ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 668

หลังจากที่ทั้งสองทานอาหารเรียบร้อยแล้ว ลั่วชิงเหยียนก็พาหยุนชางเข้าไปพักผ่อนที่ห้องด้านใน เมื่อหยุนชางตื่นขึ้นมาลั่วชิงเหยียนก็ลุกไปนานแล้ว ม่านเตียงก็ถูกปล่อยลงมา เหมือนว่าเสียงของลั่วชิงเหยียนจะดังมาจากด้านนอก ราวกับว่ากำลังสั่งสายลับว่า " ข้าว่าแล้วว่าเขาไม่อยู่นิ่งๆ อย่างแน่นอน ทันทีที่ข้าไปก็เริ่มไม่อยู่นิ่งแล้ว จับตาดูให้ดี หากว่ามีการเคลื่อนไหวใดๆ มาแจ้งข้าทันที"

มีเสียงตอบรับต่ำๆ ดังขึ้น จากนั้นก็เป็นเสียคำสั่งที่เฉยเมยของลั่วชิงเหยียน "ไปได้แล้ว"

หลังจากนั้นไม่นาน เสียงของลั่วชิงเหยียนก็ดังมาจากนอกผ้าม่านข้างเตียง "ชางเอ๋อร์ตื่นแล้วหรือ?"

หยุนชางเปิดม่านออกแล้วมองไปที่ลั่วชิงเหยียน "เกิดเรื่องกระไรขึ้นหรือ?"

ลั่วชิงเหยียนยิ้มแล้วเปิดม่านออกแขวนกลับไป จากนั้นก็นั่งที่ข้างเตียงแล้วผมที่ยุ่งเหยิงของหยุนชาง เขากล่าวพร้อมรอยยิ้มว่า "ไม่ใช่เรื่องใหญ่กระไร พ่อบ้านหลิวรออยู่ด้านนอกแล้ว เจ้าจะลุกหรือยัง?"

หยุนชางพยักหน้าลั่วชิงเหยียนจึงไปหยิบรองเท้ามาด้วยตนเองแล้วสวมให้หยุนชาง จากนั้นจึงพยุงหยุนชางให้ยืนขึ้น

หยุนชางเรียกเฉี่ยนจั๋วเข้ามาแต่งกายให้นางเรียบร้อยแล้ว จากนั้นก็ออกจากห้องไปพร้อมกับลั่วชิงเหยียน พ่อบ้านหลิวพอลั่วชิงเหยียนและหยุนชางเดินไปที่นาด้วยตนเอง "ตอนนี้เป็นฤดูหนาว ที่ดินส่วนใหญ่จะปลูกหัวไชเท้าและกะหล่ำปลี นอกจากนี้ก็จะมีขึ้นฉ่ายและกระเทียมอยู่บ้างขอรับ"

หยุนชางพยักหน้า นางแค่ชอบความรู้สึกของการเดินในที่นา เป็นการพักผ่อนที่หาได้ยาก ในนามีเกษตรกรที่มาเช่าที่กำลังทำนาอยู่ อาจเป็นเพราะว่าลั่วชิงเหยียนและหยุนชางเด่นมากจนเกินไป ตลอดทางที่เดินมานั้นพวกเขาได้รับความสนใจอย่างมาก

พวกเขาเดินวนไปหนึ่งรอบ ลั่วชิงเหยียนบอกว่าข้างนอกอากาศเย็น ไม่เหมาะกับการอยู่นานๆ จึงให้หยุนชางกลับเข้าบ้านไป

หยุนชางดื่มชาร้อนๆ ไปหนึ่งแก้ว แล้วจึงกล่าวต่อพ่อบ้านหลิวว่า " สองสามวันที่ผ่านมานี้ข้าตรวจดูเล่มบัญชีของที่นาตลอด ที่นานี้เปลี่ยนนายบัญชีคนใหม่หรือ? ข้าเห็นว่าเล่มบัญชีที่ทำขึ้นมาเมื่อเดือนที่แล้วละเอียดอย่างมาก............."

พ่อบ้านหลิวได้ยินเช่นนี้ก็ยิ้มแล้วตอบว่า " ได้เปลี่ยนนายบัญชีไปขอรับ เรื่องนี้ต้องขอบคุณพระชายาขอรับ ก่อนหน้านี้พ่อบ้านได้ส่งตัวขอทานหญิงมาที่หมู่บ้านของเรา ไม่คาดคิดว่าหวังว่าขอทานหญิงนั้นเป็นคนที่รู้หนังสือ อีกทั้งยังมีฝีมือทำบัญชีที่ดีเสียด้วย เหมือนว่าข้าน้อยเก็บสมบัติมาดิ้นหนึ่งเลยขอรับ และช่วงนั้นภรรยาของนายบัญชีคนเก่าคลอดลูกพอดี จึงขอลาออก ข้าน้อยก็ได้ให้ยายอิงมาเป็นนายบัญชีแทนขอรับ"

"ขอทานหญิง?" หยุนชางคิดไม่ออก จึงหันไปมองเฉี่ยนจั๋ว

หลังจากที่เฉี่ยนจั๋วครุ่นคิดเล็กน้อยก็กล่าวว่า "อาจจะเป็นขอทานหญิงที่พระชายาพบตรงหน้าจวนท่านอ๋องเพคะ คนเฝ้าประตูกล่าวว่าขอทานหญิงคนนั้นมักจะขอทานอยู่หน้าจวนของเราเพคะ คนเฝ้าประตูรู้สึกว่ามันส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของจวนท่านอ๋อง ไล่นางอยู่หลายครั้งนางก็ไม่ยอมไป พระชายาจึงได้สั่งให้พ่อบ้านสั่งคนส่งตัวนางไปยังที่นาเพคะ เกรงว่าคงส่งตัวมาถึงที่นี่กระมั้ง"

มือของหยุนชางที่ถือถ้วยน้ำชาหยุดชะงักเล็กน้อย แต่เมื่อคิดดูแล้วดูเหมือนว่าจะมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นจริงๆ อีกทั้งเมื่อได้ยินพ่อบ้านหลิวกล่าวเช่นนี้แล้ว หยุนชางก็เริ่มสนใจขึ้นมา ไม่คาดคิดว่าหญิงขอทานจะสามารถทำบัญชีได้ดีเยี่ยมเช่นนี้ แต่หากว่ามีความสามารถเช่นนี้ ก็สามารถหางานมาทำได้ตามต้องการและคงไม่ถึงขั้นที่ต้องขอทานข้างถนน

"พ่อบ้านหลิว ไปนำ...…" หยุนชางคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "นำตัวนายบัญชีนั่นมาให้ข้าดูหน่อย"

พ่อบ้านหลิวตอบรับ และสั่งให้คนไปตามตัวนางมา

ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง บ่าวใช้ก็เดินเข้ามาพร้อมกับหญิงชราคนหนึ่งซึ่งดูราวๆ อายุหกสิบเศษ หยุนชางจ้องไปที่ใบหน้าของหญิงชรา ไม่มีร่องรอยของการแปลงโฉม และนางไม่คุ้นใบหน้านี้เลย หญิงชราคนนี้สวมเสื้อผ้าหยาบๆ สีเทา นางเป็นโรคกระดูกอ่อนเบาๆที่หลัง นางเดินเข้าไปในห้องโถงแล้วก็คารวะลั่วชิงเหยียนและหยุนชางอย่างตื่นตระหนก "ข้าน้อยคารวะท่านรุ่ยอ๋องและท่านพระชายารุ่ยอ๋องเพคะ"

ลั่วชิงเหยียนเหลือบมองนางแล้วละสายตาออก เขามิได้กล่าวกระไร หยุนชางมองดูหญิงชราคนนี้อย่างละเอียด แล้วจึงกล่าวด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนว่า " ข้าได้ยินพ่อบ้านหลิวกล่าวว่า เจ้าคือคนที่ขอทานอยู่หน้าประตูจวนมิยอมไปไหน ข้าได้ดูบัญชีที่เจ้าทำแล้ว ซึ่งละเอียดอย่างมาก เจ้าชื่อกระไรหรือ?"

บทที่ 668  ตระเวนตรวจที่นา (๒) 1

บทที่ 668  ตระเวนตรวจที่นา (๒) 2

บทที่ 668  ตระเวนตรวจที่นา (๒) 3

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง