ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 499

จากนั้นก็มีสายลับตามไป แววตาของเฉี่ยนอินมองไปที่กริชเดินเข้าไปสองก้าวและอยากเก็บมันขึ้นมา หยุนชางรีบหยุดนางเอาไว้ "รอเดี๋ยว ระวังมีพิษ"

เฉี่ยนอินตกตะลึง จากนั้นก็รีบหยิบผ้าออกมา และย่อตัวลงเก็บกริชนั้นขึ้นมาอย่างระมัดระวัง แล้วยื่นไปให้หยุนชาง

หยุนชางมองดูและกล่าวเบาๆ ว่า "นี่เป็นกริชฝังไข่มุก เจ้าของกริชนี้คงเป็นคนที่ร่ำรวยอย่างมาก นำกลับไป ข้าอยากรู้จริงๆ ว่า พวกเขาจะเริ่มกระไรกัน"

หลังจากกลับไปถึงเรือนรับรองไม่นาน สายลับก็กลับมา "ข้าน้อยตามไม่ทันขอรับ ดูเหมือนในลานนั้นจะมีอุโมงค์ลับขอรับ ข้าน้อยหาจนทั่วแล้ว แต่ก็ไม่พบใครเลยขอรับ"

หยุนชางสง่าผ่าเผย ค่อย ๆ ยิ้มมุมปากขึ้นมาและกล่าวว่า " หากเป็นเช่นนี้ ดูเหมือนว่าจะถูกวางแผนไว้ก่อนแล้ว"

"ให้หม่อมฉันส่งคนไปถามว่าลานนั้นเป็นของใครดีหรือไม่เพคะ?" เฉี่ยนอินกล่าวอย่างรวดเร็ว

หยุนชางส่ายหน้า "ในเมื่อวางแผนมาแล้ว ก็คงมิได้ทิ้งเบาะแสอะไรไว้ให้เรา ตั้งแต่ที่เราพบหญิงสาวนั้นจนเจอนาง เราเดินทางราวๆ สิบห้านาที ข้าคิดว่าไม่ว่าพวกเราเจอนางที่ใด นางก็คงพาเราไปถึงที่นั่นอย่างแน่นอน"

หยุนชางจ้องมองไปที่กริช " นางพยายามเช่นนี้ อาจเป็นเพราะอยากทิ้งกริชนี้ไว้ให้เรา ไม่ทราบว่าในกริชนี้มีอะไรแปลกๆ หรือ"

เฉี่ยนอินเงียบไปครู่หนึ่งแล้วจึงกล่าวว่า "ให้หม่อมฉันไปตามท่านอ๋องกลับมาถามท่านดีหรือไม่เพคะ?"

"กี่ยามแล้ว" หยุนชางถามด้วยเสียงเบา

"ยามเซิน (ช่วงบ่าย) สิบห้านาทีเพคะ" เฉี่ยนอินตอบอย่างรวดเร็ว

หยุนชางครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วส่ายหน้า "ช่างเถอะ อีกไม่นานท่านอ๋องก็คงกลับมา มิต้องรีบร้อนหรอก"

เฉี่ยนอินพยักหน้าเมื่อได้ยินหยุนชางกล่าวเช่นนี้ และพูดด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบาว่า "เช่นนั้นบ่าวขอตัวไปเตรียมอาหารค่ำนะเพคะ"

เฉี่ยนอินออกไป หยุนชางไม่มีกระไรทำ จึงนั่งที่เบาะนุ่มและอ่านหนังสือ หลังจากผ่านไปสักครู่ กลับพบว่าสาวใช้วิ่งเข้ามาอย่างรีบร้อน " นายหญิงเพคะ มีคนอยู่นอกเรือนรับรองเพคะ ดูจากการแต่งกายแล้วเหมือนเป็นเจ้าหน้าที่ของที่ทำการเพคะ โดยกล่าวว่าคุณชายหลิ่วมีเรื่องเข้าพบ ขอให้นายหญิงไปพบเพคะ"

"หลิ่วหยินเฟิงหรือ?" มือของหยุนชางที่กำลังพลิกหนังสือชะงักเล็กน้อย แต่คิดในใจว่า ลั่วชิงเหยียนคงอยู่กับหลิ่วหยินเฟิงมิใช่หรือ แล้วเหตุใดจึงให้เจ้าหน้าที่ของที่ทำการมาตามนางหรือ?"

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง หยุนชางก็รีบพูดกับสาวใช้ว่า "เจ้าไปคุยกับเจ้าหน้าที่ว่าข้ากำลังพักผ่อน ให้พวกเขารอครู่หนึ่ง เมื่อข้าแต่งกายเตรียมตัวพร้อมแล้ว ข้าจะออกไป"

สาวใช้ถอยออกไป หยุนชางปรบมือและตามสายลับออกมา "ไปหาว่าท่านอ๋องอยู่ที่ใด ดูว่าเขาอยู่กับหลิ่วหยินเฟิงหรือไม่ และถามด้วยว่า หลิ่วหยินเฟิงสั่งให้เจ้าหน้าที่ที่ทำการมาตามข้าหรือไม่?"

สายลับรีบตอบรับและออกไป หยุนชางยืนขึ้น และครุ่นคิดเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ แต่กลับรู้สึกว่า เรื่องนี้ดูมีเงื่อนงำเล็กน้อย