หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2144

“ให้ผมแสดงให้คุณเห็นว่าเทพยุทธ์นั้นมีความสามารถขนาดไหน!”

ถงโหย่วกงเคลื่อนตัวขึ้นไปในอากาศ ขาของเขาเลือนลางราวกับเป็นภาพติดตา เขาปล่อยพลังลมปราณอันรุนแรงพุ่งเข้าหาเฉินผิงราวกับลูกกระสุนปืนใหญ่

“วิชากระบี่เก้าเงา!”

เฉินผิงมองไปที่พลังลมปราณนั่นและโบกกระบี่พิฆาตมังกรของเขาเพื่อปลดปล่อยเงากระบี่เรืองแสงจำนวนนับไม่ถ้วนขึ้นไปในอากาศ

ร่างเงาทั้งหกของเฉินผิงปรากฏตัวขึ้น แต่ละตนมีรัศมีพลังที่น่ากลัว พวกเขากวัดแกว่งกระบี่พร้อมกันเพื่อเบี่ยงเบนพลังลมปราณที่กำลังพุ่งตรงเข้าหาพวกเขา

ตู้ม ตู้ม ตู้ม...

ชั่วพริบตา แผ่นดินก็สั่นสะเทือน เสียงครวญครางดังก้องไปในอากาศ

หินก้อนใหญ่ถล่มลงมาจากภูเขา กระแทกลงที่พื้นอย่างแรงส่งผลให้เกิดหลุมลึกตรงกลางเนิน

ทันใดนั้น ถงโหย่วกงได้ส่งลูกเตะนับไม่ถ้วน

เฉินผิงเปล่งแสงสว่างเจิดจ้าโดยใช้วิชากระบี่เก้าเงา

พลังแสงและพลังลมปราณเข้าปะทะกันอย่างแรงกลางอากาศ ส่งผลให้เกิดเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

ชิงเอ๋อร์เฝ้าดูเหตุการณ์ด้วยสีหน้าลำบากใจจากระยะไกล

“ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าชายหนุ่มคนนี้จะสามารถต่อสู้กับถงโหย่วกงได้นานขนาดนี้ ทั้งๆ ที่เขาเป็นเพียงปราชญ์ยุทธ์เท่านั้น” ชิงเอ๋อร์กล่าว

เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนเลยว่าปราชญ์ยุทธ์จะสามารถต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับถงโหย่วกงได้

ชิงเอ๋อร์ถอนหายใจและพูดว่า “เฮ้อ นั่นไม่ใช่ที่จะทำสำเร็จได้โดยง่าย ถ้าเป็นเช่นนั้นจริง อาจารย์ของเราคงไม่อารมณ์เสียทั้งวัน”

ขณะที่พวกเขาคุยกัน เสียงฟ้าร้องก็หยุดลงและฝุ่นที่คละคลุ้งก็ค่อยๆ สลายไป

ถงโหย่วกงกำลังจ้องมองไปที่เฉินผิงอย่างเย็นชา

ตอนนี้เฉินผิงดูสะบักสะบอมเล็กน้อย แม้ว่าเขาจะปลดปล่อยวิชากระบี่เก้าเงาแล้วก็ตาม แต่เขาก็ยังถูกบังคับให้ต้องทนต่อการเตะอีกหลายครั้ง

“ผมไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคุณซึ่งเป็นปราชญ์ยุทธ์จะสามารถสกัดกั้นการโจมตีของผมได้ น่าสนใจจริงๆ คุณใช้วิชาดาบอะไรในการสร้างร่างเงาของตัวเองตั้งห้าตัว? พวกมันไม่ใช่แค่ภาพลวงตาเพราะพวกมันสามารถโจมตีผู้อื่นได้ด้วย ดูเหมือนคุณจะมีความลับมากกว่าที่ผมคิดเอาไว้ ผมต้องพาคุณกลับไปที่สำนักเฟิงเหลยให้ได้เลย”

ถงโหย่วกงมองเฉินผิงอย่างสงสัยใคร่รู้ทุกสิ่งอย่างในตัวเขา

เฉินผิงหรี่ตามองถงโหย่วกง เขารู้ดีว่าคงจะต้องใช้วิธีอื่นเพื่อเอาชนะการต่อสู้