เมียเสี่ย นิยาย บท 51

“เดี๋ยวมานะ” ลรินลุกตามออกไปหลังจากนั้นสองนาที เพราะไม่อยากให้มันดูเหมือนตามเสี่ยไป ทั้งที่เธอตั้งใจตามเสี่ยขุนออกไปจริงๆ คนในเรือมีเยอะพอสมควร เธอจะบุ่มบ่ามมากไม่ได้ ต้องทำทุกอย่างให้เหมือนเป็นเรื่องบังเอิญ

ลรินเดินตามแผ่นหลังที่เธอเฝ้ามองมาตลอดไปทางท้ายเรือที่มีจุดให้นั่งวิวทิวทัศน์ เดินไปหยุดยืนข้างๆ ผู้ชายคนเดียวที่เธออยากแต่งงานด้วย

“หลินบอกแล้ว ว่าไอซ์อยากกลับไปหาเปรม”

ลรินตีความจากสิ่งที่คนทั้งสองแสดงออก อารยาเลือกนั่งข้างปัญณิสา และที่นั่งว่างตรงนั้นติดกับเปรมนัส เธอไม่รู้ว่าทั้งสองทะเลาะกันเรื่องที่เธอบอกว่าเปรมนัสอยากได้อารยาคืนหรือเปล่า แต่เดาไว้ว่าน่าจะเป็นเรื่องนั้น

“อืม”

“คุณจะทำยังไงต่อคะ” ลรินคว้ามือหนามาจับไว้ เธอพร้อมจะเป็นตัวเลือกให้เขาเสมอ ยังไม่ต้องหย่ากับยัยนั่นก็ได้ ขอแค่เขากลับมามีความสัมพันธ์กับเธอเหมือนที่เคย จะอยู่แบบหลบๆซ่อนๆก็ได้ เธอยอมทั้งนั้น

“ไม่รู้”

“ถ้าเหงา หลินช่วยได้นะคะ คุณไม่ต้องหย่าก็ได้ ขอแค่รับหลินไว้เป็นภรรยาคุณอีกคน หลินอยู่ไม่ได้จริงๆถ้าไม่มีคุณ”

ลรินซบหน้าลงกับท่อนแขนแข็งแรงที่เคยกอดเธอ แม้เสี่ยขุนจะไม่ได้รักเธอ แต่เขาปฎิบัติกับเธออย่างอ่อนโยนทุกครั้ง ให้เกียรติเธอมากกว่าใคร จนไม่มีผู้ชายคนไหนเทียบได้เลย

“เธออยากเป็นเมียน้อยฉันเหรอ”

“ไม่มีใครอยากเป็นแบบนั้นหรอกค่ะ แต่คุณบอกว่าจะไม่หย่านี่ค่ะ ให้เป็นน้อยหลินก็ยอม นะคะ หลินจะไม่เรียกร้องการแต่งงานก็ได้ ขอแค่คุณมาหาหลินบ้าง หลินคิดถึงคุณนะคะ”

ใบหน้าสวยเต็มไปด้วยน้ำตา คำที่คนพูดว่า รู้ค่าในวันที่เสียไป เธอเพิ่งเข้าใจก็ตอนที่เสี่ยมาบอกเลิกนั่นแหละ

“อืม งั้นเย็นนี้ไปบ้านเธอ” อัครราชหันกลับมามองนิ่งๆ ยิ่งเห็นสีหน้าดีใจของเธอเขายิ่งโกรธ เขาเป็นสามีเพื่อนเธอไม่ใช่เหรอ ความรู้สึกผิดชอบชั่วดี ไม่มีเลยใช่ไหม

“คะ? แต่เรามากับพวกนั้น”

“ฉันจัดการเอง” อัครราชถอนหายใจเบาๆ เขาเลวได้ขนาดนี้เลยเหรอ แต่ก็คงต้องยอมโดนด่าไปก่อน เผื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการจากผู้หญิงคนนี้

อัครราชเดินกลับไปนั่งรวมกับคนที่เหลือ โดยมีลรินเดินตามไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม อารยามองคนทั้งสองเงียบๆ โดยมีปัญณิสามองด้วยความเป็นห่วง

22.00 น.

เรือลำใหญ่วนกลับมาถึงท่าเดิม บรรยากาศในเรือคึกคัก เพราะคนในเรือเริ่มทยอยลงจากเรือ เสียงคุยจอแจดังไปทั่วบริเวณ แต่กลุ่มของอารยากลับเงียบสนิท ไม่มีใครกล้าพูดอะไรอีก

“ฉันให้คนมารับแล้ว ฉันต้องไปส่งหลิน”

อัครราชพูดขึ้นขณะเดินนำคนทั้งหมดมาที่รถ พูดจบก็ก้าวไปนั่งในรถของตัวเอง โดยมีลรินขึ้นไปนั่งด้านหน้าด้วยความลิงโลด และรถของเสี่ยขุนก็ขับออกไปทันที โดยทิ้งให้ทั้งสามคนยืนงง

“ไอซ์!” ปัญณิสาอ้าปากค้าง กับสิ่งที่สามีเพื่อนทำ ต้องเหี้ยขนาดไหน ถึงทิ้งเมียไปกับผู้หญิงคนอื่นหน้าด้านๆแบบนี้

“เปรมกลับเองนะ ในเมื่อเราก็ไม่ได้ชวนตั้งแต่แรก” อารยามองหน้าอดีตคนที่เธอเคยคบนิ่งๆ ยิ่งรู้ว่าเขากับเพื่อนเคยทำอะไรแบบนั้น เธอยิ่งเกลียดเขามากกว่าเดิม