ฟีนิกซ์นิพพาน-จอมนางสะท้านพิภพ นิยาย บท 3

"ในห้องเกิดอะไรขึ้น? ยังไม่เริ่มอีกหรือ?"

"ดูท่าแล้วเงียบจัง อย่าบอกนะว่ายาปลุกเซ็กส์นี้ยังไม่สามารถกระตุ้นอีโง่นี้ได้นะ?"

"ไปดูซะ คนในเรือนหลักอีกไม่นานก็จะมาแล้ว เดี๋ยวเขาไม่ทันดูละครใหญ่

"ขอรับ"

เสียงรองเท้าเข้าใกล้พวกเขาเรื่อยๆ

สายตาของซูหนานมืดดำไปเลย

เป็นเพราะความรุนแรงของยาที่ทำให้หมดแรง ตอนนี้นางไม่สามารถขยับได้ แต่อีโง่ที่อยู่ข้างหน้านี้ไม่รู้ว่าเป็นไร ยารุนแรงนี้ใช้กับเขาไม่เกิดผลอะไรเลย ถ้ามีคนมาเห็นพวกเขาไม่ทำตามที่เขาคิด พวกเขาสองคนจะอันตรายแน่นอน

เสียงประตูเปิด

ประตูห้องถูกคนเปิดเข้ามา คนที่มามองเข้าไปในห้องนอน

ไม่ทันแล้ว!

"จิ่งเอ้อร์ใช่ไหม ทับบนตัวข้า เร็ว!"

คนนั้นฟังแล้วก็ทำตาม ร่างกายที่ใหญ่โตทับขึ้นไปบนร่างกายของซูหนานอี ไม่ได้เบาเลย

ซูหนานอีอยู่ข้างล่าง ถูกทับจนเกือบจะอาเจียนเป็นเลือดออกมา แต่คนนั้นยิ้มแล้วก็พูดอย่างน่ารักว่า"หอมจังเลย! ภรรยาเจ้าหอมจังเลย!"

ซูหนานอีอดทนที่จะทำตาขาว เสียงรองเท้ายิ่งมายิ่งใกล้ นางรีบทำเสียงตัวเองกลายเป็นแบบหวาดกลัว แล้วอ้าปาก

"อ้า!เจ้าทำอะไร ! เจ้าอย่าเปิดเสื้อข้า!"

"ช่วยด้วย!"

"ลามก!อีลามกนี่!ปล่อยข้า!"

คนที่ทับอยู่บนร่างกายนาง ได้ยินเสียงกรีดร้องของนางก็ตกใจ ตาที่โตนั้นมีแต่ความสงสัย"ภรรยา? เจ้าเป็นอะไร? เจ้าเจ็บที่ไหนหรือ?"

ซูหนานอีพูดแบบเบาๆ"จิ่งเอ้อร์เชื่อฟังนะ พูดว่าข้าหอม เร็วๆ"

คนนั้นกระพริบตา"ภรรยาจะเล่นเกมส์หรือ?"

"ใช่ เล่นเกมส์ พูดเร็ว"

"ภรรยา! เจ้าหอมอ่ะ! หวานจังเลย!"

"ไม่เอา! เจ้าทะลึ่ง! อย่า! อ๊ะๆๆ!"

นอกประตู คนที่เพิ่งเปิดประตูจะเดินเข้ามาก็ยิ้ม เห็นสองคตที่อยู่หลังที่กั้นไม่ค่อยชัด แต่ก็เห็นคนข้างในคนหนึ่งอยู่บน อีกคนอยู่ล่าง"โอ้โห รุนแรงขนาดนี้ อีโง่นี่เก่งหว่า"

"ดูท่าแล้ว สามารถเรียกคนมาได้แล้ว"

จนกว่าซูหนานอีร้องจนแทบจะไม่มีเสียงแล้ว เสียงรองเท้านั้นถึงค่อยๆไปไกล สุดท้ายประตูถูกคนข้างนอกล็อค

ซูหนานอีโล่งใจ เหงื่อเต็มหน้า แล้วพูดกับคนที่อยู่ข้างบนว่า

"จิ่งเอ้อร์ เจ้าลุกขึ้นได้แล้ว"

ชายนั้นลุกขึ้น ยกแขนเสื้อเช็ดเหงื่อบนหน้าผากของซูหนานอี"ภรรยาเหนื่อยแล้วใช่ไหม?"

ซูหนานอีหลบเขา แล้วตอบแบบขอไปที จากนั้นก็เริ่มหาทางออกในห้อง

หาไปหามา นางก็หาเจอเข็มเย็บเสื้อผ้าห่อหนึ่งในตัว

มองเข็มเย็บเสื้อผ้าที่มือตน ในที่สุดนางก็มองไปที่คนข้างหน้า

"เจ้ามีกังฟูไหม"

คนนั้นเกาหัว"กังฟู? แม่บอกแล้วว่า ถ้าไม่ถึงเวลาจำเป็นจริงๆใช้ไม่ได้ ดังนั้น ข้าคิดว่าข้าน่าจะเป็น"

ซูหนานอีฟังแล้วตาสว่างเลย”แล้วเมื่อภรรยามีอันตราย เอามาใช้ช่วยภรรยาใช้ได้ป่ะ?"