ด้วยคำพูดของเฉินผิงประโยคนี้ หลินเทียนหู่รู้ว่าต้องทำอย่างไร และไม่ว่าพี่ตงจะขอความเมตตาอย่างไร ก็ยังถูกหลินเทียนหู่นำขึ้นรถ สิ่งที่รอเขาอยู่ก็คือความตาย!
และผู้หญิงคนนั้นก็ตกตะลึงเมื่อเห็นสามีของตัวเองถูกนำตัวไป แล้วมองรถมาเซราตีที่โดนชนจนจำไม่ได้ ตกตะลึงไปทั้งตัว
หลังจากนั้นไม่นาน ผู้จัดการจังตามด้วยพนักงานรักษาความปลอดภัยหลายคนถึงจะตอบสนองกลับมา ผู้จัดการจังพูดกับพนักงานรักษาความปลอดภัยว่า “ถ้าต่อไปเจอคุณเฉิน ต้องเคารพนอบน้อม ใครก็ตามที่กล้าไม่เคารพคุณเฉิน ก็รับไสหัวออกไปจากที่นี่ทันที….”
ในเวลานี้ เฉินผิงกำลังขับรถขึ้นไปบนภูเขา เพิ่งเดินทางได้สักพัก ก็พบกับชุยจื้อหย่วนและคนอื่น ๆ อีกครั้ง มีหลายคนเคยที่เห็นบ้านแล้ว กำลังถูกพนักงานขายเตรียมพาออกจากตรงนี้!
เห็นเฉินผิงขับรถฉางอานที่ด้านชนจนเสีย ๆ หาย ๆ เข้ามา ทุกคนตะลึง พวกเขาไม่เข้าใจว่าเฉินผิงเข้ามาได้อย่างไร!
“เฉินผิงคนนี้คงถือโอกาสที่ผู้คนไม่สังเกตแน่ๆ ขับรถพุ่งเข้ามา คาดว่าเพราะกลัวโดนตี…”
หวังหลานหลานมองไปที่ด้านหน้ารถของเฉินผิงที่พังเสียหายแล้วพูด!
“ไอ้คนนี้กล้าหาญมากจริง ๆ แม้แต่ผานหลงวานก็กล้าชนเข้าไปอย่างแรง…”
ชุยจื้อหย่วนพูดอย่างเยาะเย้ย!
เมื่อได้ยินการสนทนาระหว่างทั้งสอง ดูเหมือนพนักงานขายจะคิดอะไรบางอย่าง ดังนั้นเธอจึงรีบเข้าไป ขวางเฉินผิงให้หยุดลง!
ถ้าเฉินผิงชนเข้ามาจริงๆ ตอนนี้ตัวเองขวางเขาไว้ ถึงตอนนั้นบริษัทจะมอบรางวัลให้ตัวเองแน่นอน!
ความคิดของพนักงานขายไร้เดียงสามาก เพราะเธอไม่ใช่เจ้าของอสังหาริมทรัพย์ ดังนั้นเธอจึงไม่เรื่องที่เฉินผิงอาศัยอยู่ในผานหลงวาน!
“คุณกล้าหาญมาก คาดไม่ถึงว่ากล้าที่จะขับรถชนเข้ามา...”
หลังจากที่พนักงานขายขวางเฉินผิงไว้ ก็ถามออกมาดังๆ!
เฉินผิงตกใจเล็กน้อย “ผมขับรถเข้ามาโดยตรง ไม่ได้พุ่งชนเข้ามา ผู้จัดการของพวกคุณก็เห็น...”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...