หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1665

เฉินผิงจ้องมองที่กาแฟอย่างไร้คำพูดเป็นเวลานาน เขาไม่มีแม้แต่ความกล้าที่จะดื่มมัน

ใครจะรู้ว่าพวกเขาใส่อะไรลงไปในนั้น?

“ดื่มกาแฟหน่อยสิ” ผู้อาวุโสใหญ่กล่าว การแสดงออกถึงความเคารพซ่อนอยู่ในน้ำเสียงของเขา นั่นทำให้เก๋อฝูไห่ซึ่งยังคงคุกเข่าอยู่บนพื้นยิ่งตกใจมากกว่าเดิม

ฉันไม่เคยได้ยินผู้อาวุโสใหญ่พูดจาสุภาพกับคนอื่นขนาดนี้มาก่อน

เฉินผิงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจิบกาแฟ

พลังของฉันถูกผนึกไว้ ดังนั้นจึงไม่มีประโยชน์ที่จะต่อต้าน ณ จุดนี้ ฉันทำได้แค่ปล่อยไปตามสถานการณ์เท่านั้น

เมื่อคิดได้ดังนั้น เฉินผิงจึงตัดสินใจดื่มกาแฟเข้าไปจนหมดภายในอึกเดียว ทันใดนั้น เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกอบอุ่นที่แล่นผ่านไปทั่วร่างกายของเขา

เขาต้องประหลาดใจ เมื่อจุดชีพจรตันเถียนที่ถูกปิดผนึกของเขาถูกปลดปล่อย เขารู้สึกได้ถึงพลังวิญญาณที่กำลังเดือดพล่านภายในร่างกายของเขา

เฉินผิงตรวจสอบร่างกายของตัวเองและตระหนักว่าเรี่ยวแรงและพลังของเขาได้กลับมาแล้ว ผนึกของเขาได้ถูกปลดออกไปแล้ว!

ด้วยความประหลาดใจ เฉินผิงอดไม่ได้ที่จะสงสัยว่าทำไมกาแฟถึงให้ผลเช่นนี้

เขาเงยหน้าขึ้นเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น

เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น เขาก็พบกับประติมากรรมขนาดใหญ่ปรากฏอยู่บนผนังด้านหลังของผู้อาวุโสใหญ่

มันคือรูปปั้นนูนที่มีลักษณะมังกรขนาดใหญ่ซึ่งเป็นแบบเดียวกับมังกรที่อยู่บนแหวนมังกรฟ้าของเฉินผิง!

ความตกใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฉินผิง ความอยากรู้อยากเห็นผุดขึ้นจนเต็มหัวใจของเขา

ผู้อาวุโสใหญ่กระโจนลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วและร่อนลงต่อหน้าเฉินผิง

จากนั้นเขาก็คุกเข่า]’

“นายท่าน กระผมเก๋อชางเซิงพร้อมรับใช้ท่าน” เขากล่าวด้วยความเคารพ

เก๋อชางเซิง ผู้อาวุโสใหญ่ของครอบครัวตระกูลเก๋อกำลังคุกเข่าต่อหน้าเฉินผิงเพื่อกล่าวทักทายเขาอย่างสุภาพ!

ฉันไม่เคยเห็นผู้อาวุโสใหญ่ลุกออกจากที่นั่งหรือคุกเข่าต่อหน้าใครมาก่อน! ในตระกูลเก๋อผู้อาวุโสใหญ่ได้รับความเคารพจากทุกคนมาตลอด เขาไม่เคยต้องคุกเข่าให้กับใคร ทำไมเขาถึงคุกเข่าต่อหน้าเฉินผิง ชายหนุ่มวัยยี่สิบเศษแถมเขายังเรียกเฉินผิงว่า "นายท่าน!"