หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 231

เซียวเหล่ยยังไม่ทันพูดจบ พอได้ยินว่าเฉินผิงเรียกเขา ในใจก็มีความคิดหนึ่งแวบเข้ามาทันที ตอนนี้เขาต้องแสร้งทำเป็นขี้ขลาดต่อหน้าเฉินผิง ทำแบบนี้เฉินผิงจะได้ประมาท รอจนเขามีเงินและอำนาจแล้ว เขาจะทำให้มันอับอายเป็นเท่าทวีคูณ

หลังจากถามที่อยู่แล้ว เซียวเหล่ยก็รีบรุดไปที่ภัตตาคารเถียนหยวน

“เขาจะรีบมา!”

เกิ่งซานซานกลับไปยังที่นั่งและกระซิบบอกเฉินผิง

เฉินผิงไม่พูดอะไร สีหน้าเขาดูเฉยเมย เมื่อหยวนหวาเห็นกิริยาแบบนั้นของเฉินผิงก็เบะปาก “ ทำท่าทางหยั่งกะมีดี? รอเดี๋ยวคุณชายเซียวมาถึง สงสัยแกได้ร้องไห้ จะดูสิว่ายังจะอวดเก่งอีกไหม!”

“ฉันจะร้องไห้ไหมไม่รู้ รู้แต่นายร้องไห้แน่!”

เฉินผิงมองไปที่หยวนหวาและยิ้มอย่างเย็นชา

“แกพูดอะไร? ฉันร้องไห้? ฉันจะทำให้แกร้องไห้เดี๋ยวนี้…”

หยวนหวาพูดแล้วก็คว้าขวดเหล้าขึ้นมาใหม่อีกรอบ!

“หยวนหวา นายบ้าไปแล้วเหรอ วางขวดเหล้าลง?”

เกิ่งซานซานเห็นเหตุการณ์ก็รีบตะโกนพูดกับหยวนหวาด้วยความตกใจ

“ซานซาน เธอจะไปกลัวอะไรกับไอ้หมอนี่? ต่อให้มันฝึกวิชามาบ้างจากในคุก ก็ไม่ต้องกลัวมัน นี่เป็นอาณาเขตของท่านหู่ มันไม่กล้าลงมือหรอก!” หยวนหวาพูดจบ ก็ยื่นหน้าไปประชิดตรงหน้าเฉินผิง พูดด้วยท่าทางยั่วยุ “เฉินผิง แกแน่มากไม่ใช่เหรอ สามารถหักขาฟู่เหว่ยให้หักได้ ตอนนี้ฉันอยู่ตรงนี้ แกกล้าแตะไหมล่ะ?”

ผัวะ!

หยวนหวาเพิ่งพูดจบ เฉินผิงก็ตบเขาฉาดหนึ่ง!

หยวนหวาโดนฟาดออกไป ฟันก็หลุดสองซี่ ใบหน้าครึ่งหนึ่งก็บวมขึ้นมาทันที

“เกิดมานานขนาดนี้ เพิ่งเป็นครั้งแรกที่มีคนมาให้ตบถึงที่ ตบฉาดนี้รู้สึดสบายไหม? จะเอาอีกทีไหม?”

เฉินผิงมองไปที่หยวนหวา พูดด้วยท่าทางขี้เล่น

หยวนหวารู้สึกตัวเองสับสนมึนงง และสลบไป!

“หยวนหวา คุณไม่เป็นอะไรนะ?”

หลิวเจียเจียรีบประคองหยวนหวาด้วยสีหน้าแตกตื่น!

“พี่เฉิน ทำไมพี่ลงมือล่ะ เดี๋ยวจะมีเรื่องนะ!”

เฉินเอ้อร์ก่าดูตื่นตระหนก มือไม้อ่อนทำไรไม่ถูก!