เพลิงร้ายซ่อนรัก นิยาย บท 25
"ออกไป" เธอไล่ทั้งๆ ที่ยังอยู่ในอ้อมกอดอีกฝ่าย นอกจากเพลิงจะไม่ไปแล้วเขายังกอดเธอไว้แน่นกว่าเดิม "ฉันบอกให้ออกไปไง"
"ถ้าคุณไม่หยุดร้องไห้ผมก็จะไม่ออก"
"ใครบอกฉันร้อง"
"แล้วเสียงสะอื้นนี่คือเสียงอะไร"
"ฉันมันเป็นตัวปัญหา ไม่รู้จะเกิดมาทำไม"
"คุณอย่าพูดแบบนี้สิ"
ก๊อก ก๊อก พอได้ยินเสียงเคาะประตูทั้งสองคนถึงกับหันมองมาพร้อมกัน
"เมขลาออกมาข้างนอกหน่อยลูก" คนที่มาเรียกก็คือพุดตาล นางอยากให้เมขลารู้จักกับพลเอกเกษมราษฎร์ไว้
"ค่ะ" ขณะที่กำลังเช็ดน้ำตาเมขลามองตามผู้ชายที่กระโดดออกทางหน้าต่าง คำถามมากมายที่อยากจะถามเขา ทั้งเรื่องเกวลินและเรื่องที่เขาปรากฏตัวอยู่ที่นี่บ่อยครั้งมันคืออะไร
"คนนี้ไงคะ"
"หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้ม"
"ท่านนี้เป็นท่านพลเอกที่อยู่กรมเดียวกับ.." พุดตาลไม่ได้พูดต่อแต่พูดแค่นี้ก็คงจะเข้าใจกันแล้ว
"สวัสดีค่ะ" เมขลาพยายามไม่ให้ทั้งสองท่านมองเห็นว่าเธอเพิ่งร้องไห้มา
"วันหลังเดี๋ยวพากองทัพมาทำความรู้จักกันไว้"
"??" ประโยคที่ท่านพลเอกเกษมราษฎร์พูดออกมา เพลิงซึ่งกำลังเดินมายืนประจำการรออยู่ด้านหน้าก็ได้ยินเข้าพอดี
"ดีเหมือนกันนะคะให้เด็กรู้จักกันไว้" พุดตาลคิดว่าถ้าเด็กทั้งสองเข้ากันได้ ชีวิตของเมขลาก็คงจะดีขึ้นมาก เพราะถ้าอยู่แบบนี้เมขลาก็ดูเหมือนคนไม่มีตัวตน
"อะไรคือกองทัพคะ?" แต่เมขลาคิดไปถึงโน่น ท่านจะพาทั้งกองทัพมารู้จักเธอเลยเหรอ
"พี่กองทัพเป็นบุตรชายของท่านเกษมจ้า"
"ลูกชาย?" เมขลาคิดว่าดีนะที่อีตาบ้านั่นไม่ได้ยิน แต่ถึงได้ยินก็ช่างปะไรไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย ..แต่ที่จริงก็ได้ยินนั่นแหละเพียงแค่เพลิงยืนบังอยู่ตรงประตู..เมขลาก็เลยมองไม่เห็น
"ใครมาเหรอ..แล้วไหนแกบอกว่ามีธุระไง" พอเสร็จงานจากในค่ายทศกัณฐ์ก็รีบกลับมาบ้านก่อน เพราะยังมีงานต้องไปอีก แต่พอมาถึงก็เห็นว่าเพลิงยืนอยู่ด้านหน้า ทั้งๆ ที่เพลิงขอลางานราชการ บอกว่ามีธุระ
"ท่านพลเอกมาครับ"
"พลเอกไหน?" ทศกัณฐ์ก็เลยรีบเข้ามาดู ทีแรกยังคิดว่าเป็นพลเอกเรวทัต แต่ท่านจะมาทำไม
"สวัสดีครับ" เขาทำความเคารพแบบทหารที่เคารพผู้อาวุโสกว่า
"ตามสบายเถอะผู้พัน"
"ผมไม่ทราบว่าท่านจะมา"
"เพิ่งรู้ข่าวก็เลยแวะมาหาคุณพุดตาลหน่อย"
"ขอบพระคุณท่านมากครับ"
"ผู้พันทำดีที่สุดแล้วล่ะ" เกษมราษฎร์เอื้อมมือไปตบไหล่ทศกัณฐ์เล็กน้อย
ทศกัณฐ์อดไม่ได้ที่จะมองไปดูหน้าน้องสาว เพราะตั้งแต่มีข่าวออกมายังไม่ได้คุยกันเลย
วันต่อมา..
"ลูกอยู่ที่กรมเดียวกับผู้พันกองทัพใช่ไหม"
"ใช่ครับมีอะไรหรือเปล่าครับ"
"เมื่อวานนี้ท่านพลเอกพูดเปรยๆ ไว้อยากแนะนำให้น้องเราได้รู้จักกับตากองทัพ" พุดตาลเคยเจอลูกชายของพลเอกเกษมราษฎร์ช่วงออกงานอยู่บ่อยครั้ง
"แล้วน้องว่ายังไงครับ"
"น้องก็ไม่ได้ว่าอะไรหรอก คงแล้วแต่ผู้ใหญ่"
ในเวลานี้เพลิงทำได้แค่ยืนตัวตรง อยู่ข้างๆ ท่านผู้พัน ถึงแม้ว่าเขาจะจุกอยู่ในอกแต่ก็แสดงอะไรออกมาไม่ได้
"ถ้างั้นก็แล้วแต่ทางผู้ใหญ่แล้วกันครับ"
"แล้วนี่เราจะออกไปทำงานอีกแล้วเหรอ"
"ครับ วันนี้อาจจะได้กลับค่ำผมฝากคุณแม่ดูเอวาหน่อยนะครับ ช่วงนี้เธอแพ้ท้องหนัก" เพราะแพ้ท้องเอวาก็เลยไม่ค่อยออกจากห้อง
"เดี๋ยวแม่ดูแลให้ไม่ต้องเป็นห่วง ว่าแล้วนางก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน เพื่อไปดูลูกสะใภ้คนรอง
"มึงยืนทำอะไรอยู่ไอ้เพลิงตามมาสิ"
"ครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพลิงร้ายซ่อนรัก