จอมขมังเวททั้งสิบคนหายไปจากสายตาทุกคนทั้งอย่างนั้น ไม่มีอะไรหลงเหลือจากการจู่โจมของอสนีสวรรค์
พวกมันไม่มีโอกาสแม้แต่จะหลบเลี่ยงหรือหลบหนีจากสายฟ้า
สุกิโมโตะรู้สึกสับสน เขาจ้องมองมาที่เฉินผิงอย่างยากจะเชื่อได้ลง
ในขณะเดียวกัน เหล่าซามูไรก็รู้สึกตกตะลึงไปชั่วขณะก่อนที่พวกมันจะเริ่มพุ่งใส่เฉินผิงจากทั่วทุกสารทิศพร้อมอาวุธในมือของตนเอง
พวกมันวางแผนจะรุมขยี้ให้เฉินผิงหมดเรี่ยวหมดแรง
อนิจจา พวกมันคิดผิดเสียแล้ว
สำหรับเฉินผิงแล้ว พวกมันก็ไม่ต่างอะไรกับพวกแมลงที่ไร้ซึ่งความสลักสำคัญซึ่งสามารถสังหารได้เพียงตวัดกระบี่ครั้งเดียว
เขาสามารถเอาชนะพวกมันได้อย่างง่ายดาย ไม่ว่าพวกมันจะปรากฎตัวมากมายสักแค่ไหนก็ตาม
กระบี่พิฆาตมังกรเปล่งประกายแสงสีเขียวกระหายเลือด เพียงผ่าสะบั้นกระบี่ลงมาครั้งเดียว เฉินผิงก็ฟาดฟันเหล่าซามูไรนับสิบคนรอบตัวให้ขาดเป็นสองท่อนได้แล้ว
ไม่นานก็เหลือซามูไรยืนอยู่ในลานกว้างเพียงสองสามคนเท่านั้น
ทั่วทั้งลานกว้างเต็มไปด้วยเลือดและแขนขาขาดวิ่น
ในตอนนั้นเอง ซามูไรคนที่เหลือก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...