"เซี่ยโหเหยียนล่ะ" จักรพรรดิหนิงทรงถามอย่างเร่งรีบ
ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่สะดุ้ง และรีบกล่าวว่า "ทูลฝ่าบาท รัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ยถูกคุมขังอยู่ในห้องขังที่นั่น วันนี้ ไม่มีนักโทษคนใดในคุกรอดชีวิตมาได้"
จักรพรรดิหนิงได้ยินเรื่องนี้ขมวดคิ้วทันที สีพระพักตร์ดูไม่พอพระทัยเล็กน้อย "เรื่องสำคัญเยี่ยงนี้ เจ้าเพิ่งมารายงาน สมควรต้องโทษอย่างไร!"
ผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่คุกเข่าลงพื้นทันที ขออภัยโทษซ้ำๆ "ฝ่าบาทได้โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วย โปรดไว้ชีวิตหม่อมฉันด้วยพ่ะย่ะค่ะ เป็นเพราะหม่อมฉันประมาทไปพ่ะย่ะค่ะ"
"ประมาท? ประมาทเลินเล่อหนึ่งประโยคสามารถแก้ปัญหานี้ได้หรือไม่" จักรพรรดิหนิงสูดหายใจเข้าลึกๆ พระองค์สามารถปล่อยวางการตายของหนิงหัวจิ้งได้ แต่การตายของเซี่ยโหเหยียนเป็นเรื่องที่ยากจะรับมือ ไม่ว่าในกรณีใด คนผู้นั้นคือรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ย รัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ยเสียชีวิตในคุกของแคว้นหนิง เกรงว่าจะแก้ปัญหากันลำบาก
"เชิญฮ่องเต้เซี่ยเสด็จมาที่นี่เถิด" จักรพรรดิหนิงตรัสพร้อมระงับความโกรธในพระทัย
กงกงถอยไปอย่างรวดเร็ว จักรพรรดิหนิงจึงใช้พระเนตรมองผู้พิพากษาสูงสุดแห่งศาลต้าหลี่อย่างดุดัน "ยังไม่รีบนำทางไปยังห้องขังของรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ย"
หยุนชางหันศีรษะและเหลือบมองไปที่ศพหญิงสาวบนพื้น เงียบไปครู่หนึ่ง รู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ เมื่อนางรู้ว่าศาลต้าหลี่ถูกไฟไหม้ นางคิดว่าเรื่องนี้คงพุ่งเป้ามาที่ตัวนาง หนิงหัวจิ้งเพิ่งเข้าคุก ถูกเกิดไฟไหม้ เรื่องนี้ช่างเรื่องบังเอิญเกินไป
แต่ว่าตอนนี้เพิ่งพบว่า เซี่ยโหเหยียนก็เสียชีวิตในคุกนี้ ถ้าเพียงแต่จะฆ่าหนิงหัวจิ้ง คงเป็นการลงทุนที่มากเกินไป
หยุนชางขมวดคิ้ว และจ้องมองไปที่จิ้งอ๋องที่ไม่ปริปากพูด ราษฎรได้รู้ตัวตนของจิ้งอ๋องเมื่อวันก่อน และเมื่อวันก่อน เซี่ยหวนอวี่และเสด็จพ่อได้ประกาศราชโองการร่วมพันธมิตรเช่นกัน เมื่อวานนี้ ศาลต้าหลี่เกิดเพลิงไหม้ เซี่ยโหเหยียนรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ยเสียชีวิตในคุก
ช่างเป็นแผนการยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวที่ยอดเยี่ยมมาก ทั้งนางและจิ้งอ๋อง ก็ถูกกวาดเข้าไปในพายุลูกนี้ หากก้าวผิดแค่ก้าวเดียว เกรงว่าชื่อเสียงจะถูกทำลาย
ห้องที่เซี่ยโหเหยียนถูกกักตัวอยู่ไม่ไกลจากห้องของหัวจิ้ง ห่างออกไปไม่กี่ก้าว เซี่ยโหเหยียนนอนคว่ำหน้าลงกับพื้น ไม่เหมือนกับศพของหนิงหัวจิ้ง เพราะเขาไม่ได้นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าของเขาเหมือนไม่ได้ถูกเผา จักรพรรดิหนิงขมวดคิ้ว สั่งให้คนพลิกศพกลับ
ใบหน้าของเซี่ยโหเหยียนแทบจะไม่ไหม้ ดวงตาของเขาปิดสนิท ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด และส่วนที่เหลือเป็นสีดำไหม้เกรียม หัวของเขาเกือบไหม้หมด หยุนชางเหลือบมอง ก็รู้ได้เลยว่าคนนี้คือเซี่ยโหเหยียนตัวจริง แม้แต่หน้ากากหนังมนุษย์ที่ดีที่สุดก็ยังมีร่องรอยเล็กน้อยรอบๆขอบหน้า แต่ถึงแม้ศีรษะของศพนี้จะถูกเผาจนสุดจุดก็ไม่มีร่องรอยการสวมหน้ากากเลย
เซี่ยโหเหยียนคือตัวจริง แต่หนิงหัวจิ้งคือตัวปลอม ความคิดของฆาตกรคืออะไร? หยุนชางขมวดคิ้วเพียงรู้สึกสับสนเล็กน้อย
เซี่ยหวนอวี่ถูกพาเข้ามา เมื่อเขาเห็นศพของเซี่ยโหเหยียน ก็หยุดเล็กน้อยก่อนที่จะตรัสว่า "เป็นเหยียนเอ๋อร์" ใบหน้าของเขาซีดเล็กน้อย
จักรพรรดิหนิงพยักหน้า "เรื่องนี้เกิดในคุกของแคว้นหนิง ข้าจะสืบหาความจริงให้เร็วที่สุด รับผิดชอบต่อรัชทายาทแห่งแคว้นเซี่ย"
หยุนชางเห็นเซี่ยหวนอวี่มองไปที่ศพเป็นเวลานาน เขานั่งลง ก้มลงแตะใบหน้าของ เซี่ยโหเหยียน หลังจากเงียบไปนาน เขาก็ลุกขึ้นยืนอย่างกระทันหัน จนไม่สามารถยืนอย่างมั่นคงได้ชั่วขณะหนึ่ง ทำให้เดินโซเซไปสองก้าวถึงหยุดยืนนิ่ง เงยขึ้นและตรัสว่า "ร่างของจิ้งเอ๋อร์วางไว้ที่ก่อน ให้เจ้าหน้าที่ชันสูตรศพมาตรวจดู ถ้าตรวจสอบหมดแล้ว ขอฝ่าบาทส่งคนมาแจ้งข้าด้วย ข้าจะได้ให้คนมาพาเขากลับ"
จักรพรรดิหนิงตอบรับแค่ "อืม" และหยุดไปครู่หนึ่งก่อนเงยหน้ามองไปที่จิ้งอ๋อง "กลิ่นของน้ำมันตุงในคุกนี้แรงเกินไป ชิงเหยียนเจ้าส่งฮ่องเต้เซี่ยเสด็จกลับไปก่อนเถิด"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง