เล่ห์รัก ท่านประธาน นิยาย บท 520

เมื่อถึงเวลาเก้าโมงครึ่ง เจ้าบ่าวก็กดกริ่งประตู

ซีลีนกับเซรีนหันมามองหน้าพร้อมกัน แล้วพวกเธอก็ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์

"ต้องเป็นเจ้าบ่าวแน่เลย เราไปขวางเขาที่ประตูกันเถอะ"

เวอเรียนกลัวว่าพวกเธอจะทำเกินไป ตอนที่เล่นเกมกับเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าบ่าว เธอจึงเตือน "อย่าเล่นแรงเกินไปนะ แค่เล่นเกมให้บรรยากาศมันสนุก แล้วค่อยปล่อยให้พวกเขาเข้ามานะ"

ซีลีนยิ้มแล้วมองเวอเรียน "เวอเรียน คุณยังไม่ได้แต่งงานกับเขาเลย คุณก็ช่วยเขาแล้ว ถ้าเราปล่อยให้เจ้าบ่าวเข้ามาได้ง่าย ๆ ต่อไปเขาก็ไม่หวงคุณน่ะสิ"

ยานิสเห็นด้วยและพยักหน้า มันจำเป็นที่ต้องทดสอบพวกเขา ก่อนจะปล่อยให้พวกเขาเข้ามาในบ้าน "ลีแอนนี่พูดถูกนะ"

ซีลีนกับเซรีนเดินไปที่ทางเข้าและยืนกอดอกอยู่ตรงหน้าประตู "วันนี้เป็นวันแต่งงานที่สำคัญ เจ้าบ่าวจะไม่ให้ซองแดงพวกเรา เพื่อทำให้มันสมบูรณ์แบบหน่อยเหรอ?"

ซีลีนกับเซรีนหาวิธีแกล้งเจ้าบ่าวกับเพื่อนเจ้าบ่าวอยู่หลายวิธี

ฮีลตันที่ยืนอยู่หน้าประตูตอบ "เปิดประตูก่อนสิ แล้วเราจะให้ซองแดง"

ซีลีนกับเซรีนเปิดประตู แต่พวกเธอก็ยังยืนขวางอยู่หน้าประตู เจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าบ่าวนั้นเป็นสุภาพบุรุษ พวกเขาจึงไม่บุกเข้าไปในบ้าน อีกอย่างมันก็เป็นแค่เกม และก็เป็นธรรมเนียมและกฎที่ปฏิบัติกันมา พวกเขาก็แค่ทำตามตำรา

ซีลีนกับเซรีนยื่นมือออกมาและแบมือ "ท่านประธานฟัดด์ ส่งซองแดงมาให้พวกเราด้วยค่ะ"

คุชหยิบซองแดง 20 ซองออกมาจากกระเป๋า เขายิ้มและส่งให้พวกเธอคนละสิบซอง "คุณเยลเลนกับคุณลุดด์ ในซองนี้มีเงินเยอะนะครับ คุณได้กันไปคนละสิบซอง ซองแดงนี้สมบูรณ์แบบ คุณไม่คิดแบบนั้นเหรอครับ?"

ซีลีนมองซองแดง เธอพยายามประเมินความหนาและน้ำหนักของซองแดง "ท่านประธานฟัดด์ก็ออกจะรวย ซองแดงพวกนี้จะมีค่ากับเขามากแค่ไหนกันเชียว? แต่เซรีนกับฉันเป็นคนใจดี เราจะไม่ทำให้พวกคุณลำบากก็แล้วกัน"

แซนด์เดอร์ยิ้ม เขาอยากผลักพวกเธอไปด้านข้างและเข้าไปในบ้าน "คุณผู้หญิงสองคนนี้ทั้งสวยและใจดี เราเข้าไปหาเจ้าสาวได้แล้วสินะ!"

ซีลีนกับเซรีนอ้าแขนกว้างเพื่อขวางพวกผู้ชาย

"อ๊ะ อ๊ะ! นี่มันเพิ่งเริ่มเท่านั้น อย่าได้คิดที่จะใช้โอกาสจากพวกเรา ก้าวเข้ามาในบ้านเชียวนะ!"

ในเมื่อเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวของฮีลตัน แซนด์เดอร์กับวิลสันต้องทำงานหนักเพื่อช่วยฮีลตัน แซนด์เดอร์ใช้ข้อศอกกระทุ้งวิลสันที่ยืนอยู่ข้างหลังเขา เขาหันหน้ามาข้างหลังแล้วกระซิบ "คร.จาร์เร็ต กล่อมเซรีนของคุณให้รีบปล่อยพวกเรา ให้เข้าไปข้างในเร็ว!"

วิลสันกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เซรีนก็พูดขัดจังหวะเขาด้วยน้ำเสียงเด็ดเดี่ยว "อย่าได้คิดเชียวนะ! วันนี้ฉันไม่ใช่แฟนของเขา! ฉันเป็นเพื่อนเจ้าสาวของเวอเรียน! พวกคุณอยากจะผ่านเข้ามาหลังประตูงั้นเหรอ? ไม่มีทางหรอก!"

ซีลีนกับเซรีนแปะมือกัน แล้วซีลีนก็ชมคู่หูของเธอ "เซรีน ฉันนับถือคุณจริง ๆ!"

"แน่นอน!"

ฮีลตันถือช่อดอกกุหลาบสีแดงไว้ระดับอกของเขา เขาถามอย่างสุภาพ "ถ้าอย่างนั้น พวกคุณอยากให้เราทำอะไร เพื่อปล่อยให้เราเข้าไปล่ะ?"

ซีลีนกับเซรีนมองตากัน สายตาของพวกเธอเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น พวกเธอพร้อมแล้วที่จะโค่นพวกผู้ชาย

"เจ้าสาวมีคำถามลับสมองมาทดสอบพวกคุณทุกคน"

แซนด์เดอร์ดูถูก "คำถามลับสมองนั้นง่ายจะตาย พวกเราสามคนมีไอคิวสูงมาก และพวกเราทุกคนก็มีการศึกษาสูง คุณคิดว่าเราจะกลัวแบบทดสอบเด็ก ๆ แบบนี้เหรอ? งั้นก็ถามมาเลย!"

เซรีนเป็นคนถาม "สัตว์สามตัวชนิดไหนที่สูงที่สุดในโลก?"

แซนด์เดอร์ตกใจ "อะไรกัน? ถามอะไรแปลก ๆ คุณหมายความว่ายังไง สัตว์สามตัวชนิดไหนที่สูงที่สุดในโลก? สัตว์ที่สูงที่สุดก็คือยีราฟน่ะสิ"

ซีลีนจับเวลาและเตือนพวกเขาอย่างใจเย็น "ฉันจะนับถอยหลังหนึ่งนาทีนะ ถ้าตอบไม่ถูกภายในหนึ่งนาทีนี้ พวกคุณทุกคนก็จะไม่ผ่านการทดสอบ"

แซนด์เดอร์หยิบมือถือออกมาหาคำตอบในโลกออนไลน์ แต่เธอก็แย่งมือถือมาจากมือของเขา "หาคำตอบในโลกออนไลน์มันขี้โกงนะ! แบบนี้ไม่นับคะแนน!"

"หา! คุณนี่ไม่มีเหตุผลเลย! เราหาคำตอบในโลกออนไลน์ก็ไม่ได้เหรอ?"

ฮีลตันยิ้ม เขาตอบคำถามโดยไม่ลังเลเลย "หมู นางหมาป่าจำแลง และแตน"

เซรีนทำตาโตด้วยความประหลาดใจ เธอไม่คิดว่าฮีลตันจะเดาคำถามได้ถูกต้อง "ท่านประธานฟัดด์ คุณฉลาดมากเลย!"