“อาณาจักรลับใหม่?” เฉินผิงรู้สึกงงงวย
อาณาจักรลับเหล่านี้ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นระหว่างการต่อสู้บนท้องฟ้าหรอกหรือ? จู่ๆ อาณาจักรลับใหม่ก็ปรากฏขึ้นมาเช่นนี้ได้ยังไงกัน?
เมื่อรู้สึกถึงความสับสนของชายคนนั้น เก๋อชางเซิงจึงรีบอธิบาย “คุณเฉิน ที่อาณาจักรลับเหล่านี้ไม่คงที่หรือเปลี่ยนแปลงได้ตลอด การที่อาณาจักรใหม่แต่ละแห่งที่เกิดขึ้น นั่นแปลว่าอีกอาณาจักรหนึ่งก็จะเลือนหายไป”
“ว่าแต่ใครกันที่เป็นคนสร้างอาณาจักรลับใหม่เหล่านี้ล่ะครับ?” เฉินผิงถาม
เก๋อชางเซิงส่ายศีรษะ “นั่นยังเป็นสิ่งที่ไม่อาจทราบได้ ทุกครั้งที่อาณาจักรลับใหม่ปรากฏขึ้น มันจะเต็มไปด้วยสมบัติพิเศษและพลังวิญญาณมากมาย มันเหมือนสวรรค์ที่ซ่อนอยู่!” หลังจากหยุดชั่วครู่ เขาก็พูดต่อ “ดังนั้น มันจึงนำพาความขัดแย้งมาด้วยเสมอเมื่อใดก็ตามที่อาณาจักรลับใหม่ปรากฏ”
มีเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานที่มีทักษะเกินกว่าแปดมหาอาณาจักรลับที่สามารถสร้างอาณาจักรเหล่านี้ได้ พวกเขาอาจจะเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานจากอาณาจักรนิรันดร์ที่มารโลหิตพูดถึง
“อาณาจักรนิรันดร์มีลักษณะเป็นอย่างไรกัน?” เฉินผิงรำพึง ความอยากรู้อยากเห็นของเขากำลังพลุ่งพล่าน
อย่างไรก็ตาม เขาทราบดีว่าความสามารถในปัจจุบันของเขายังด้อยกว่ามากหากเทียบกับแปดมหาอาณาจักรลับ เขาไม่สามารถเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร์ได้ในตอนนี้
ทุกคนจับจ้องไปที่กระแสน้ำวนสีดำที่แผ่กิ่งก้านสาขา ภายในความลึกที่หมุนวนนั้นมีพื้นที่ดำมืดกว้างใหญ่ที่คอยปกปิดความลึกลับและอันตรายที่อาจเกิดขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...