หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2039

ทุกคนต่างรอคอยกันอยู่เงียบๆ โดยไม่มีใครพูดอะไร

ตรงตีนเขาชิวหมิง เสียงเครื่องยนต์ของรถเอสยูวีที่ผ่านการดัดแปลงส่งเสียงดังลั่น

เมื่อเสียงนกหวีดแสบแก้วหูดังขึ้น รถแข่งก็พุ่งออกจากจุดสตาร์ท

ถนนทุกสายของเขาชิวหมิงต่างคดเคี้ยวเลี้ยวลด แต่กระนั้นเมื่อเฉียดใกล้โค้งอันตราย รถแข่งก็ไม่ได้ชะลอความเร็วลง ทว่าพวกเขากลับดริฟไปทั่วทุกซอกทุกมุมโดยปราศจากความกลัว

ชายหนุ่มย้อมผมสีบลอนด์ขับนำหน้า ส่วนรถคันอื่นๆ อยู่ห่างจากเขา

เมื่อเขาทิ้งห่างจากรถที่กำลังไล่ตามมา เขาก็สังเกตผ่านกระจกมองหลังพร้อมยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

หวือ!

ในตอนนั้นเอง ชายหนุ่มก็สัมผัสได้ถึงเงาที่เคลื่อนผ่านรถของเขาไปในชั่วพริบตา

รูปลักษณ์ของคนผู้นั้นทำให้ชายหนุ่มตกใจมากเสียจนเกือบขับรถพลัดตกเขาไปแล้ว

เขาขยี้ลูกตาเพื่อที่จะได้ลองมองดูให้ชัดๆ ความหวาดกลัวปะทะใส่เขาหลังจากยืนยันได้ว่าสิ่งที่เขาเห็นเป็นคนจริงๆ

คนที่วิ่งด้วยเท้าจะเร็วไปกว่ารถแข่งได้ยังไงกันเล่า?

ก่อนที่เขาจะเห็นว่าเป็นใคร คนผู้นั้นก็วิ่งผ่านรถของเขาไปและหายไปบริเวณทางโค้ง

ในขณะเดียวกัน สุกิโมโตะก็ลืมตาขึ้นภายในศาลเจ้าชิมาสะ

“มันมาแล้ว”

สุกิโมโตะค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเดินออกมาจากสิ่งปลูกสร้างโบราณ จอมขมังเวทสิบคนก็ตามเขามาด้วย

เมื่อสุกิโมโตะก้าวผ่านประตูหน้า เขาก็สังเกตเห็นชายหนุ่มอายุยี่สิบกว่าปีสวมชุดกีฬากำลังเดินขึ้นเขามาอย่างเรื่อยเฉื่อยและหยุดอยู่ตรงหน้าเขา ชายหนุ่มมีสีหน้าไร้อารมณ์

เขาดูเหมือนนักวิ่งทั่วๆ ไป

แต่สุกิโมโตะกลับสัมผัสได้ว่าชายหนุ่มเป็นภัยคุกคามขนานใหญ่เลยเชียวล่ะ

ชายหนุ่มหาใช่ใครอื่นนอกเสียจากเฉินผิง

“ในเมื่อแกไม่ตอบตกลง แกก็เหลือเพียงทางเดียวคือความตายแล้ว”

เฉินผิงไม่สนใจเหล่าซามูไรที่อยู่รอบตัวและยังคงเดินเข้ามาหาสุกิโมโตะ

“ฆ่ามันซะ!” สุกิโมโตะสั่งการ

เหล่าซามูไรนับสิบคนกู่ร้องก่อนกวัดแกว่งดาบคาตานะใส่เฉินผิง

ดาบคาตานะนับสิบกลายเป็นแสงแลบแล้วโอบล้อมเฉินผิงเอาไว้

ถึงกระนั้นเฉินผิงก็ยังคงไม่สนใจพลังโจมตีของพวกมันและยังคงเดินหน้าต่อไป

เคล้ง!

เฉินผิงไม่หลบเลี่ยงหรือต่อต้านพลังโจมตีจากเหล่าซามูไร

เขารู้ว่าต่อให้ไม่ได้ปลุกกระตุ้นร่างแท้เกราะทองคำ เหล่าซามูไรก็ฟันใส่ร่างของเขาไม่ได้อยู่ดี