“พ่อครับ แม่ครับ ผมกลับมาแล้ว......”
พวกเขาได้ยินเสียงเรียกของเฉินผิง ทันทีที่สิ้นเสียงของหวังฉั่งเฟิง!
เมื่อทุกคนได้ยินเสียงของเฉินผิง ต่างก็ลุกขึ้นเพื่อไปต้อนรับ!
เฉินผิงตะลึงเล็กน้อยที่เห็นว่ามีคนมากมายขนาดนี้อยู่ในบ้านของเขา!
“เฉินผิง แกไม่เป็นไรใช่ไหม......”
ถังหงอิงตะครุบขึ้นไป สองมือลูบคลำไปที่ร่างกายเฉินผิง เพื่อตรวจเช็คว่าเขาได้รับการบาดเจ็บตรงไหนหรือเปล่า!
“แม่ครับ ผมไม่เป็นไร ผมสบายดี แค่รู้สึกหิวนิดหน่อย ผมยังไม่ได้กินข้าวเลยครับ!”
เฉินผิงพูดด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว ไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แม่จะไปเตรียมกับข้าวให้ลูกเดี๋ยวนี้แหละ......”
ใบหน้าของถังหงอิงเต็มไปด้วยความดีใจ
“หงอิง ฉันไปกับเธอด้วย......” หวังฉั่งเฟิงพยุงถังหงอิงเข้าไปในห้องครัว!
“คุณลุงซุน......” เฉินผิงเรียกซุนฝูไห่!
“เฉินผิง นายไม่เป็นไรจริงๆ ใช่ไหม” ซุนฝูไห่ประมวลเฉินผิงด้วยสายตา “ทันทีที่เสี่ยวเหมิงมาบอกฉัน ฉันก็รู้สึกไม่ดีทันที เพราะฉันรู้ ว่ารถปอร์เช่คันนั้นเป็นของคุณชายใหญ่ตระกูลเซียว แกยังเคยมีเรื่องบาดหมางกับเซียวเหล่ยนั่นอีก เขาไม่มีทางปล่อยแกไปแน่ๆ แต่น่าเสียดายคนที่ลุงรู้จัก ไม่มีใครกล้าหาเรื่องตระกูลเซียวเลย จึงทำได้แต่ร้อนรนใจ......”
“คุณลุงซุน ผมไม่เป็นไรจริงๆ ครับ นี่ไง ผมยังสบายดีนี่นา ขอบคุณคุณลุงซุนที่เป็นห่วงผมนะครับ”
สำหรับซุนฟู่ไห่ที่เป็นห่วงเฉินผิงเช่นนี้ เขาเองก็รู้สึกขอบคุณมากๆ!
“ในเมื่อแกไม่เป็นไร ตอนนี้เองก็ดึกแล้วด้วย พวกเรากลับกันเถอะ......”
ซุนไห่ฝูพูดจบ เขาก็จากไปพร้อมกับซุนเสี่ยวเหมิง
แม้ว่าซุนเสี่ยวเหมิงจะไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น แต่เฉินผิงมองเห็นความเป็นห่วงที่เธอมีต่อเขาให้แววตาของเธอ!
เฉินผิงพักผ่อนหลังจากที่กินข้าวเสร็จ หวังฉั่งเฟิ่งพักผ่อนอยู่มินานก็จากไปเช่นกัน!
วันต่อมา เฉินผิงไปฝึกฝนที่ผานหลงวานเป็นเวลาหนึ่งวันเต็มๆ แม้การพัฒนาจะมิได้เยอะนัก แต่ก็ดีกว่าไม่คืบหน้าเลย!
เช้าทำงานวันจันทร์ เฉินผิงเพิ่งจะเดินทางถึงแผนกขาย เขาก็รู้สึกว่าบรรยากาศในแผนกนั้นมันแปลกๆ!
“ผู้จัดการสิงจะจัดการประชุมทุกวันจันทร์นี่นา ทำไมวันนี้ถึงเงียบจังล่ะ”
“นั่นสิ ฉันมาที่นี่ตั้งสามปีแล้ว ไม่มีครั้งไหนที่ไม่ประชุมเลยนะ วันนี้นี่มันยังไงกันแน่”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...