หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 2322

“อาณาจักรลับใหม่?” เฉินผิงรู้สึกงงงวย

อาณาจักรลับเหล่านี้ไม่ได้ถูกสร้างขึ้นระหว่างการต่อสู้บนท้องฟ้าหรอกหรือ? จู่ๆ อาณาจักรลับใหม่ก็ปรากฏขึ้นมาเช่นนี้ได้ยังไงกัน?

เมื่อรู้สึกถึงความสับสนของชายคนนั้น เก๋อชางเซิงจึงรีบอธิบาย “คุณเฉิน ที่อาณาจักรลับเหล่านี้ไม่คงที่หรือเปลี่ยนแปลงได้ตลอด การที่อาณาจักรใหม่แต่ละแห่งที่เกิดขึ้น นั่นแปลว่าอีกอาณาจักรหนึ่งก็จะเลือนหายไป”

“ว่าแต่ใครกันที่เป็นคนสร้างอาณาจักรลับใหม่เหล่านี้ล่ะครับ?” เฉินผิงถาม

เก๋อชางเซิงส่ายศีรษะ “นั่นยังเป็นสิ่งที่ไม่อาจทราบได้ ทุกครั้งที่อาณาจักรลับใหม่ปรากฏขึ้น มันจะเต็มไปด้วยสมบัติพิเศษและพลังวิญญาณมากมาย มันเหมือนสวรรค์ที่ซ่อนอยู่!” หลังจากหยุดชั่วครู่ เขาก็พูดต่อ “ดังนั้น มันจึงนำพาความขัดแย้งมาด้วยเสมอเมื่อใดก็ตามที่อาณาจักรลับใหม่ปรากฏ”

มีเพียงผู้ฝึกบำเพ็ญฌานที่มีทักษะเกินกว่าแปดมหาอาณาจักรลับที่สามารถสร้างอาณาจักรเหล่านี้ได้ พวกเขาอาจจะเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญฌานจากอาณาจักรนิรันดร์ที่มารโลหิตพูดถึง

“อาณาจักรนิรันดร์มีลักษณะเป็นอย่างไรกัน?” เฉินผิงรำพึง ความอยากรู้อยากเห็นของเขากำลังพลุ่งพล่าน

อย่างไรก็ตาม เขาทราบดีว่าความสามารถในปัจจุบันของเขายังด้อยกว่ามากหากเทียบกับแปดมหาอาณาจักรลับ เขาไม่สามารถเข้าสู่อาณาจักรนิรันดร์ได้ในตอนนี้

ทุกคนจับจ้องไปที่กระแสน้ำวนสีดำที่แผ่กิ่งก้านสาขา ภายในความลึกที่หมุนวนนั้นมีพื้นที่ดำมืดกว้างใหญ่ที่คอยปกปิดความลึกลับและอันตรายที่อาจเกิดขึ้น

หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง อวี๋เชียนก็พูดออกมาอย่างเคร่งขรึมว่า “ทุกคน การเปิดอาณาจักรใหม่นี้เป็นโอกาสอันยิ่งใหญ่สำหรับแปดมหาอาณาจักรลับของเรา ฉันได้ตัดสินใจที่จะเสี่ยงเข้าไปข้างในเพียงลำพังเพื่อสำรวจ ฉันขอวิงวอนท่านทั้งหลายอย่าเข้าไปโดยประมาทจนกว่าฉันจะกลับมา”

แม้ว่าคำพูดของเขาจะฟังดูเหมือนจะห่วงใยผู้ฝึกบำเพ็ญฌานคนอื่นๆ ที่เหลือ แต่ทุกคนต่างก็เข้าใจเจตนาที่แท้จริงของเขาที่ต้องการรักษาความปลอดภัยของทรัพยากรภายในอาณาจักรใหม่ไว้ให้ตัวเอง

การเป็นคนแรกที่ได้เข้าไป ย่อมเป็นการได้เปรียบอย่างมากโดยไม่ต้องสงสัย

ถึงกระนั้น กระแสน้ำวนสีดำที่หมุนวนและความโกลาหลปั่นป่วนภายในกลับมีอันตรายเหลือคณานับ เช่นนั้นการเป็นคนแรกที่เข้าไปจึงหมายถึงการแบกรับความเสี่ยงอันยิ่งใหญ่ที่สุดด้วยเช่นกัน

ดังนั้นเมื่ออวี๋เชียงเสนอตัวเป็นทัพหน้าจึงไม่มีใครคัดค้าน

อวี๋เชียนได้สร้างเกราะป้องกันรอบตัวเขาด้วยพลังวิญญาณทั้งหมด ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ขึ้นไปบนกระแสน้ำวนที่ดำมืด

ผู้คนต่างเฝ้าดูอย่างกระวนกระวายในขณะที่เขาหายตัวไปในนั้น

ความเงียบงันปกคลุมฝูงชน ขณะที่ทุกสายตายังคงจับจ้องไปที่กระแสน้ำวนสีดำ ผู้คนต่างครุ่นคิดถึงอันตรายที่คาดเดาไม่ได้ที่ซุกซ่อนอยู่ภายในนั้น

ทันใดนั้นชายคนหนึ่งก็พูดขึ้น “ผมจะลองดูเอง”

ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงจึงกระโจนไปยังก้นหลุมของกระแสน้ำวน ร่างเกราะทองคำของเขาถูกเปิดใช้งาน ร่างกายเขาถูกห่อหุ้มด้วยเกล็ดสีทองที่ส่องประกายแวววาว

เมื่อเขาเข้าไปในนั้น พลังมหาศาลก็พุ่งเข้าสู่ตัวเขา ความตื่นตระหนกพลุ่งพล่านขึ้นภายในตัวเขา เขาพยายามอย่างมากที่จะต้านมัน

แก่นมังกรภายในร่างกายของเฉินผิงเริ่มฉายแสงเจิดจ้า มังกรสีทองพุ่งออกมาจากร่างของเขา มันพุ่งทะยานและบินวนรอบตัวเขาเพื่อคอยป้องกันพลังอันรุนแรงที่ล้อมรอบเขา

ในเวลาเดียวกัน ภายในร่างกายของเขา มีหงส์เพลิงที่ลุกเป็นไฟสยายปีกออกเพื่อต่อสู้กับพลังที่รุกรานเข้ามาอย่างดุเดือด

การเผชิญหน้าอันรุนแรงท่วมท้นอยู่ภายใน ทันใดนั้นการมองเห็นของชายผู้นั้นก็กลายเป็นสีดำ เขาหมดสติไปและทรุดตัวลง ณ จุดนั้น