ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 463

"หลังจากที่นายท่านตีคุณชาย ก็ได้สั่งให้องครักษ์ส่งคุณชายกลับมาที่จวน แต่ไม่คาดคิดว่าระหว่างทางนั้น คุณชายได้สั่งให้บ่าวใช้ออกมาล้อมองครักษ์เอาไว้ เพื่อที่คุณชายจะได้หาโอกาสหนีไป คุณชายกลัวว่าองครักษ์จะตามมาทัน จึงได้วิ่งเข้าไปในซอยข้างๆ อย่างเร่งรีบ เมื่อองครักษ์จัดการเหล่าบ่าวใช้เรียบร้อย และกำลังวิ่งเข้าซอยมาตามตัวคุณชาย ก็ได้ยินเสียงร้องของคุณชายร้อง จากนั้นก็ตามมาด้วยเสีย "ดุ๋ม" องครักษ์พบรองเท้าของคุณชายอยู่ริมบ่อน้ำ และรู้สึกไม่ดีอย่างมาก จึงรีบโดดเข้าไปในบ่อน้ำ และพบว่าคุณชายตกลงไปในบ่อจริงๆ เพียงแต่เมื่อช่วยคุณชายขึ้นมาจากบ่อแล้วก็พบว่าสายเกินไปแล้วขอรับ..........."

"องครักษ์ได้พบร่องรอยของคนอื่นๆ แถวๆ ที่เกิดเหตุหรือไม่?" หลิ่วหยินเฟิงขมวดคิ้วและถามด้วยเสียงต่ำ

บ่าวใช้ส่ายหน้า "องครักษ์กล่าวว่าไม่พบขอรับ"

หลิ่วหยินเฟิงขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนี้ โบกมือแล้วพูดว่า "ลงไป"

หลิ่วหยินเฟิงมองบ่าวใช้เคลื่อนย้ายศพของหลิ่วฮวานเชิง จากนั้นก็ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกิดขึ้นภายในใจของเขา เขากลัวว่าสิ่งที่ตนคาดเดาเมื่อตอนอยู่บนรถม้าจะเป็นจริงไปแล้ว ไม่ว่าหลิ่วฮวานเชิงจะซุ่มซ่ามแค่ไหน แต่ก็คงไม่ถึงขั้นที่มองไม่เห็นบ่อน้ำใหญ่ๆ นั่น แน่นอนว่าต้องมีคนตั้งใจทำ ด้วยยศถาบรรดาศักดิ์และอำนาจของจวนหลิ่วที่มีในเมืองจิ่นนี้ หากคิดอยากจะลงมือกับหลิ่วฮวานเชิง ก็คงต้องทราบว่าตัวเองนั้นมีอำนาจเพียงใด นอกเสียจากอ๋องเจ็ดแล้วคงไม่มีใครทำได้แล้ว เพียงแต่ การเคลื่อนไหวของอ๋องเจ็ดนั้นเร็วและโหดร้ายกว่าที่เขาคิดไว้เป็นอย่างมาก ไม่ทราบว่าเมื่อหลิ่วจิ้นฟื้นขึ้นมาและทราบเรื่องนี้ เขาจะมีปฏิกิริยาอย่างไร

คนในจวนกั๋วกงที่กำลังพูดคุยเรื่องที่เกิดหน้าจวนเมื่อสักครู่นี้ได้รับรายงานจากคนใช้ " คุณชายหลิ่วหนีไปขณะที่ถูกนำตัวกลับไปที่จวนขอรับ แต่เขากลับพลาดตกลงไปในบ่อและจมน้ำเสียชีวิตขอรับ"

คนที่นำข่าวมาบอกคือฮวาคัง สามีของเสิ่นอี๋หลาน

"จมน้ำเสียชีวิตแล้วอย่างนั้นหรือ?" ทุกคนในห้องโถงล้วนตกตะลึงอย่างมาก "หากว่าหลิ่วฮวานเชิงมิได้เมาสุรา ก็คงไม่ถึงขั้นที่มองไม่เห็นบ่อน้ำในกลางวันแสกๆ อย่างนี้กระมั้ง?"

กั๋วกงฮูเหรินถือสายประคำในมือ นางขมวดคิ้ว หยุดหมุนลูกประคำในมือ เงยหน้าขึ้นและมองไปที่หยุนชางครู่หนึ่ง จากนั้นก็ละสายตาออก

"เขาถูกสังหารหรือ? แม้ว่าหลิ่วฮวานเชิงนั้นจะทำตัวเหลวไหลเล็กน้อย และด้วยเหตุการณ์เที่ยวผู้หญิงการพนันก็ได้สร้างเรื่องทำให้ผู้อื่นโกรธเคืองไม่น้อย แต่ในเมืองจิ่นนี้มีใครกล้าที่จะลงมือกับจวนหลิ่ว หรือว่าอ๋องเจ็ดล่ะ? คนที่อยากฆ่าหลิ่วฮวานเชิงนั้นมีไม่น้อย แต่คนที่กล้าทำนั้นกลับมีไม่มาก ครั้งนี้เป็นกระไรไปหรือ?"

หยุนชางครุ่นคิดครู่หนึ่งก่อนจะหันไปมองเสิ่นอี๋หลานและกล่าวว่า "เรื่องนี้อาจเป็นฝีมือของอ๋องเจ็ด"

"อ๋องเจ็ดหรือ?" เสิ่นอี๋หลานอุทานออกมา หลังจากครุ่นคิดสักพัก ก็ส่ายหน้าอีกครั้ง "ไม่ใช่หรอกกระมั้ง ไม่ว่าอย่างไรหลิ่วฮวานเชิงก็ถือเป็นท่านลุงของอ๋องเจ็ดมิใช่หรือ?"

หยุนชางหัวเราะเบาๆ และพยักหน้าพร้อมกล่าว " ก็เป็นเพราะหลิ่วฮวานเชิงเป็นท่านลุงของอ๋องเจ็ดนั่นแหละ"