หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1965

ตูม! ตูม! ตูม!

เฉียวจื้อยงต่อยออกไปอีกสองสามหมัด ทำให้ฝุ่นผงและเศษหินเศษดินฟุ้งกระจายมากขึ้น ถึงกระนั้น ก้อนหินยังคงไม่ขยับเขยื้อน

เขาหอบหายใจหนัก ในขณะที่หน้าผากของเขามีเม็ดเหงื่อเย็นๆ

“ทำอะไรของนาย เฉียวจื้อยง? กล้าดียังไงถึงได้ปิดบังความสามารถที่แท้จริงของนายจากเรา? นายวางแผนที่จะหักหลังเราอย่างนั้นเหรอ?” จู้ห่าวถามอย่างโกรธเคือง

ดูเหมือนว่าชายผู้นี้ตั้งใจจะโจมตีเฉียวจื้อยงเช่นกัน

เพราะพวกเขาได้ร่วมกันก่อตั้งพันธมิตร การที่เฉียวจื้อยงซ่อนความสามารถที่แท้จริงของตนจากพวกเขาย่อมหมายความว่าเขาแอบวางแผนอะไรบางอย่าง

หงเชียนจิ่วห้ามจู้ห่าวพร้อมตำหนิ "พอได้แล้ว! ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะทะเลาะกันเอง มาร่วมมือทำลายก้อนหินกันเถอะ”

หงเชียนจิ่วก็ไม่พอใจเฉียวจื้อยงเช่นกัน อย่างไรก็ตาม การทำลายก้อนหินที่ขวางทางพวกเขานั้นสำคัญมากกว่า

ในตอนที่หงเชียนจิ่วพยายามกล่อมให้พวกเขาร่วมมือกันทำลายก้อนหิน เฉินผิงก็พูดขึ้น

“อย่าเปลืองแรงเลยครับ พวกคุณไม่สามารถทำลายก้อนหินได้ ต่อให้พวกคุณจะร่วมมือกันก็ตาม”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร