หยุนชางตามเซี่ยหวนอวี่และเข้าไปในห้องบรรทม เซี่ยหวนอวี่เสด็จไปที่เก้าอี้ข้างหน้าต่างแล้วนั่งลง หยุนชางสำรวจในห้อง แม้ว่าจะเป็นเพียงตำหนักข้าง แต่อาจเป็นเพราะการที่หลินโยวหรานตั้งครรภ์ ของตกแต่งในห้องก็ไม่ได้ดูธรรมดา และมีหลายอย่างที่ควรจะเป็นของใหม่ เช่น ลวดลายบนฉากกั้น และลายดอกไม้ที่แกะสลักบนโต๊ะและเก้าอี้ เป็นลวดลายใหม่ที่เพิ่งมีในไม่นานมานี้
หยุนชางเห็นมีนางกำนัลยืนอยู่หลังฉากกั้นอย่างเลือนลาง หยุนชางเหลือบมองไปที่เซี่ยหวนอวี่ เห็นว่าเขามองไปที่ฉากกั้นด้วยสีหน้าที่เย็นชา หลังจากครุ่นคิดนางก็เดินอ้อมฉากกั้นเข้าไป
ด้านหลังฉากกั้นมีเตียงไม้มะฮอกกานีแกะสลักขนาดใหญ่ และหลินโยวหราน นอนอยู่บนเตียงนั้น สีหน้าของนางซีดเล็กน้อย และมีเหงื่อเย็นเล็กน้อยบนหน้าผากของนาง
"พระชายารุ่ย…" เมื่อเห็นหยุนชางเดินเข้ามา หลินโยวหรานดูเหมือนจะโล่งใจ ดวงตาของนางมีน้ำตาคลอ "พระชายารุ่ย มีคนต้องการทำร้ายเด็กในท้องของข้า แต่ไม่ใช่เซียงกุ้ยผิน"
แน่นอนว่าไม่ใช่หนิงเชียน หนิงเชียนเป็นคนของนางจะทำร้ายลูกของหลินโยวหรานได้อย่างไร หยุนชางคิดในใจ แต่นางไม่เข้าใจว่าทำไมหลินโยวหรานต้องเน้นประโยคดังกล่าว หลังจากนั้น นางนั่งลงข้างเตียง แล้วพูดว่า "ขอมือฮุ่ยจาวอี๋ให้หม่อมฉันตรวจชีพจรหน่อยได้ไหมเพคะ"
หลินโยวหรานพยักหน้า และยื่นมือออกจากผ้าห่ม มือของหลินโยวหรานเย็นเล็กน้อย หยุนชางขมวดคิ้ว และตรวจอย่างละเอียดสักพัก หลังจากนั้นไม่นาน ครรภ์มีความไม่เสี่ยงแท้งจริงๆ
หยุนชางมองดูลิ้นของหลินโยวหรานใกล้ๆ และตรวจตาอีกครั้ง ไม่น่าจะถูกวางยาพิษ และไม่เหมือนจะทานยาที่จะทำให้เกิดการแท้ง
"ฮุ่ยจ้าวอี๋บอกสถานการณ์เฉพาะให้ได้หรือไม่ ทำไมถึงรู้สึกปวดท้อง? เริ่มปวดท้องเมื่อไหร่?" หยุนชางถามเบาๆ
หลินโยวหรานพยักหน้า น้ำเสียงของนางอ่อนแรงเล็กน้อย "บ่ายนี้ข้านอนพักไปครู่หนึ่งและตื่นขึ้น เซียงกุ้ยผินเข้ามาคุยกับข้าสักพัก เราบอกว่าเราจะไปเดินเล่นในอุทยานหลวงด้วยกัน หลังจากเดินได้ประมาณสองเค่อ ข้ารู้สึกปวดท้องเล็กน้อย แต่ไม่ได้ไม่ใส่ใจนัก และเดินเล่นเพียงชั่วครู่ พอกลับมาก็พบว่ามีอาการปวดท้องและมีอาการกำเริบ และมีเลือดออกเล็กน้อย ข้าจึงตื่นตระหนก รีบตามหมอหลวง แต่ตรวจเป็นเวลาเวลานานหมอหลวงก็ไม่ทราบว่าเกิดอะไรขึ้น ดังนั้นจึงเชิญพระชายาเข้าวังเป็นการพิเศษ"
"เดินเล่น?" หยุนชางขมวดคิ้วและพึมพำ
หลินโยวหรานตอบรับ "ใช่ ก็แค่เดินเล่นอยู่ในอุทยานหลวง"
หยุนชางรู้สึกสับสนเล็กน้อย เมื่อตกเลือด นั่นเป็นสัญญาณของการแท้งบุตร และเด็กในครรภ์มีความเสี่ยงจริงๆ จากการตรวจชีพจรของหลินโยวหรานในก่อนหน้านี้ แม้ว่าอาการแพ้ท้องจะรุนแรง แต่ทารกในครรภ์ก็ปกติดีทุกอย่าง แต่เหตุใดหลังจากสิบวันต่อมา ครรภ์ของนางก็มีวิกฤติในทันใด
หยุนชางถามอย่างละเอียดอีกว่าหลินโยวหรานกินอะไรบ้างเมื่อเร็วๆนี้ แต่ไม่มีข้อมูลพิเศษนัก หลังจากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงฝีเท้า หลังจากนั้นไม่นานคำถามของฮองเฮาก็ดังเข้ามา "พระชายารุ่ย ได้เบาะแสอะไรหรือยัง? เกิดขึ้นกับร่างกายของฮุ่ยจาวอี๋หรือไม่ เด็กในท้องของนางเป็นอย่างไรบ้าง?"
หยุนชางขมวดคิ้ว ก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง