"คุณจะบ้าหรือไง" เมขลาเหลือบตามองไปที่ประตู กลัวว่าเกวลินจะมาได้ยิน
"ถ้าไม่มีอะไรปิดปาก งั้นสงสัยผมคงต้อง.." คนร่างสูงไม่ได้พูดเปล่า แถมยังขยับเท้าถอยหลัง
"คุณเพลิง!" มือเรียวเอื้อมไปคว้าแขนของเขาแล้วดึงกลับมา ถึงแม้เธอจะดึงแรงกว่านี้เขาก็ต้านทานได้ แต่เพลิงแกล้งทำเป็น "..โอ๊ยนี่คุณ!"
"ใครบอกคุณกระชากตัวผมล่ะ" พอเธอดึงเข้ามาเขาก็ถือโอกาสโอบกอดร่างของเธอแน่นเลย
"ปล่อย..ฉันจะไปเตรียมเครื่องดื่ม"
"เดี๋ยวผมช่วย" เพลิงยอมปล่อยโดยดี..แล้วเดินไปหยิบแก้วน้ำที่อยู่ชั้นบนลงมาให้
เมขลามองตามแบบไม่สบอารมณ์ ..ปล่อยง่ายขนาดนี้เลยเหรอ
"ฉันลืมถาม..คุณมาถึงตั้งแต่เมื่อไร" หญิงสาวต้องได้รีบปรับอารมณ์ตัวเอง เพราะผู้ชายส่วนมากไม่รู้หรอกว่าผู้หญิงปากไม่ค่อยตรงกับใจ
"มาถึงก็มารับคุณเลย"
"เสร็จงานแล้วเหรอคะ"
"ยังหรอก"
กึก! เสียงแก้ววางลงกับที่รอง
"ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วย" เพลิงสะดุ้งเล็กน้อยนึกว่าตัวเองทำอะไรผิด ข้าศึกมานับสิบเขาก็ยังไม่สะดุ้งเลย
"งานไม่เสร็จแล้วกลับมาทำไมล่ะ"
"ท่านผู้พันอยากกลับมาดูอาการแพ้ท้องของภรรยา"
"หรือคะ!"
"..เอ่อ..ครับ"
เมขลารีบรินน้ำแล้วก็ยกออกมา เมื่อได้ยินคำตอบที่ไม่เข้าหูเท่าไร เพราะสิ่งที่เธออยากได้ยินไม่ใช่คำนี้
เพลิงก็รีบยกอีกถาดเดินตามหลังมาติดๆ
"คิดถึงคุณ" คนตัวสูงโน้มลงมากระซิบพูดข้างใบหู คำพูดแค่สามคำในประโยคเดียว มันทำให้ร่างกายของเธอร้อนวูบวาบขึ้นมาได้
แต่เมขลาก็ไม่ได้หยุด เพราะกลัวเกวลินจับผิดได้ หญิงสาวเดินมาที่ห้องประชุมโดยมีมือของเพลิงเอื้อมไปเปิดประตูให้ก่อน
"เราคงต้องหาวิธีส่งใหม่ แจ้งไปทางลูกค้าด้วยว่าเราเกิดปัญหาในการส่งสินค้า"
เพลิงเข้ามาได้ยินประโยคนี้พอดี และในขณะที่เขากำลังบริการน้ำ ก็ยังได้ยินอีกหลายประโยคที่มันดูไม่ปกติ
ขณะนั่งรถกลับบ้าน..
เมขลาแอบชำเลืองมองไปดูคนที่ทำหน้าที่ขับรถอยู่ข้างๆ ตั้งแต่นั่งรถมาเขายังไม่ได้พูดกับเธอสักคำ อุตส่าห์คิดว่าเขาจะเล่าเรื่องที่ไปต่างจังหวัดแต่นี่ดันเงียบมาตลอดทาง
จนรถมาหยุดอยู่เซฟเฮ้าส์
เพลิงจอดรถได้ก็รีบเข้าไปหาท่านผู้พัน ส่วนเมขลาทำได้แค่มองตาม "......."
ณ.เวลาต่อมา..
"สงสัยจะหลงกันมาก" ได้ยินรายงานจากลูกน้องแค่นี้ทศกัณฐ์ก็รู้แล้ว ว่าคงเป็นฝีมือของใครไปไม่ได้..นอกจากคนที่ทำทัณฑ์บนเขา
"คุณรามสูรไม่ได้พูดอะไรให้ท่านฟังเลยหรือครับ"
"คงกลัวเราเป็นห่วง" ช่วงนี้ทศกัณฐ์ไม่ได้ติดต่อรามสูรเพราะเจอหนักเหมือนกัน เขาก็ถูกย้ายไปเขตชายแดน กว่าจะหาเวลากลับมาหาภรรยาได้
หลังจากที่คุยกันเสร็จ ทศกัณฐ์ก็กลับเข้ามาในห้อง
"คุณจะนอนแล้วหรือคะ" เอวาอาบน้ำออกมาก็เห็นสามีนอนอยู่บนเตียง
เสียงตอบภรรยาแทบจะไม่ได้ยินเพราะเขาลืมตาไม่ขึ้น และอีกหนึ่งคนที่เหนื่อยมากก็คือเพลิง แทบจะพาร่างตัวเองกลับเข้าห้องไม่ไหวเกือบหลับอยู่หน้าห้องแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เพลิงร้ายซ่อนรัก