หลังจากมองดูรอบๆอยู่ครู่หนึ่ง เฉินผิงก็มั่นใจแล้วว่าตอนนี้เขาอยู่ในอาณาจักรลับที่เพิ่งปรากฏขึ้นมาใหม่
พลังวิญญาณในอาณาจักรลับนั้นบริสุทธิ์อย่างเหลือเชื่อ มันทำให้เฉินผิงรู้สึกผ่อนคลายไปทั่วร่างกาย
อย่างไรก็ตาม พลังวิญญาณของเขาดูเหมือนจะถูกปิดกั้นเอาไว้ด้วยบางสิ่งบางอย่าง ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปลดปล่อยมันออกมาได้
“อาจเป็นเพราะรอยสักกระโหลกผลึกแก้วนี้หรือเปล่า?” เฉินผิงพึมพำกับตัวเองและพยายามฉีกผิวหนังที่มีรอยออกจากหน้าอกของเขา
ทันทีที่นิ้วของเขาสัมผัสกับรอยสัก รอยสักรูปกระโหลกผลึกแก้วก็เปล่งแสงสว่างที่ทำให้มือของเขาเด้งสะท้อนออกไป
"นี่! นายควรถือว่าตัวเองโชคดีที่ฉันยืมร่างของนายมานะพ่อหนุ่ม! นายกล้าดียังไงที่พยายามจะกำจัดฉัน”
เสียงของชายชราดังขึ้นในหัวของเฉินผิง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
จะลงแดงแล้ว...
หายไปหลายวัน ไม่สบายหรือเปล่าครับ...
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...