจ้างมาก็มาถึง หลังจากที่เดินทางมาหลายชั่วโมง