ในขณะนั้น เฉินผิงและกลุ่มคนของเขาที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างพากันตกตะลึง เพราะพวกเขาเป็นเพียงกลุ่มเดียวที่ไม่ได้คุกเข่า
เมื่อฮิโรอิจิหันไปทางกลุ่มคนที่ดูยากจะจัดการได้แล้วเห็นฟุมิโอะ เขาก็หน้าเปลี่ยนสีไปทันที ทำไมฟุมิโอะถึงมาอยู่ที่นี่ได้เล่า? มิเอโกะทำภารกิจล้มเหลวงั้นรึ?
แม้จะสังเกตเห็นพวกเขา แต่เขาก็ไม่ได้ทำอะไรเพราะเขาต้องทำให้แน่ใจว่าพิธีจะสิ้นสุดลงโดยไร้ซึ่งปัญหา
ถ้าหากเขาตั้งคำถามหรือก่อความวุ่นวายให้กับฟุมิโอะ ก็เท่ากับเขาก่อบาปมหันต์
“นี่มันเทพเจ้าบ้าบออะไรกัน?” หูหม่าซือสบถเมื่อได้เห็นรูปปั้น
นั่นทำให้เหล่าผู้ศรัทธาต่างหันหน้ามามองเขา
ฟุมิโอะรีบอธิบายว่า “คุณหู นั่นคือรูปปั้นของเทพสงครามโทโยโทมิ ฮิเดโยชิ ตั้งแต่ไม่กี่ร้อยปีก่อน เขาเป็นเทพเจ้าอันเป็นที่เคารพสักการะของศาลเจ้าเซนกุ!”
“เวรเอ๊ย! จริงเหรอเนี่ย? แค่ไม่กี่ร้อยปีก่อนเองรึ? มันไม่คู่ควรให้เรียกว่าเทพเจ้าเสียด้วยซ้ำไป” หูหม่าซือยิ้มเยาะ
ถึงเขาจะไม่ได้พูดออกมาดังๆ แต่ทุกคนก็ได้ยินอย่างชัดเจน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...