ฟีนิกซ์นิพพาน-การแก้แค้นของเจ้าหญิง นิยาย บท 705

"พระชายา ข้อมูลของเซียงเหวินและเซียงฝูได้แล้วเพคะ เชิญพระชายาตรวจดูเพคะ" ไฉ่ยีส่งกระดาษในมือให้หยุนชาง หยุนชางพยักหน้า แล้วให้ฉินยีรับมา โดยไม่ต้องเปิดดูโดยตรง

ไฉ่ยีกล่าวอีกครั้งว่า "ก่อนหน้านี้ พระชายามิได้ประทับในตำหนัก หัวหน้าหลิวส่งคนมาสอบถามเกี่ยวกับเรื่องของหลิวเกิงยี หม่อมฉันได้รายงานเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้หัวหน้าหลิวแล้วเพคะ"

หยุนชางพยักหน้า "ข้าเข้าใจแล้ว"

ไฉ่ยีจึงทำความเคารพและเดินออกไป

เนื่องจากถูกขัดจังหวะ หวังจินเหยียนได้ลืมสิ่งที่นางต้องการจะพูดก่อนหน้านี้ไปแล้ว เมื่อนึกถึงข่าวลือที่แพร่กระจายในหมู่นางกำนัลในช่วงสองวันที่ผ่านมา หวังจินเหยียนมองหยุนชางด้วยสายตากังวลเล็กน้อย และพูดเบาๆว่า "ชางเอ๋อร์ ในช่วงที่ผ่านมาข้าได้ยินข่าวลือที่มิดีเท่าไหร่ ที่ว่าเกิดเรื่องขึ้นกับจิ้งอ๋อง มันเป็นจริงหรือไม่?"

หยุนชางรับกระดาษจากมือฉินยี และได้ยินหวังจินเหยียนถามขึ้นเยี่ยงนี้ จึงหัวเราะออกมา เงยหน้าแล้วเหลือบมองไปที่หวังจินเหยียน "ตัวข้ามาอยู่ที่นี่แล้ว เจ้าคิดว่ามันจริงหรือเท็จล่ะ?"

หวังจินเหยียนตะลึงงัน และหยุดส่งเสียง ผ่านไปครู่หนึ่งนางก็พูดอีกครั้งว่า "แต่ช่วงก่อนพี่ชายของข้าก็อยู่ในวัง บอกข้าว่าสองสามวันก่อนจิ้งอ๋องส่งจดหมายถึงเขา โดยให้เขาตามจิ้งอ๋องไปทำภารกิจเรื่องหนึ่ง ตอนนี้พี่ชายยังไม่ได้กลับมาเลยนะ?"

หยุนชางที่กำลังพลิกกระดาษหยุดเล็กน้อย ดวงตาของนางเปล่งประกาย "พี่ชายของเจ้าพูดหรือไม่ว่าเรื่องอะไร"

หวังจินเหยียนส่ายหัวและพูดเบาๆ "เรื่องของพี่ชายและจิ้งอ๋อง เขาไม่เคยบอกข้าเลย"

หยุนชางเปลี่ยนคำถามหลังจากได้ฟัง "พี่ชายของเจ้าก่อนหน้านี้อยู่ในวังด้วยหรือ พักอยู่ที่ไหน เขาเคยเข้าวังเข้าเฝ้าในฐานะทูตจากแคว้นหนิง ถ้าอยู่ในวัง ถูกคนเห็นเข้าจะทำอย่างไร"

"คนในวังมีไม่ถึงหนึ่งแสนคนแต่ก็มีถึงสามสี่หมื่นคน มันง่ายที่จะพบเห็นได้อย่างไรกัน อีกทั้งพี่ชายได้แปลงโฉมเล็กน้อย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงในช่วงก่อนเขาเฝ้าตำหนักเย็นในฐานะองครักษ์ บรรดาผู้ที่เคยเห็นพี่ชาย ก็มีแค่ฝ่าบาทและขุนนางบางท่าน แล้วคนพวกนั้นจะไปที่ตำหนักเย็นได้ที่ไหนกัน" หวังจินเหยียนพูดด้วยรอยยิ้ม

ตำหนักเย็น

ด้วยการพิจารณาเล็กน้อยในแววตาของหยุนชาง ที่แท้ลั่วชิงเหยียนได้จัดให้หวังจิ้นฮวนคอยเฝ้าอยู่ที่ตำหนักเย็น อีกทั้งยังเป็นองครักษ์ สิ่งที่หวังจิ้นฮวนถนัดที่สุดคือวิชาตัวเบา เรื่องหลายๆ อย่างจึงสะดวกกว่ามาก

หยุนชางพยักหน้าแล้วถามอีกว่า "พี่ชายของเจ้าจากไปตั้งแต่เมื่อไหร่?"

หวังจินเหยียนได้ยินคำถามของหยุนชาง จากนั้นนางก็ยกนิ้วขึ้นเพื่อคำนวณอย่างละเอียด แล้วตอบเบาๆ ว่า "สี่วันก่อน"

สี่วันก่อน สองวันก่อนเกิดเหตุ

"หลังจากที่พี่ชายของเจ้าจากไป เขาไม่เคยส่งข้อความกลับมาหาเจ้าเลยหรือ" หยุนชางหันกลับมามองหวังจินเหยียน

หวังจินเหยียนส่ายหัวก่อน แล้วดูเหมือนจู่ๆ นางก็จำบางอย่างได้ จึงรีบพูดขึ้นว่า "เปล่า ตอนที่เขาออกจากวังเมื่อสี่วันก่อน เขาบอกข้าว่าจิ้งอ๋องตามตัวเขาออกจากวัง และจะตามจิ้งอ๋องไปทำภาระกิจเรื่องหนึ่ง แล้วเช้าวันที่สองเขาก็กลับมาหาข้าอีกครั้ง พูดเพียงแค่ว่า เกรงว่าจะต้องเดินทางไปที่อันไกล อาจจะไม่ได้กลับมาสักพัก ให้ข้าไม่ต้องเป็นห่วง"

เดินทางไกล

หยุนชางเกี่ยวที่มุมปากของนางและความคิดบางอย่างก็พุ่งเข้ามาในหัวใจของนาง